به گزارش خبرنگار شبستان، کاپیتان حامد خواجوند، خلبان و خواهرزاده داود بختیاری عصر دیروز در برنامه شبی با نویسنده که در تماشاخانه مهر حوزه هنری برگزار شد، گفت: داود دایی نبود بلکه یک دوست بسیار خوب بود. من و برادرم احساس نمی کردیم داود دایی ماست، فکر می کردیم برادر بزرگ ماست،.روزهای خوبی با هم داشتیم، به درس و زندگی ما حساس بود. ما را نصیحت می کرد و به ما کمک می کرد.
کاپیتان خواجوند اظهار داشت: به یاد دارم که امتحان تاریخ داشتم و مطلب را متوجه نمی شدم. داود به اتاق آمد و گفت چه کار می کنی، گفتم امتحان دارم. به من گفت این چه وضع خواندن است. کتاب را گرفت و بلند بلند خواند. گفتم این طور که می خوانی همسایه ها هم متوجه می شوند، گفت باید آن قدر بلند بخوانی تا مطلب برایت جا بیفتد.
وی با اشاره به خاطره دیگری از داود بختیاری خاطرنشان کرد: یکی از دوستان صمیمی داود آقای حیدری بود که من همیشه ایشان را می دیدم. قرار بود با داود عکس بیندازیم. مرا به آرایشگاه برد. موهایم را مرتب کرد و به اتفاق آقای حیدری به عکاسی شقایق رفتیم. داود به من گفت موهایت را چطور می خواهی درست کنی، گفتم مثل آقای حیدری و آقای حیدری موهایم را شانه زد و عکس گرفتیم.
خواهرزاده داود بختیاری تصریح کرد: من داود را در جمع و جور کردن مادربزرگم شناختم، متوجه شدم داود چیزی در زندگی دیده که ارزش بزرگی دارد و آن خدمت به پدر و مادرش است. داود از پرواز سفید به خانه ابدی رسید، موفق و عاقبت به خیر شد و تمام اینها به خاطر دعای مادربزرگم بود. تمام زندگی داود خلاصه می شد به خدمت پدر و مادرش. اگر می بینید داود این همه اثر دارد به خاطر خدمت به پدر و مادرش است، داود عاشق پدر و مادرش بود.
کاپیتان خواجوند با بیان اینکه داود آدم سختی نبود، خاطرنشان کرد: داود یک آدم خلاصه بود، همین خلاصه بودنش باعث شد در یک مدت کوتاه اثرات خوب و زیادی از خود به جای بگذارد. جا دارد در این جلسه از آقای مومنی شریف که زحمت کشیدند و این برنامه را تهیه کردند، تشکر کنم.
گفتنی است، «شبی با نویسنده» برنامه جدیدی است که هر ماه با دعوت از نویسندگان، منتقدین و کارشناسان حوزه ادبیات انقلاب اسلامی و دفاع مقدس در آن به بررسی آثار و تولیدات این عرصه پرداخته می‌شود. داوود بختیاری دانشور سال 1346 در تهران متولد شد. وی به عنوان كارشناس ادبي و داستان‌نویس در دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری مشغول به كار بود. بختياری در کمتر از یک دهه توانست جایگاه قابل توجهی را در عرصه ادبیات داستانی برای خود رقم زند. در بررسی آثار داستانی توسط معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال 1380 رمان «می‌توان تنها رفت» او رتبه دوم را به‌دست آورد. در یازدهمین جشنواره کتاب سال دفاع مقدس نیز کتاب «خانه ابدی» رتبه دوم را به‌دست آورد. همین کتاب در هفتمين دوره از جايزه ادبی شهید حبیب غنی‌پور اثر برتر شناخته شد. از مهم‌ترين آثار داوود بختیاری دانشور می‌توان به «پرواز سفید» بر اساس زندگی شهید عباس بابایی، «پاوه سرخ» بر اساس زندگی شهید دکتر مصطفی چمران، «من و عکس او» درباره سوسنگرد، «مسافر» بر اساس زندگی شهید غلامحسین افشردی، «سبزهای خاکی» زندگی‌نامه داستانی شهید سیداکبر شیخ الاسلام و ده‌ها اثر دیگر اشاره کرد.
نظر شما