خبرگزاری شبستان-کرمان
حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام در نامه ۵۳ نهج البلاغه می فرمایند: « وَإِيَّاکَ وَالاِْعْجَابَ بِنَفْسِکَ، وَالثِّقَةَ بِمَا يُعْجِبُکَ مِنْهَا؛ برحذر باش از این که خودشیفتگی به سراغ تو بیاید»
اعجاب به نفس یعنی خودشیفتگی. این که انسان از خودش خوشش بیاید. حضرت می فرماید که مواظب باش در این دام نیفتی. انسان گاهی در خودش امتیازاتی مشاهده می کند؛ فهم خوبی دارد، قدرت بدنی خوبی دارد، قدرت ذهنی خوبی دارد، اطلاعات وسیعی دارد، بیان ویژه ای دارد، صدای خوشی دارد، جمالی دارد، به مجرد این که دیدید نسبت به خودتان خودشیفتگی وجود دارد که معنایش این است که با دیدن این امتیازات عیوب را در کنارش نمی بینید بدانید که این خطر است! این همان چیزی است که می فرمایند بر حذر باشد!
چرا که ما نقاط خوب خود را می بینیم، اما نقاط نفرت انگیز و بد و زشت را مشاهده نمی کنیم؛ لذا جمع بندی ما می شود جمع بندی انسانی که شیفته خودش هست؛ این اشکال دارد! بنابراین ما باید ضعف ها را هم در کنار نقاط قوت ببینیم. «وَإِيَّاکَ وَالاِْعْجَابَ بِنَفْسِکَ، وَالثِّقَةَ بِمَا يُعْجِبُکَ مِنْهَا» به آن چیزی که در وجود تو هست و تو را شیفته ی خودت می کند اعتماد نکن؛ یعنی حتماً باور نکن که این نقطه ی امتیاز در تو وجود دارد.
گاهی انسان خیال می کند نقطه برجسته ای در او وجود دارد، در صورتی که تصور و توهم است چون خودش را با آدم سطح پایینی مقایسه کرده و به خودش نمره داده، در حالی که اگر با افراد دیگری مقایسه می شد، اصلاً نمره خوبی نمی گرفت. بنابراین خیلی هم اطمینان نکن به آنچه در خود می بینی.
حجت الاسلام حسن بزرگ زاده، مسئول تعلیم و تربیت بسیج ناحیه رفسنجان
نظر شما