به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام والمسلمین موسی سالمی استاد حوزه علمیه امام صادق(ع) در جلسه هفتگی درس اخلاق که در حوزه علمیه امام صادق(ع) برگزار شد، درباره یک شبهه اعتقادی، گفت: یکی از مهمترین شبهات اعتقادی که وجود دارد بحث در رابطه با مسأله معاد جسمانی است، برخی اشکال کردهاند که اگر معاد جسمانی باشد شبههای به نام آکل و مأکول بوجود میآید.
وی با طرح اصل شبهه چنین عنوان کرد: انسانی که سالها قبل مرده و بدنش تبدیل به خاک شده و از آن خاک نیز علف و گیاه روییده است و از آنجا که حیوان نیز علف خوار است و گاهی اوقات پیش میآید که ما حیوانات را ذبح کرده و از گوشت آنها برای خوراک خودمان استفاده میکنیم؛ با این مقدمه میتوان گفت که پس ما ممکن است از اجزاء بدن دهها نفر از اموات که استحاله شده است ارتزاق کرده باشید، اگر در روز قیامت بخواهیم این بدن را عذاب کنیم به خاطر اینکه معصیت خدا را کرده است؛ چون ممکن است بدن آن شخص گناهکار جزء بدن مؤمن و مسلمان شده باشد که ایشان اهل بهشت هستند؛ پس شبهه آکل و مأکول بوجود میآید، پس نمیتوان گفت معاد جسمانی است و این کار ظلم است.
استاد حوزه علمیه امام صادق(ع) با بیان اینکه در پاسخ به این شبهه چند جواب داده شده است، اظهار داشت: برخی از اجزاء بدن انسان زوائد او را تشکیل میدهد که به آن اجزاء فضلیه گویند و برخی از اجزاء اصل بدن انسان را تشکیل میدهند که به آن اجزاء اصلیه گفته میشود؛ بنابراین با توجه به این دو اصل میگوییم چه اشکالی دارد که خداوند اجزاء بدن اصلی بدن را حفظ کرده تا جزء بدن افراد دیگر نشود.
وی افزود: اگر تمام بدن تبدیل به خاک شود و بعد میوه شود و دیگران آن را بخورند ولی اگر تنها به قدر یک سلول باقی باشد کافی است که معرف تمام شخصیت ما شده و در قیامت از همان یک سلول بدن ما درست شود، همان گونه که ما در رحم مادر هم از یک سلول درست شده ایم.
حجت الاسلام والمسلمین سالمی ادامه داد: و همان طور که شما یک قطعه کوچک از یک درختی را به عنوان قلمه در خاک مینشانید، و بعد از مدتی همان قلمه کوچک تبدیل به یک درخت تنومند میشود.
استاد حوزه علمیه امام صادق(ع) بیان داشت: چطور باور کنیم که یک موجود ضعیفی نظیر انسان بتواند از درون نفت، نخ، پارچه، بنزین، گازوئیل، لاستیک، قیر، روغن استخراجاتی داشته باشد؛ ولی خداوند قادر متعال نتواند ذرات بدن ما را از دل زمین خارج کند و بیرون بکشد.
وی در ادامه جلسه به حدیث اخلاقی پرداخته و عنوان کرد: امام باقر(ع) فرمودند اي هشام، خداي جل و عز فرمود به عزت و جلال و قدرت و بهاء و علو مقامم هيچ بنده خواست مرا بر خواست خود ترجيح ندهد جز آنكه بي نيازيش را در نفسش قرار دهم و همتش را در كار آخرتش و از ضايع شدن نگاهش دارم و آسمان ها و زمين را تضمين كننده رزقش گردانم و براي او پشت سر تجارت هر تاجر باشم.
نظر شما