به گزارش خبرنگار سینمایی شبستان،نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «امیر» در حالی در پردیس سینما گالری ملت برگزار شد که سید ضیا هاشمی، تهیه کننده اثر به دلیل جراحی کمر در این نشست غایب بود و سایر عوامل شامل نیما اقلیما؛ کارگردان فیلم، مستانه مهاجر؛ تدوین‌گر، سحر شهامت؛ طراح صحنه و لباس، ادیب سبحانی؛ مدیرفیلمبرداری، علی اظهری؛ آهنگساز، حسین ابوالصدق، طراحی و ترکیب صدا و میلاد کی‌مرام، سحر دولتشاهی، مهدی عامل هاشمی، مصطفی قدیری، روشنک سه قلعه‌کی، آرتین گلچین؛ بازیگران فیلم در این جلسه حضور داشتند.
در بخشی از این نشست، نیما اقلیما در پاسخ به سوال خبرنگارشبستان، در مورد حجم بالای نمایش سیگار کشیدن توسط نقش اول فیلم با استایلی جذاب و احتمال الگو برداری مخاطب گفت: معتقدم که فیلم ما به شدت ضد سیگار است اما نمی شود با نشان ندادن سیگار در مورد بدی آن سخن بگوییم. باید سیگار و اینکه سیگاری‌ها در هر لحظه به سیگار کشیدن فکر می کنند را نشان داد تا بتوان گفت که تصمیم گرفتن در مورد ترک آن چقدر مهم و سخت است وآنهایی که ترک کردند بهتر این موضوع را می‌فهمند!
کارگردان فیلم امیر در پاسخ به پرسش دیگر خبرنگار ما، در مورد اینکه اواکنش‌اش به عدم استقبال احتمالی مخاطب عام چه خواهد بود و آیا آنها را به نفهمیدن سینمای متفاوت متهم می کند؟ گفت: ما تلاش کردیم مخاطب جذب کنیم. شاید ما نتوانیم 10 میلیاردی بفروشیم ولی حداقل دو میلیارد فروش خواهیم داشت. مخاطب در هر سطح و کیفیتی محترم است. در مثلث اثر صاحب اثر و مخاطب اثر همه محترم هستند و حق دارند. در این میان مخاطب یا صاحب اثر مقصر نیستند؛ مهم این است که صاحب اثر تصمیم می گیرد که چه چیزی به مخاطب بدهد. مثلا می‌توانید همانند سینمای تجاری حس مخاطب را درگیر کنید و با یک ریتمی تندتر و غلظت دراماتیک بیشتر فیلم را هم پیش ببرید و اتفاقاتی از جنس سینمای پرفروش - که برای سینمای ما لازم هم هست - رقم بزنید و من اصلا این نوع سینما را رد نمی‌کنم. اما نکته این است که به عنوان یک صاحب اثر با توجه به اینکه عده‌ای از دوستان به خوبی این کار را انجام می‌دهند و ما فیلم های پرفروش بسیاری داشتیم و سینمای ما را گرم کرده‌اند و مردم هم با هر کیفیتی رفته و این آثار را دیده اند.
تفاوت در این است که من می‌خواهم یک سینمای متفاوتی را به مردم بدهم که حس می کنم به درد آنها می خورد و در این وقتی که در سینما سر می کنند باعث می شود تا حتی به اندازه یک ذره بسیار کوچک کیفیت زندگی،تفکرشان و حسشان تغییر بکند.
در بخش دیگری از این نشست سحر دولتشاهی در مورد نقش خود و ویژگی های آن گفت: من در اولین مواجه با فیلمنامه به آن علاقه شدم چرا که نقش شیزوفرنی برای هر بازیگری جذابیت دارد. آنقدر تسلط کارگردان روی چیزی که می خواست را دوست داشتم که فکر می‌کنم برایم تجربه جالبی است. این در حالی است که هنوز با نقش کنار نیامده ام و باید زمان بگذرد تا با خودم در این فیلم همراه شوم و کنار بیایم.من برای بازی در این نقش، اسکیزوفرنی‌ها را دیدم و با نزدیکان آنها صحبت کردم. در ابتدا از اقلیما خواستم که او حمله‌های بیشتری داشته باشد اما به دلیل کمبود وقت، نقش را کمی سبک‌تر کردیم.
دولتشاهی در مورد علت کار نکردن در سال گذشته و داشتن سه اثر در جشنواره امسال اظهار داشت: من با احساس در مورد فیلم‌هایم تصمیم می گیرم که کار کنم یا نه و فیلم‌هایی که به من پیشنهاد شد هم با فاصله بودند. یعنی من قانونی ندارم که سالی چندتا کار کنم.
میلاد کی‌مرام هم در ادامه در مورد نقش خود در این فیلم گفت: هدف من این بود که بعد از سی سالگی وارد چنین نقش‌ها و فضاهایی شوم و جنس بازیگری که من دوست دارم همین است که در سینمای دنیا این فضا بسیار و برای ما خیلی کم است. در این فیلم به سمت شخصیت‌پردازی رفتم و سعی نکردم بازی کنم. از اطراف و زیستم وام گرفتم و وقتی شخصیت را ساختم، سعی من متفاوت بودن بود.
این بازیگر در پاسخ به سوالی در مورد احتمال دیده شدن بازی درونی اش توسط داوران جشنواره، گفت: برای من بزرگ‌ترین اتفاق این است که فیلم «امیر» ساخته شد ضمن آن که همه جایزه را دوست دارند؛ ولی من برای این فیلم دنبال جایزه نیستم اما یکی از سخت‌ترین نقش‌های زندگی‌ام، ایفای این نقش بود و خیلی وقت بود به پرداختن به این نوع بازی فکر می کردم. انتخاب من همین است و خیلی چیزها باید کنار هم گذاشته شود.
نظر شما