گروه مهدویت خبرگزاری شبستان: عمل به احکام دین و انجام کارهای نیک و خدمت به مردم و پرهیز از گناه و سعی در ادای حق الناس و داشتن یک زندگی حلال، توصیه خدا، پیامبر صل الله علیه وآله، امامان و حضرت ولی عصرعلیه السلام است و یک شیعه باید بر این مدار و محور حرکت کند. بنابراین توصیه آن حضرت(ع)، همان توصیه های خدا و رسول(ع) است.
لیکن بر اساس حکایاتی که از تشرف یافتگان به دیدارش نقل شده است گاهی سفارش های خاصی به بعضی افراد فرموده که یقینا مخصوص آنان نبوده و هر منتظر باید اهل اینگونه کارها باشد.
امام عصر علیه السلام به یکی از مومنانی که شب های چهارشنبه به مسجد سهله در نجف می رفت و به عبادت می پرداخت و در آن شب، خدمت به پدر را ترک می کرد در یکی از این شب ها فرمود: «برگردد، برگرد» و او فهمید که حضرت(عج) راضی به ترک خدمت پدر به بهانه عبادت در مسجد سهله نیست.
آن حضرت(عج) در دیدار حاج علی بغدادی به خواندن زیارت عاشورا و زیارت اباعبدالله الحسین علیه السلام در شب جمعه سفارش کرد. همچنین در موارد دیگر به خواندن زیارت عاشورا و زیارت جامعه تاکید فرمود یا به خواندن دو رکعت نماز خاص برای رفع گرفتاری، خواندن دعای فرج، قرائت قرآن، احترام به پدر و مادر، زیارت قبور ائمه(ع)، خواندن تعقیبات نمازها، رسیدگی به فقرا و نیازمندان شیعه، بردباری و صبر بر ناملایمات و از دست ندادن ایمان و عقیده، عزاداری برای سید الشهداء(ع) که هر کدام از این ها در حکایتی و دیداری نقل شده است و از مجموع آن ها بر می آید که داشتن یک زندگی ایمانی و همراه با توجه به خدا و رسول(ص) و اهل بیت(ع) و نیکی و احسان به دیگران و انصاف، از جمله احسان به والدین از توصیه های حضرت مهدی علیه السلام است.
نقل شده است: مردی طالب دیدار بود و در این راه، ریاضت های زیادی کشیده بود. شبی به او نوید می دهند که در فلان شهر فلان دکان در بازار، امام زمان(عج) را ملاقات میکنی. به آن شهر می رود و خود را به آن دکان می رساند و آنجا می نشیند و امام(عج) را دیدار می کند. در همان موقع پیرزنی فرتوت، قفلی را به بازار آورده بود تا آن را بفروشد. اهل بازار هر یک آن قفل را به قیمت بسیار ناچیزی می خواستند بخرند. اما کاسبی که امام عصر علیه السلام در کنار دکان او نشسته بود، ارزش قفل را اعلام کرد و گفت با کمی تنّزل آن را می خرم و با همان مقدار سود می فروشم و همین مرا کافی است. پیرزن با خوشحالی قفل را فروخت و رفت. در این هنگام امام عصر علیه السلام رو به آن مرد دیدار کننده کردند و فرمودند: «اینگونه باشید تا ما خودمان شما را دیدار کنیم و به زحمت ریاضت خودتان را گرفتار نکنید.»
امام عصر علیه السلام انتطار دارد شیعه منتظر او، آینه تمام نمای فضایل اخلاقی و عمل به دستورهای شرع و پرهیز از وسوسه های شیطانی و اهل اخلاص و ایثار و احسان و عبادت باشد تا به آن حضرت(عج) نزدیک شود.
از توصیه های آن حضرت(عج) است: «فَیَعمَل کُلُّ امرءٍ بِما یَقرُبُ بِه مُن مَحبّتِنا و یتجَّنب ما یُدنیه من کراهیتنا وَ سَخَطنا؛ هر کدام از شما کاری کند که او را به محبت ما نزدیک ند و از هر چه او را به ناراحتی و خشم ما نزدیک می سازد دوری کند.» (۱)
آیا زندگی و رفتارمان، عامل قرب ما به امام زمان علیه السلام است یا ما را از او دور می سازد؟
در حدیث دیگری امام صادق علیه السلام فرموده است: «مَن سَرَّهُ أن یَکونَ مِن اصحابِ القائم ِفلیَنتَظِر ولیَعمَل بِالوَرعِ و محاسِنِ الاخلاقَ و هُوَ منتظِرٌ... هر کس دوست دارد که از اصحاب قائم(عج) باشد پس انتظار بکشد و عمل و اخلاق نیکو کند در حالی که منتظر است. اگر از دنیا رفت و پس از مرگش قیام کرد پاداش کسی را دارد که او را درک کرده باشد.»(۲)
پس نشانه یاران حضرت(عج) و منتظران لایق،«انتظار» همراه با «تقوا» و«اخلاق نیکو» است.
پی نوشت ها:
۱.بحارالانوار ،ج 53، ص176
۲.غیبت طوسی، ص200
*برگرفته از «زندگی مهدوی، اخلاق و اوصاف منتظران» نوشته حجت الاسلام جواد محدثی
نظر شما