بازگشت به مصلی استراتژی مناسبی نیست/ نباید صورت مساله را پاک کنیم

«علیرضا بهرامی» نویسنده، شاعر، روزنامه نگار و مدیر انتشارات آرادمان که در سی و یکمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران حضور دارد، درباره کتاب های حاضر این انتشارات در نمایشگاه کتاب به خبرنگار ادبیات شبستان گفت: انتشارات آرادمان چهار دوره است که در نمایشگاه کتاب تهران حضور دارد و در حال حاضر 90 عنوان کتاب داریم که حدود 17 عنوان آن چاپ جدید است. کتاب های نشر آرادمان در حوزه های ادبیات شامل رمان، داستان کوتاه و بلند، نقدهای ادبی داخلی و خارجی و شعر، روانشناسی و علوم ارتباطات منتشر می شوند.

وی افزود: در حوزه روانشناسی سعی کردیم کتاب های با موضوع آرت تراپی که توسط دیگر نشرها منتشر نشده را منتشر کنیم و حدود 8 عنوان کتاب در این حوزه داریم.

بهرامی در پاسخ به اینکه آیا از محل قرارگیری غرفه انتشارات آرادمان راضی است یا خیر، توضیح داد: امسال ما در راهروی ابتدایی سالن اصلی شبستان قرار گرفتیم و خیلی ها آرزو دارند که جای ما بودند، این محل قطعاً محاسنی دارد ولی معایبی هم دارد از جمله اینکه مراجعان ما را با اطلاعات اشتباه می گیرند، خیلی از مراجعان وقتی وارد می شوند بعد از راهروی دوم و سوم هنوز متوجه می شوند وارد نمایشگاه شده اند. شرایط محیطی نامناسب مصلی، خدمات پایین سایبری و کمبود ارتباط بین برگزارکنندگان و شرکت کنندگان نمایشگاه، از جمله مشکلات مشترک بین همه غرفه ها است.

وی بیان کرد: نمایشگاه کتاب تهران نسبت به دوره های قبلش، هیچ پیشرفتی در حوزه نظارت نمی کند و الان حدود 8 سال است که دستگاه های پوز به نمایشگاه آمده است و هنوز بعد از این همه سال تا بعدازظهر روز اول دستگاه ها دچار مشکل هستند در حالی که این موضوع از پیش طراحی می شود. خیلی از موارد دیگر هم است که دست اندرکاران نمایشگاه آنها را رها کرده اند و فکر می کنم بخشی از این موارد به تغییر ناگهانی محل برگزاری نمایشگاه کتاب بر می گردد.

شاعر مجموعه شعر «یاد تو» با تشکر از دست اندرکاران نمایشگاه کتاب و اهالی رسانه که در شرایط سخت در حال کار هستند، گفت: امسال وضعیت مکانی اهالی رسانه اصلا مطلوب نیست؛ هم از این لحاظ که روزانه باید مسافت زیادی را طی کنند هم اینکه وقتی تهویه مصلی مناسب نیست، نیمه بالایی شبستان هوای آلوده تری خواهد داشت و همین موضوع سبب کسالت جسمانی برخی دوستان شده است.

وی با تاکید بر اینکه اهرم نظارتی در نمایشگاه کتاب ضعیف است، بیان کرد: برنامه ریزی‌ها برای برپایی نمایشگاه کتاب تهران از قبل پیش بینی شده اند و وقتی در اجرا با نواقصی مواجه است، در نهایت در عین زحمت زیادی که کشیده می شود، خلأها و نواقصی را شاهدیم و هر بار نیز آروزی مان این است که نواقص برطرف شود.

بهرامی درباره اینکه آیا مزیت های برپایی نمایشگاه کتاب در شهرآفتاب از مصلی بیشتر است یا خیر، گفت: هر کدام از این محل ها، محاسن و معایبی دارند، من طرفدار شهرآفتاب به دلیلی نیستم؛ من از فرمول های استاندارد جهانی استقبال می کنم که اولاً یک فضای نمایشگاهی ثابت باید وجود داشته باشد و دوماً این فضای نمایشگاهی باید در محیطی بیرون از شهر قرار داشته باشد. وقتی نمایشگاه کتاب در داخل شهر برگزار شود با هر ترفندی، در نهایت دشواری هایی به همراه دارد. از طرفی وقتی به محیط بیرون شهر می رویم، چون نمی توانیم مدیریت صحیحی در نقل و انتقالات انجام دهیم، در نهایت خاطره و تجربه خوبی از آب در نمی آید.

وی در این خصوص توضیح داد: اشتباه استراتژیک ما این است که همیشه می خواهیم صورت مساله را پاک کنیم؛ وقتی محل برگزاری نمایشگاه کتاب را از نمایشگاه بین المللی تهران به مصلی تغییر می‌دهیم، یک بار اینجا صورت مساله را پاک می کنیم و یک بار وقتی می خواهیم نمایشگاه را به شهرآفتاب ببریم امیدواریم که به فضای استاندارد می رویم اما می خواهیم نقصان های آن محل را نیز با پاک کردن صورت مساله از بین ببریم و در هر صورت هیچ کدام از این راه ها مطلوب نیست، اما به هر حال اگر بخواهیم زیرساختی در نظر بگیریم، مصلی نمی‌تواند زیرساختی مناسبی برای نمایشگاه کتاب داشته باشد، اما شهرآفتاب یا محلی مشابه آن، می تواند زیرساخت نمایشگاه باشد.

مدیر انتشارات آرادمان با اشاره به هزینه های بسیاری که برای برپایی نمایشگاه کتاب در مصلی صرف می شود، بیان کرد: نتیجه این هزینه ها این شده است که ما الان نه مسجد داریم نه نمایشگاه کتاب داریم و نه آن هزاران میلیارد تومان را. این موارد ما را در دور باطل می‌اندازد.

بهرامی در پایان گفت: برگشتن نمایشگاه کتاب به مصلی، اگر خطای استراتژیک نیست، تصمیم استراتژیک مناسبی نبود و این به آن معنا نیست که حتما ماندن در شهرآفتاب تصمیم بهتری بود اما حداقل می توانم بگویم که این اتفاق خوبی نبود و در نهایت نیز نه دست اندرکاران مصلی، نه وزارت ارشاد نه اتحادیه و ناشران راضی نیستند. ما دل مان را به مسکّن خوش کرده‌ایم؛ برای مثال مخاطبان می گویند رفت و آمد به مصلی راحت تر است. البته این نکته مهمی است اما برای کالبدی که به مسکّن نیازی ندارد، از یک درد غفلت می شود. بنابراین چه شهرآفتاب، چه مصلی، چه نمایشگاه بین المللی و چه بیابان های قم، ما به یک محل نمایشگاهی برای برپایی نمایشگاه کتاب نیاز داریم.

گفتگو: آزاده فضلی