عصر حاضر به دلیل شرایطی که درگیر آن است از جمله تغییر در چرخه تعاملات و ارتباطات، تغییر در چرخه علم و فناوری، تغییر در چرخه فرهنگ و هنر و بروز آسیب های نوپدید، از مسجد و فرهنگ مسجدی فاصله گرفته است و به بیان دیگر مسجد و فرهنگ مسجدی در میان هیاهوی جامعه مدرن کم رنگ شده است.
گر چه به برکت انقلاب اسلامی و حمایت از ساخت و ساز مساجد، اعزام مبلّغ، ساماندهی ائمه جماعات و حمایت از فعالیت های فرهنگی، مساجد مورد توجّه بوده است لیکن شدت تغییرات و هجمه های فرهنگی بیگانگان موجب کم رنگ شدن فرهنگ مسجدی در جامعه شده است. از این رو لازم است به منظور تقویت پیوند مسجد و جامعه با اقتضاء و شرایط کنونی تدابیر دقیقتر و عمیق تری دیده شود و الگوی تعامل جامعه اسلامی با مسجد باز تعریف و تقویت شود. تعبیر زیبای مقام معظم رهبری در خصوص مسجد با عنوان مسجد طراز اسلامی که ناظر به نقش و جایگاه مسجد در نظام اسلامی و جامعه دینی می باشد می تواند راهگشای تعیین هدف و قلمرو این الگو باشد.
در طراز نظام اسلامی، جامعه مسجد محور باید چنین چشم اندازی داشته باشد:
مساجد در دسترس مردم باشد.
مساجد زیباترین و متجلّی ترین عمارت های شهر باشد.
کاربری های مسجد تامین کننده کارکردهای مسجد باشد.
مساجد به عنوان پشتوانه انقلاب نقش تعیین کننده در منظومه نظام و جامعه اسلامی داشته باشد.
جامعه، شناخت و باورِ درستی نسبت به مسجد و نقش و کارکردهای وسیع فرهنگی، اجتماعی و هنری مسجد داشته باشد.
جامعه انس و علاقه وافری نسبت به مسجد و برنامه های آن داشته باشد.
سطح مشارکت جامعه در برنامه های مسجد بالا باشد.
آیینهای عبادی، سیاسی و اجتماعیِ مسجد تامین کننده نیازهای معرفتی و معنوی جامعه باشند.
مسجد در متن قوانین و آیین نامه ها و فرآیند تولیّت، دارای جایگاه حقوقی قابل قبولی باشد.
یادداشت از حجت الاسلام محمد قطبی جشوقانی، رییس دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان
نظر شما