خبرگزاری شبستان؛ سیده فاطمه طباطبایی، روزنامه نگار در یادداشتی به هشتمین روز از زلزله استان کرمانشاه پرداخته است که در زیر می خوانید:
ظرف دیروز و دیشب، به چند منطقه زلزله‌زده دیگر از جمله شهر ازگله و بعضی روستاهای آن از جمله «داری‌زنگنه»، و محله‌های مختلف شهر سرپل ذهاب سر زدیم. تقریبا تمام روز تا پاسی از شب را پای حرف‌های زلزله‌زده‌ها نشستیم. شاید به دلیل حجم اطلاع‌رسانی درباره زلزله در رسانه‌ها و فضای مجازی، کمی موضوع برای شما عادی شده باشد اما اینجا هنوز مردم با پس‌لرزه‌های زلزله در زندگی‌شان مواجهند. تقریبا همه به شدت نگران آینده‌اند و می‌ترسند مردم سرد شوند و در ادامه مسیر آنها را فراموش کنند.
تاکنون بارها تاکید و اعلام شده مردم حتی‌الامکان از مراجعه مستقیم به مناطق زلزله‌زده بپرهیزند، دلیل این درخواست ترافیک سنگین راه های استان کرمانشاه و ایجاد اختلال در فرایند کمک‌رسانی بود. این درخواست اما به این معنا نیست که کمک‌های مردمی در زلزله کرمانشاه باید نادیده گرفته شود.
واقعیت این است که اگر در روز چهارم زلزله اعلام شد که از نظر اقلام کمکی و مایحتاج اولیه مناطق زلزله اشباع شده، این اتفاق با کمک‌های مردمی افتاد نه کمک‌های دولتی. اینجا همه بشدت قدردان کمک‌های مردمی هستند و ادامه آن را برای بازسازی خانه‌هاشان ضروری می‌دانند. البته طبعا به شکل مدیریت‌شده که کارهای دستگاه های دولتی را با اختلال مواجه نکند. مناطق زلزله‌زده بشدت گسترده و تعداد روستاها بسیار زیاد است. امکانات و نیروهای دستگاه های امدادی به طور طبیعی محدودیت دارد
مردم در روستاها و شهرها از تسهیلات و کمک بلاعوض تصویب شده برای بازسازی منازل رضایت ندارند. اولاً می‌گویند مجموع این ارقام کفاف ساخت یک خانه مسکونی را نمی‌دهد، ثانیا تاکید می‌کنند که در شرایط بیکاری و فقر که وام‌های قبلی خود را هم نتوانسته‌اند تسویه کنند، چطور خواهند توانست اقساط وام جدید را بپردازند. حتی بدون در نظر گرفتن زلزله هم در اغلب مناطق و روستاهای زلزله زده محرومیت شدید است. خیلی‌ها نه کشاورزی و دامداری آنچنانی وجود دارد و نه شغل چندانی.
پالت برای زیر چادرها، نایلون ضخیم برای مقاوم‌سازی چادرها در مقابل نفوذ آب باران و البته کیسه زباله برای جمع‌آوری زباله‌ها، مهم‌ترین نیازهای فعلی زلزله‌زدگان است. در سرپل ذهاب ظاهرا پیش از زلزله هم نیروهای شهرداری به دلیل تعویق پرداخت حقوق در اعتصاب بوده‌اند، پس از زلزله هم که اساسا همه فکر و حواس دستگاه ها به مسائل مهم‌تر بوده. همین باعث شده که از نظر نظافت معابر شهری و پراکندی زباله‌ها وضع بسیار نامناسبی را در سرپل‌ذهاب و البته سایر شهرها و روستاهای زلزله‌زده شاهد باشیم. خوب است فعالان مردمی و دستگاههای دولتی این اقلام را در اولویت قرار دهند.
قابل توجه آنهایی که در فضای مجازی یا به طرق دیگر، برای سرپرستی کودکان زلزله‌زده ابراز تمایل می‌کنند؛ اولاً تقریبا جز یکی دو مورد هیچ کودکی نداریم که به طور همزمان هم پدر و هم مادر خودش را از دست داده باشد. ثانیاً آن یکی دو مورد هم سرپرست قانونی دارند و نیازی به سرپرستیِ غیر ندارند. ثالثاً طرح چنین درخواستی در بافت فرهنگی کردها بشدت مذموم و برخورنده است و آنرا توهین به غیرت و غرور خود می‌دانند. لطفا نکنید.
دیروز حضور تلویزیون بزرگ سیار در شهر سرپل‌ذهاب شور و هیجانی در میان کودکان ایجاد کرد. خیلی از آنها پس از هفت روز برای اولین بار توانستند پای تلویزیون نشستند و کارتون‌های شبکه پویا را دیدند. کودکان مناطق زلزله‌زده برای بازگشت به جریان عادی زندگی، به اقدامات اینچنین نیاز مبرم دارند.
نظر شما