حجت الاسلام والمسلمین عبدالهادی مسعودی، عضو هیات علمی دانشگاه علوم قرآن و حدیث در گفت وگو با خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان، در مورد وجه نامگذاری عید قربان با عنوان «عید بندگی»، اظهار کرد: عید قربان در قرآن به صورت اشاره ای آمده است به این صورت که خداوند در سوره مبارکه حج می فرماید: «وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُمْ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا صَوَافَّ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ كَذَلِكَ سَخَّرْنَاهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ؛شتران قربانی را برای شما از شعایر خدا قرار دادیم، برای شما در آنها سودی مانند سواری گرفتن و تغذیه از شیر و گوشت آنها ست؛ در حالی که به نظم در خط مستقیم ایستاده اند، نام خدا را هنگام نحر کردنشان بر آنها ذکر کنید، و زمانی که بی جان به پهلو در افتاده اند، از آنها بخورید و به تهیدستانی که اهل درخواست کردن نیستند و فقیرانی که اهل درخواست کردن هستند، بخورانید. این گونه آنها را برای شما رام و مسخّر کردیم تا سپاس گزاری کنید».
وی ادامه داد: این قربانی کردن و این گوشت برای همان بندگان فایده دارد و این طور نیست که این گوشت برای خداوند فایده ای داشته باشد بلکه این تقوای شماست که به خداوند می رسد و این تقوا در این جا یعنی اینکه ما از مال خودمان هرچند کم یا زیاد بگذریم، یعنی حاجیان با یک فرمان ساده بیایند و با اینکه گرسته هستند و تمایل به مصرف گوشت دارند ولی از آن گوسفند بگذرند و به آدم های تنگدست و بینوا بدهند.
حجت الاسلام مسعودی با بیان اینکه وقتی به حکمت و پشت پرده قربانی کردن در این عید بزرگ نگاه می کنیم شعائر الهی را در آن جاری می بینیم، تاکید کرد: این شعائر الهی ریشه در آن جایی دارد که حضرت ابراهیم(ع) از پسرش و اسماعیل از جان شیرین گذشت، یعنی نه پدر بر سر فرزند و نه فرزند بر سر جان با خدا مجادله نکردند بلکه تسلیم امر خدای متعال شدند و این است معنای واقعی بندگی.
وی در ادامه در پاسخ به این پرسش که چه چیزهایی باید در نفس قربانی شود تا انسان به مقام بندگی دست یابد، اظهار کرد: از امام صادق(ع) سوال کردند که حقیقت بندگی چیست و حضرت(ع) در پاسخ فرمودند: «سه چیز است؛ نخست اين كه بنده در آنچه خدا بر او منت گذاشته و بخشيده است براى خود مالكيت نبيند بدان جهت كه بندگان را ملكى نيست، مال را مال خدا مى دانند، و آن را در جايى كه خدا فرموده است قرار مى دهند؛ دوم آنکه بنده خدا براى خودش مصلحت انديشى و تدبير نكند. سوم اینکه تمام مشغولياتش منحصر شود به آنچه كه خداوند او را بدان امر نموده، يا از آن نهى فرموده است.»
عضو هیات علمی دانشگاه علوم قرآن و حدیث ادامه داد: عبودیت فقط این نیست که انسان به رکوع و سجده برود. طاعت از خداوند باید در جای جای زندگی ما دیده شود. پیام عید قربان این است که خدا را بر سبک زندگی هایمان حاکم کنیم.
وی با اشاره به حدیثی از حضرت امیر(ع) در مورد عبودیت خاطرنشان کرد: حضرت امیر(ع) فرمود: «عبودیت بر پنج رکن استوار است: اول خالی ساختن شکم (از حرام)، دوم قرائت قرآن، سوم تهجّد و شب زنده داری، چهارم زاری و راز و نیاز با پروردگار در هنگام صبح، پنجم گریه از خوف خداوند». باید همواره نگران این باشیم که مبادا دین مان از دست برود. باید از صبح تا شب به آنچه که خداوند فرموده است عمل کنیم تا عبد خدا شویم و زندگی مان را عبودیت مدار کنیم.
نظر شما