احمدرضا باقریان مدیر جهاد کشاورزی نایین در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری شبستان در اصفهان، گفت: کاشت پنبه در گویش محلی نایینی (ویش کاری) گفته می شود که به صورت دستی و در اول فصل بهار انجام می شود.
وی افزود: در اواخر اسفندماه زمینی که از قبل شخم زده شده کاملا تسطیح و در ایام تعطیلات عید نوروز آبیاری می شود. زمین 4 الی 5 روز بعد اصطلاحا گاورو شده و خاک به کفش نمی چسبد در این حال تعدادی از مردان که هر کدام دو چوب بلند و نوک تیز به نام «میکاره» در دست دارند با کوبیدن چوب در خاک سوراخ هایی را در زمین مرطوب ایجاد می کنند.
باقریان اضافه کرد: بلافاصله زنان و فرزندان بذر پنبه را که 24 ساعت قبل از کشت در آب خیسانده و با کمک خاکستر پرزگیری یا دلینته کرده‌اند را با بذر نم شده دیگر از قبیل گوجه محلی، گلرنگ، ذرت علوفه ای، چغندر و شلغم داخل سوراخ های ایجاد شده می ریزند.
وی بیان نمود: بذر پنبه در هنگام جوانه زنی و بیرون آمدن بوته از خاک به سله بندی خاک بسیار حساس بوده و در صورت بارش باران بهاری و مسدود شدن سوراخ ها کشاورزان مجبور به دوباره کاری می شوند.
مدیر جهاد کشاورزی نایین گفت: پس از پایان عملیات کاشت، زمین مذکور که فقط یک آب خورده و کاشت در آن انجام شده به دلیل محدودیت در منابع آبی موجود نمی تواند آبیاری شود که پس از طی تنش رطوبتی حدود 75-60 روز آب دوم خود را دریافت نموده و بعد از آن به صورت مرتب هر 15 روز یکبار آبیاری می شود.
این کارشناس کشاورزی افزود: این شیوه کشت که خود متاثر از محدودیت در کیفیت و کمیت منابع آبی و شرایط اقلیمی منطقه می باشد حاکی از استفاده بهینه از منابع آبی برای تولید چند محصول در طول یک سال است که از قدیم الایام توسط کشاورزان به کار گرفته شده است.
باقریان در پایان گفت: پیش بینی می شود در سال زراعی جاری کاشت پنبه با استفاده از ارقام محلی سازگاری با شرایط آب و هوایی نایین در سطح 50 هکتار توسط کشاورزان در مرکز شهرستان انجام که با متوسط 2 تن تولید در هکتار در حدود 100 تن پنبه تولید شود.
نظر شما