حجت الاسلام والمسلمین محمدجواد رودگر، عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در گفت وگو با خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان، با اشاره به اهمیت آماده سازی روح در ماه های رجب و شعبان برای مهیا شدن و استقبال از ماه مبارک رمضان، گفت: در اینکه ماه های رجب و شعبان المعظم بر اساس آنچه که در معارف اسلامی و آموزه های دینی آمده از جایگاه والایی برخوردار است هیچ تردیدی وجود ندارد.
وی ادامه داد: رجب و شعبان، دو ماهی هستند که در آنها نبوت و رسالت، امامت و ولایت جای دارد و قطعا نسبت به شهرالله الاکبر که ماه رمضان باشد بسترساز و زمینه ساز هستند و از پیام های مهم این دو ماه این است که ولایت قاب نبوت و نبوت قاب عبودیت در پیشگاه حضرت حق تعالی است.
این محقق گفت: اگر کسی می خواهد به خداوند قرب وجودی پیدا کند باید نقشه راهی که امام معصوم(ع) از طریق پیامبر(ص) و شریعت دریافت کرده را دنبال کند چراکه این حرکت و دنباله روی، زیرساخت حرکت تکاملی معنوی و باطنی است، چرا که حرکت معنوی بدون نقشه راه امکان پذیر نیست، نقشه راه را هم پیامبر(ص) ارائه و امیرالمومنین و مجموعه اهل بیت(ع)، آن را تفسیر می کنند.
وی تصریح کرد: معنویت و سلوکی که در دو ماه رجب و شعبان وجود دارد و همچنین مجموع عبادات و دستورالعمل های معنوی و عبادی آنها سبب می شود مهیای ماه ضیافت الهی شویم. همه ما می دانیم که پیامبر اکرم(ص) در جمعه آخر ماه شعبان خطبه مفصلی خواندند و در ابتدای خطبه این گونه فرموده اند: «قَدْ أَقْبَلَ إِلَیْکُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَکَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ» و بعد این تعبیر را بیان کرده اند: «هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَی ضِیَافَةِ اللَّهِ». دو نکته در این فرموده رسول خدا(ص) وجود دارد، نخست آنکه این شهرالله به شما روی آورده است یعنی معلوم می شود که باید از قبل در خود آمادگی ایجاد کرده باشیم تا به استقبال ماهی برویم که به ما اقبال کرده است، از طرف دیگر به ماهی مشرف می شویم که خداوند در آن ما را به مهمانی خود دعوت و پذیرفته است. در نتیجه باید ببینیم که آیا در ماه رجب و شعبان برای ضیافت الله آماده شده ایم؟
رودگر با بیان اینکه دو ماه رجب و شعبان نقش راهبردی و کلیدی برای آماده سازی مومنین جهت ورود به ماه رمضان را دارند، تصریح کرد: اگر واقعا فرد مومن تلاش کند که به آن درجه برسد که جوارح و جوانح اش روزه باشند آن وقت به روزه خاص الخاص دست می یابد.
وی تاکید کرد: روزه عام همان است که ما روزه می گیریم و از هرچه که مبطلات شرعی است، پرهیز می کنیم که این روزه داری از بازه زمانی خاصی یعنی از طلوع فجر صادق تا غروب آفتاب شرعی ادامه دارد. حال اگر روزه دار از این مرحله هم بالاتر رفت و مثلا علاوه بر نخوردن و نیاشامیدن ظاهری، از دروغ گفتن، سخن چینی و آبروی این و آن را بردن و ...، دوری جست به این مرحله می رسد یعنی به معنای واقعی کلمه به معرفت در روزه داری دست پیدا کرده و روزه او خاص است.
رودگر اضافه کرد: اگر چنین باشد یعنی اعضا و جوارح و جوانح و قوای ذهنی و باطنی هم روزه دار باشد و همه اعضا و جوارح لجام داشته باشند مصداق آن کلام حضرت امیر(ع) خواهیم شد که فرمود: «المومن ملجم».
عضو هیات علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی ابراز کرد: اما روزه خاص الخاص روزه ای است که واقعا باید به کسانی که به توفیق چنین روزه داری می رسند غبطه خورد، یعنی روزه داری که جز اینکه از مبطلات روزه اجتناب می کنند، غیر از خدا را به حریم دل راه نمی دهد، چنانکه امام صادق(ع) فرمودند: «قلب حرم خداست؛ در حرم خدا غیر خدا را راه ندهید»؛ اگر کسی چنین مراقبت هایی داشته باشد روزه او خاص الخاص است که البته همین روزه داری نیز مراتبی دارد.
عضو هایت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در پایان خاطرنشان کرد: ماه مبارک رمضان تاثیرات روحی فراوانی را بر شخص روزه دار می گذارد، سبک زندگی در رمضان متفاوت می شود و یک زیست اخلاق مدار را شکل می دهد که اگر انسان به آن مبادرت ورزد، می تواند تبدیل به عادتی نیک برای تمام عمر شود.
نظر شما