به گزارش خبرگزاری شبستان، جمعی از خبرنگاران حوزه سلامت در واکنش به معضل آلودگی هوا که سلامت مردم را به مخاطره انداخته است با صدور بیانیهای از مسئولان خواستند برای نجات مردم از آسیب بیشتر اقدام کنند.
این بیانیه که نسخهای از آن در اختیار خبرگزاری شبستان قرار داده شده است، به شرح زیر است:
آلودگی هوای پایتخت و برخی کلانشهرها باز هم از مرز ناسالم عبور کرد. این وضعیت روزهای متمادی مدارس را تعطیل و نفس مردم را تنگ کرد. وضعیتی که بر سلامت جسمی، روانی و اجتماعی شهروندان تاثیر بسیار خواهد گذاشت و قدر مسلم به افزایش هزینههای نظام سلامت منجر خواهد شد.
آلودگی هوا برای مردم تهران و کلانشهرهای کشورمان، موضوع تازهای نیست و در سالهای اخیر به ویژه در فصل سرما، زندگی و سلامت مردم را در همه ابعاد مختل میکند. سرفهها و خس خس سینهها بیشتر شده، چشمها میسوزد، خستگی و بی حوصلگی بیشتر شده و بیماریهای قلبی و تنفسی تشدید شده است. ذرات معلق کوچکتر از ۲.۵ میکرون که اکنون آلاینده اصلی هوای کلانشهرهاست در ریهها جا خوش میکند و فاجعهای را به دست خود رقم میزنیم که مثل آتش زیر خاکستر است.
بیماریهای جسمی تنها ارمغان هوای آلوده نیست؛ شاخصهای سلامت روان هم از این بلای عادی شده، تاثیر میگیرند. استرس، افسردگی و اضطراب مردم در این روزها بیشتر شده و عصبانیت، بگومگو و مشاجرهها و بوقهای مکرر خودروها در این روزهای آلوده بیشتر است.
معاون وزارت بهداشت به استاندار تهران نامه مینویسد که ادارات با دو ساعت تاخیر آغاز به کار کنند، اما مورد پذیرش قرار نمیگیرد، فقط طرح زوج و فرد است که از در منازل اجرا میشود، اما اتومبیلهای بیکیفیت، موتورسیکلتهای دودزا همچنان در خیابانهای پایتخت جولان میدهند و کامیونهای فرسوده شبها شهر را به تصرف خود در میآوردند تا صبحهای کدر شهر را رقم بزنند.
عمق فاجعه اینجاست که رییس سازمان محیط زیست نیز به خودروسازان و مافیای خودروسازی میتازد و میگوید که حتی زور رییس جمهوری نیز به آنها نمیرسد. مردم جنوب و غرب کشور نیز ماههاست در خاک زندگی میکنند و گرد و غبار جزیی از زندگی روزمرهشان شده است؛ مردمانی مظلوم که صدایشان به جایی نمیرسد و فریادرسی ندارند.
اگر معتقدیم، سرنوشت هیچ قومی تغییر نمیکند مگر آنکه خودشان بخواهند، پس باید پرسید چرا نمیخواهیم این بلای همیشگی را برطرف کنیم و چرا مسئولان شهری، کشوری و ملی کاری نمیکنند و صرفا به اقدامات لحظهای و روزانه بسنده میکنند.
سیستم حمل و نقل شهری جوابگوی مردم نیست؛ آنهایی هم که هستند اعم از اتوبوس و مینی بوس و ون و کامیون و وانت و موتورسیکلت و هر چه هست خود عامل آلودگی هستند. خودروهای داخلی آلایندهاند، بنزین و گازوییلها کیفیت ندارند، کارخانههای اطراف کلانشهرها بدون استانداردسازی و استفاده از صافیهای کاهنده آلودگی سرجایشان هستند. همه نشستهاند و وزیدن باد و باریدن باران را از آسمان میخواهند.
راه حلهای کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت، از نوسازی و توسعه سیستم حمل و نقل عمومی گرفته تا استانداردسازی خودروها، بنزین، گازوییل و دور کردن صنایع آلاینده از محیط زندگی مردم تا استفاده از فناوریهای نوین برای کاهش آلایندهها و سایر راه حلها را میدانیم، اما منتظر معجزه نشستیم و کاری نمیکنیم. مردم نیز مانند مسئولان چشم به آسمان دارند.
گاهی استفاده از الگوهای کشورهای پیشرفته آنقدرها هم بد نیست؛ میتوان از کشورهای موفق جهان الگو گرفت، مطالعه کرد، تحقیق کرد و دید که آنها چه کردند. آنان که میدانند چرا کاری نمیکنند و آنان که نمیدانند چرا پشت میز نشستهاند.
خبرنگاران سلامت برای دومین بار از مسئولان میخواهند از نا امیدی و وعدههای دور دست فاصله بگیرند و از همین امروز شروع کنند تا سال آینده با امروز متفاوت باشد. به ارائه اخبار ناقص، قطره چکانی و دیرهنگام پایان دهند. اگر چه اطلاعات مربوط به آلایندههای هوا به خاطر نبود دستگاههای سنجش کافی در شهرها و حتی مناطق مختلف پایتخت به درستی سنجیده نشده و آمار دقیق و کاملی از میزان آلودگی در اقصی نقاط کشور اعلام نمیشود.
خبرنگاران حوزه سلامت از روسای قوای سه گانه، وزرای دولت، نمایندگان مجلس، شهرداران، اعضای شوراهای شهر، متولیان تولید و پایش خودروها و صنایع، برنامهریزان توسعه کشور و دانشگاهیان میخواهند از همین امروز همت مضاعفی انجام بدهند و فکری به حال نفس مردم کنند.
نظر شما