خبرگزاری شبستان – مازندران
ایرانیان با توجه به قدمت فرهنگی، آداب و سنت های مختلفی دارند که صیانت از آنها، موجب حفظ و بقای کشور و هویت جامعه می شود.
ماه محرم نیز در گوشه و کنار این سرزمین با سنت های مختلفی برگزار می شود که هر یک، تاریخچه شکل گیری برای خود دارد که با رجوع به متن از اهمیت چگونگی پدیدآمدن آنها، آگاه می شویم.
سیه پوش کردن مساجد و تکایا و همچنین نصب بنر و پارچه در میادین و خیابان و همچنین پوشیدن لباس مشکی، همه و همه حکایت از آماده شدن برای عزاداری اباعبدالله الحسین(علیه السلام) و یارانش دارد.
فروشگاه هایی که وسایل عزاداری ماه محرم نظیر طبل، زنجیر و ... می فروشند نیز در روزهای این ماه و حتی مدت های قبل از فرارسیدن آن، شلوغ می شوند و هر مشتری بنا بر نیاز خود به خرید اجناسی، اقدام می کند.
مراسمی نظیر طشت گذاری و قلک شکنی در مساجدی نظیر آذربایجانی های مقیم قائمشهر و بربری محله این شهر، چند روز مانده به ماه محرم با شور و شعور خاصی، برگزار می شود و نذرهای اطعام و پخش شربت به عزاداران حسینی نیز با برنامه ریزی قبلی، صورت می گیرد.
مراسم نخل گردانی در روستای نوا آمل یکی دیگر از آداب و رسوم مردم دیار علویان است.
کرپ زنی یعنی گرفتن دو سنگ و کوبیدن بر یکدیگر، نوعی از عزاداری مازنی ها با قدمت چندین ساله است.
سنت صبح طلوع یا همان گفتن صبح نکن طلوع، قبل از پرتو افشانی خورشید در صبح عاشورا انجام می شود و عزاداران به ویژه مردان با حرکت و دویدن به سمت تکایای اطراف، طلب عدم طلوع آفتاب و شروع نشدن عاشورا را می کنند.
تشکیل دسته قوم بنی اسد برای دفن کردن جسم های پاک شهدای کربلا و به خاک سپردن آنها، صورت می گیرد.
مراسم تعزیه خوانی یا شبیه خوانی در مازندران، قدمتی دیرینه دارد که با به تصویر کشیدن صحنه های کربلا در جلوی دیدگان سنین مختلف به ویژه نوجوانان و کودکان، حماسه و دلیری های قیام کربلا را تداعی می کنند.
این موارد، نمونه هایی از آداب و رسوم مازندرانی ها در ماه محرم است که به عشق امام حسین(علیه السلام) و یارانش در صحرای کربلا و با لبان تشنه، جان دادن جهت صیانت از اسلام، انجام می شود تا به معرفت عمیقی از آن حادثه مهم تاریخی و بکارگیری در زندگی، نائل شویم.
گزارش: معصومه علیزاده
نظر شما