به گزارش خبرگزاری شبستان، «العهد» در مقاله ای به قلم «علی الحاج یوسف» نوشت: از شعارهای تند و تیز سیاسیون تازه کار سعودی و در رأس آنها «محمد بن سلمان» ولیعهد و وزیر دفاع عربستان چنین بر می آید که آنها به دنبال وانمود موقعیت عربستان در بهترین شرایط ممکن هستند، اما حقیقت این است که عربستان سعودی با توجه به شکست و ناکامی و عقب نشینی در جبهه های مختلف یمن، سوریه و عراق و شعله های آتش در خلیج فارس دچار یک دوره سردرگمی استراتژیک شده است که اکنون از یک بحران گذرا به بحرانی استخوان شکن تبدیل شده و دامنگیر شاه و پسرش شده است.
با پیروزی انصار الله در یمن، پیروزی چشمگیر عراق بر طرح تروریستی داعش وهابی و به ویژه پس از شکست تلاش های سعودی برای اقناع سران عراقی به کنار گذاشتن حمایت ایران اوضاع دربار سعودی چندان خوش به نظر نمی رسد.
عربستان سعودی در سوریه نیز وضعیت بهتری ندارد، این کشور که بازیگر مستقیم در عرصه سوریه بود با تغییر تحولات میدانی در مسیری مغایر با اهداف و منافع آن طعم شکست را بیشتر احساس کرد. پس از آنکه آل سعود از گزینه راه حل نظامی در سوریه ناامید شدند، روش خود را تغییر داده و با تغییر زبان جنگ به زبان گفت و گو برای پیدا کردن راه حل سیاسی مناسب و برون رفت از بحران از مسکو دعوت به همکاری کردند.
دربار سعودی با ناکامی در یمن و شکست در سوریه و عراق در واقعیت سیاسی درس عبرت نگرفت و پس از آنکه احتمال می رفت با حضور بن سلمان نقش لابی گری و خرابکاری در درگیری های منطقه پایان یابد اما همچنان همان روش نخست خود را در پیش گرفت و خرابکاری در غیر از کشورهای عربی را از سر گرفت.
استراتژی تکراری آل سعود، مردان خرابکار ریاض در منطقه را از سطح خاندان پادشاهی به سطح کارمندی به نام «تامر سبهان» با اعمال جنایتکارانه در عرصه های مختلف تنزل داد.
ریاض و تمام کسانی که در توهم نقش چشمگیر آن در منطقه هستند، در این خیال واهی به سر می برند که با کشف گزینه «تامر سبهان» توسط بن سلمان، نقطه مقابلی برای «قاسم سلیمانی» سردار ایرانی یافته اند (!)، از این رو او را به «عین عیسی» در سوریه تحت کنترل و نظارت « ژنرال بیرت» هماهنگ کننده آمریکایی ائتلاف بین المللی فرستاده تا با انتشار عکس های او در استان رقه در تقلید از این ژنرال ایرانی عمل کنند.
ممکن است صدور حکم در مورد نتایج نهائی حضور سبهان در سوریه زود باشد، اما می توان گفت سوریه نیز انعکاس حقایق عراق است، پادشاه و ولیعهد سعودی که تحت پوشش همه پرسی جدایی طلبانه در کردستان عراق حرکت می کردند و به موازات آن سردار سلیمانی مهمان ناخوانده سلیمانیه شد، نتیجه این شد که «سبهان» و «بارزانی» سقوط کرده و سردار«سلیمانی» به همراه «الحشد الشعبی» عراق خیال جدایی را در همان بدو تولد زنده به گور کرد.
«سبهان» که خود با خیال جنگ و فتنه انگیزی وارد لبنان شده و دست از پا درازتر از آن خارج شد، در بغداد نیز سفیری استثنائی بود که به صورت مهره سوخته و با دریافت کارت قرمز به دلیل فتنه انگیزی و توططئه چینی و تلاش برای ایجاد فرقه گرائی مذهبی بین مردم عراق با لعن و نفرین آنان از این کشور خارج شد.
دربار سعودی نقش خود را کاملا از دست داده و قدرت مضمونی آن نیز فروکش کرده است بنا بر این به گزینه تقلید و تظاهر متوسل شده و با پندار «دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدن است» می کوشد نقش خود را بازیابی کرده و جایگاهش را بهبود بخشد، اما اوضاع فعلی آن مصداق این ضرب المثل رایج است که «در حالیکه همه از حج بازمی گردند، او به حج می رود» یعنی کار از کار گذشته و فرصت برای عربستان از دست رفته است. عربستان سعودی به حکم واقعیت جغرافیائی خود در اداره حج گوئی به دنبال استفاده از این موضوع برای نفوذ در منطقه است حال آنکه افرادی که متحمل جنایت جنگی آن شده اند، فریب ظاهرسازی های آن را نمی خورند.
نظر شما