فقدان نگاه واقعی به معلولان در جامعه

به گزارش خبرنگار شبستان، طاهره بشیر، از مربیان فراگیر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان امروز در مراسم رونمایی از 10 عنوان کتاب به خط بریل که در سالن شماره یک کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار شد، گفت: 16 سال پیش که کار را شروع کردم آرزو داشتم در هر استان یک مرکز فراگیر داشته باشیم. این آرزویم امروز برآورده شده و 40 مرکز فراگیر در سراسر کشور داریم.

بشیر ادامه داد: چیزی که در این 16 سال کمک و ابزارم بود، دو نکته بود. مربیان کتاب های فراگیر ساعات زیادی آموزش دیدند و زبان اشاره و خط بریل و روانشناسی کودکان معلول را یاد گرفتند. بسیار بسیار مهمتر از اینها این است که به کودکان و نوجوانان با نیازهای ویژه واقعی نگاه کنیم و دوم اینکه ارتباط خیلی خوبی با آنها داشته باشیم. این دو مسئله از تمام تجهیزات مهمتر و کارآمدتر است.

وی با اشاره به فقر آگاهی نسبت به معلولان خاطرنشان کرد: نگاه درست و واقعی نسبت به افراد با نیازهای ویژه در جامعه ما کمتر جریان دارد، به عنوان مثال افراد تصور می کنند کسانی که حس بینایی ندارند حواس دیگرشان قوی است در صورتی که واقعیت این نیست. کسانی که حس بینایی یا شنوایی خود را از دست می دهند نیاز به تقویت و تربیت سایر حواس دارند. باید به کودکان و نوجوانان با نیازهای ویژه به طور واقعی نگاه کنیم، آنها مثل هر انسانی نیازها، علایق، قوت و ضعف هایی دارند و یک ویژگی خاص به این مجموعه اضافه شده است، این افراد عجیب و غریب نیستند.

این مربی فراگیر کانون اظهار داشت: بچه ها وقتی وارد کتابخانه می شوند با توجه به نیازهای خود گرایش هایی دارند، بچه های ناشنوا متمایل به هنرهای نمایشی و تجسمی می شوند و بچه های نابینا به حوزه ادبیات و موسیقی علاقه مندند. اگر بچه ای بخواهد به هنر دیگری بپردازد ما مانع آن نمی شویم بلکه تلاش می کنیم تا مناسب سازی را انجام دهیم تا کودک بتواند آن فعالیت را تجربه کند.

بشیر بیان کرد: کسی که دست ندارد با پا نقاشی می کشد و همه با تعجب به او نگاه می کنند چون این فرد دست ندارد باید چیزی را جایگزین کند. استاد خط بریلم دکتر میلانی مخالف واژه روشندل بودند زیرا می گفتند من نابینایانی سراغ دارم که کوردل هستند، ما نباید تبعیض قایل شویم بلکه باید عادی سازی داشته باشیم. برخی دوستان نابینا حافظه خوبی دارند زیرا آنها حافظه خود را تقویت می کنند. متاسفانه ما از برخی واژگان به طور نادرست استفاده می کنیم به عنوان مثال اگر کسی به ما تنه بزند به او می گوییم کور، به جای حواس پرتی کوری را به فرد نسبت می دهیم و این خوب نیست. مسئله دیگری که مهم است این است که به بچه های عادی هم خط بریل و زبان اشاره یاد دهیم تا بتوانند با بچه های با نیاز ویژه ارتباط برقرار کنند.

در این مراسم تعدادی از معلولان حضور داشتند. امیر سلامی، روشندل آیاتی از قرآن کریم را تلاوت کرد. ثمین عزتی،کودک معلول بخش هایی از کتاب " دعاهایی برای صلح جهانی " را خواند. اسما دقایقی، کودک معلول کیبورد و گیتار نواخت و افسانه صفر خوانی، ناشنوا بخش هایی از کتاب " آن بالا این پایین " را خواند.

گفتنی است، در پایان این مراسم از 10 عنوان کتاب که به خط بریل منتشر شده بود، رونمایی شد و لوح های تقدیری به طاهره بشیر مربی فراگیر کانون، دکتر فریده ترابی میلانی روانشناس، دکتر افروز صفاری‌فرد پزشک و ثمین عزتی، اسما دقایقی و افسانه صفرخوانی اهدا شد.