پیش فرض های معنوی درباره انسان در نظریات غربی مغفول مانده است

به گزارش خبرگزاری شبستان، پرویز داوودی، استاد اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی که در سومین همایش نواندیشی دینی در دانشکده علوم سیاسی و اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی سخن می گفت با اشاره موضوع جامعیت و پویایی اسلام به عنوان محور این همایش گفت: تمرکز اصلی همایش را بر اقتصاد و سیاست قرار دادیم تا معضل نظری و کاربردی موجود در کشور در این زمینه را مورد بررسی قرار دهیم و گستره و قلمرو دین به عنوان دریایی ژرف را در حوزه های مختلف بیابیم.

وی با تاکید بر اینکه با ابزارهایی چون اجتهاد که دین در اختیار ما قرار می دهد می توان حرف های تازه ای برای گفتن داشت و با اشاره به ضعف نظری موجود در حوزه علوم انسانی گفت: متاسفانه روی موضوع شناسی و ابعاد موضوعات کار نکرده ایم تا بتوان پس از آن با روش شناسی علوم انسانی نظریات را بر اساس دین تبیین کرد.

این استاد اقتصاد، پیچیدگی های خاص انسان، پارامترهای تأثیرگذار بر او و اختیار انسان را از جمله دلایل تفاوت علوم انسانی با علوم دقیقه و تجربی دانست و اضافه کرد: از سوی دیگر با حجم بالای نظریات دانشمندان غربی مواجهیم که در قالب هزاران کتاب در مراکز آکادمیک تدریس می شود به طوری که امروز و پس از گذشت سال ها، همچنان با نظریات فروید روبرو هستیم که بر کتاب های روانشناسی دانشگاهی ما سایه افکنده است.

معاون اول پیشین رئیس جمهور همچنین به اتکای علوم غربی بر ماده گرایی اشاره و خاطرنشان کرد: در عمده این نظریات، پیش فرض های معنوی درباره انسان مغفول مانده است. متفکران غربی نظریات خود را علمی معرفی می کنند و تأثیر ارزش ها بر نتایج را منکر می شوند در حالی که در پیش فرض این نتایج، ارزش ها لحاظ شده اند.

داوودی در بخش دیگری از سخنان خود با شاره به بحران جهانی اقتصاد گفت: وقتی از دهه 80 میلادی به این طرف، روندهای تجربی و سنجش آماری مبنای اقتصاد جهانی شد و پرسش از چرایی پدیده ها کاهش یافت برخی از تحلیل گران اقتصادی بحران امروز را پیش بینی و این روند را ذاتاً بحران زا تلقی می کردند.

وی در ادامه با طرح این پرسش که "آیا می توان این منابع را تدریس نکرد؟" گفت: اگر ارزش های حاکم بر نظام آکادمیک تغییر کند، بسیاری، از جمله اساتید و دانشجویان فارغ التحصیل، جایگاه خود را از دست می دهند.

داوودی در پایان افزود: در امر کاربرد نظریات اقتصادی و سیاسی نیز، سیاستمدار دولتی ما منتظر نظریه پردازان نمی ماند و ذهن های تک بعدی ما نیز حرفی برای گفتن ندارد.

پایان پیام/