رضا قمرزاده، دبیر بیستمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی و معاون فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در مورد کمیت و کیفیت بیستمین جشنواره قصه‌گویی به خبرنگار شبستان گفت: امسال جشنواره قصه‌گویی هم به لحاظ کمی و هم به لحاظ کیفی متفاوت‌تر از دوره های قبل و حتی سال قبل بود. در تمام بخش های جشنواره شاهد رشد بودیم. در دوره نوزدهم جشنواره 530 جشن قصه‌گویی برگزار شد، در حالی که امسال 780 جشن قصه گویی در پنج ماه اخیر در سراسر کشور برگزار شد.
قمرزاده تصریح کرد: امسال در جشنواره های قصه‌گویی استانی تا مرحله نهایی شش هزار و 737 مربی و قصه گویی شرکت کردند در حالی که سال گذشته 4 هزار و 205 قصه‌گو شرکت داشتند. آنچه جشنواره امسال را متفاوت از سال های قبل کرد این بود که از شش هزار و 737 شرکت کننده سه هزار و 173 نفر نوجوان و 493 نفر پدربزرگ و مادربزرگ بودند. امسال از 780 جشن قصه‌گویی ، 90 هزار دانش آموز استفاده کردند.
وی با بیان اینکه قصه گویی به کتاب وصل است، عنوان کرد: جشنواره قصه گویی یا بهتر بگوییم هنر قصه گویی با پیشرفت دانش بشری و رشد فضای مجازی ارزش و جایگاه خود را از دست نمی دهد زیرا به کتاب و فطرت انسان ها متصل است. فطرت چیز خدادادی است و هیچ وقت از بین نمی رود. قصه رابطه نزدیک با فطرت آدمی دارد. یکی از راه های ارتباط پدر و مادرها با بچه هایشان و همچنین پدربزرگ و مادربزرگ ها با نوه های خود قصه است. پدر و مادرها از طریق قصه بچه ها را به سوی آینده هدایت می کنند. قصه و قصه‌گویی به نوعی پیوند بین نسل گذشته و نسل حاضر است.
معاون فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با اشاره به رعایت نکاتی در قصه‌گویی اظهار داشت: پدر و مادرها و مربیان باید مراقبت کنند قصه ها را از منابع و کتاب های معتبر استخراج کنند. به عنوان مثال برخی قصه ها ترسناک است و اثرات تربیتی ناموفق دارد و حتی خواب بچه ها را آشفته می کند. نتیجه قصه باید آرامبخش باشد تا بچه فردایی بهتر را آغاز کند. پس بهتر است قصه را از کتاب استخراج کنیم زیرا کتاب را نویسنده قابلی نوشته و از مراحل مختلفی گذشته تا چاپ شود.
قمرزاده با بیان اینکه قصه باید متناسب با سن بچه ها باشد، تصریح کرد: بر روی کتاب هایی که برای کودکان و نوجوانان مشخص می شود، گروه سنی دقیق مشخص است. والدین بهتر است قصه ها را متناسب با گروه سنی قید شده بر روی کتاب برای بچه های خود انتخاب کنند. نکته دیگر زمان قصه است. گاهی وقت ها بچه ها آماده هیجان و بازی هستند. در نتیجه این زمان، زمان مناسبی برای قصه نیست. بهترین زمان برای قصه شب و قبل از خواب است. موقعی که بچه ها دیگر تمایل به بازی و کار دیگری ندارند، می توانند برای آنها قصه گفت. در غیر این صورت قصه گویی باعث دلزدگی در آنها می شود.
نظر شما