حاج آقا مصطفی حیات و شهادتش برای انسان ها مبارک بوده است

به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از جماران، حجت الاسلام علی اکبر محتشمی پور در چهلمین سالگرد شهادت سید مصطفی خمینی که در سالن اجلاس سران برگزار شد ابتدا با اشاره به اینکه هر کسی در  این دنیا دارای آثاری است که گاهی این آثار در حیات انسان است و گاهی در شهادت آنهاست. اما انسان هایی هم وجود دارند که در هر دو حال دارای حالاتی شگرف در میان انسان ها هستند. مرحوم حاج آقا مصطفی یکی از انسان هایی بوده که هم حیات و هم شهادتش برای انسان ها مبارک بوده است.

وی افزود: اگر حضرت امام وارد عرصه مبارزه شد و رژیم شاه را مورد خطاب قرار داد، او در همه زمینه ها سایه به سایه و در کنار امام  حضور داشت. امام در سال 42 در مدرسه فیضه سخنرانی آتشین دارند که منجر به دستگیری ایشا می شود.  حاج آقا مصطفی هم دو روز بعد سخنرانی می کنند که منجر به دستگیری اش می شود.

محتشمی پور گفت: اگر امام در راه مبارزه تبعید شدند، حاج مصطفی هم تبعید شدند. اگر امام در راه مبارزه فرزندی را از دست دادند، مرحوم حاج مصطفی هم یکی از فرزندانش را از دست دادند. او در  این مسیر همیشه همراه امام بود.

وی با اشاره به بعد معنوی حاج آقا مصطفی گفت: یکی از برنامه های منظم حاج  سید مصطفی بُعد عبادی ایشان بود. او هر سال در مسجد کوفه معتکف می شدند که زبانزد همه طلاب بود. در این زمان در این جلسات اعتکاف جلسات علمی هم با حضور ایشان انجام می شد. نکته دیگر مسئله مسجد سهله  و ارتباطی که او با صاحب این مسجد داشت است. حاج آقا مصطفی هر چهارشنبه شب در این مسجد برنامه داشت و این برنامه رادر قم در مسجد جمکران هم داشتند.

وی درادامه بعد عبادی حاج آقا مصطفی افزود: حاج آقا مصطفی در ماه رمضان مقید بودند که در صحن امیر المومنین می نشستند و هزار بار انا انزالنا را می خواندند.

محتمشی پور گفت: ایشان سالی چهار بار  پیاده به زیات کربلا می رفتند.

محتشمی پور در ادامه با اشاره به اینکه دو جریان مرحوم حاج آقا مصطفی را  خوب می شناختند گفت: یکی شخص امام بود، چرا که او در دامن امام پرورش یافته بود و امام تمام سجایای او را بهتر از هرکسی می دانست. لذا وقتی که خبر شهادت ایشان را شنید آن جمله معروف که حاج آقا مصطفی امید آینده اسلام بود را بیان کردند.

وی یادآور شد: جریان دیگر دشمن  یعنی رژیم شاه بود که او را خوب شناخته بود و علت اینکه او هدف قرار گرفت، همین بود که رژیم شاه به این نتیجه رسیده بود که امام به خاطر کبر سن شاید چند صباحی زنده نماند و کسی که می تواند رهبری امت را  به عهده بگیرد حاج سید مصطفی است و فکر می کردند که امام تحت تاثیر حاج مصطفی است و با از بین بردن او دو هدف را زده اند.  یکی اینکه امام را متوقف می کنند و دوم اینکه حاج آقا مصطفی را به شهادت رسانده اند.