به گزارش خبرگزاری شبستان: آموزه های علوی و حکمت های ناب بر جای مانده از ایشان نه فقط در عصر حیات ظاهری آن حضرت(ع) بلکه پس از آن و تا قیام قیامت بهترین نقشه راه برای رسیدن به حیات طیبه است.
از این رو، در ذیل یکی از این حکمت ها مرور می شود:
حضرت امیرالمومنین علی(ع) می فرمایند: «لَا یَقُولَنَّ أَحَدُکُمْ: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ الْفِتْنَهِ» لِأَنَّهُ لَیْسَ أَحَدٌ إِلَّا وَهُوَ مُشْتَمِلٌ عَلَى فِتْنَهٍ، وَلَکِنْ مَنِ اسْتَعَاذَ فَلْیَسْتَعِذْ مِنْ مُضِلَّاتِ الْفِتَنِ، فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ یَقُولُ: «وَاعْلَمُوا أَنَّما أَمْوالُکُمْ وَأَوْلَادُکُمْ فِتْنَهٌ»، وَمَعْنَى ذَلِکَ أَنَّهُ یَخْتَبِرُهُمْ بِالْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ لِیَتَبَیَّنَ السَّاخِطَ لِرِزْقِهِ، وَالرَّاضِیَ بِقِسْمِهِ، وَإِنْ کَانَ سُبْحَانَهُ أَعْلَمَ بِهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ، وَلَکِنْ لِتَظْهَرَ الْأَفْعَالُ الَّتِی بِهَا یُسْتَحَقُّ الثَّوَابُ وَالْعِقَابُ؛ لِأَنَّ بَعْضَهُمْ یُحِبُّ الذُّکُورَ وَیَکْرَهُ الْإِنَاثَ، وَبَعْضَهُمْ یُحِبُّ تَثْمِیرَ الْمَالِ، وَیَکْرَهُ انْثِلَامَ الْحَالِ»
«فردی از شما نگوید: خدایا از فتنه به تو پناه می برم زیرا کسی نیست که در فتنه ای نباشد لکن آن که می خواهد به خدا پناه برد از آزمایش های گمراه کننده پناه ببرد همانا خدای سبحان می فرماید: «بدانید که اموال و فرزندان شما فتنه شمائید». معنی این آیه آن است که خدا انسان ها را با اموال و فرزندان شان می آزماید. آن کس که از روزی خود ناخشنود و آنکه خرسند است شناخته شوند گرچه خداوند به احوالات شان از خودشان آگاه تر است تا کرداری که استحقاق پاداش یا کیفر دارد آشکار نماید چه آنکه بعضی مردم فرزند پسر دوست دارند و فرزند دختر را نمی پسندند و بعضی دیگر فراوانی اموال را دوست دارند و از کاهش سرمایه نگرانند».
پیام: هر چیزی برای بشریت محل آزمایش است. خداوند انسان ها را به وسیله مال و فرزند آزمایش می کند. پناه بردن از شر شیطان رجیم و لعین. آزمایش برای همه انسان هاست، فارس، ترک، عرب، عجم ندارد. فرمانبرداری از دستورات الهی یکی از آزمایش هاست. مال، فرزند و ثروت نباید انسان را از خدا غافل کند. مال و ثروت نباید در راه شهوات و پیروی هوای نفس صرف شود. داشتن دختر یا پسر ننگ نیست. پسر و دختر هر دو نعمت الهی هستند و از طرف خدا به انسان داده شده اند. برای عبور از آزمایش باید خود را اصلاح کرد.
*برگرفته از کتاب «حکمت های نهج البلاغه»، نوشته حجت الاسلام محمدرضا هادی زاده
نظر شما