به گزارش خبرنگار شبستان، مجید اسطیری، نویسنده و منتقد عصر دیروز در نشست نقد و بررسی رمان " شب پنجم " اثر فریبا انیسی که در سالن اوستای حوزه هنری برگزار شد، گفت: رمان " شب پنجم " آغاز درخشانی دارد. ما با صدیقه آشنا میشویم و با این شخصیت آشنا هستیم تا اینکه منیره وارد اثر میشود. اینکه ابتدا به شخصیت اول داستان پرداخته نشود، جالب است. در آناکارنینا نیز اینطور است. صحنه ورود منیره به زندان هم خوب طراحی شده است. مسئله منیره نسبت به صدیقه ویژهتر است. احساس میشود که مسئله اصلی رمان منیره است که باید آن را پی بگیریم.
اسطیری اظهار داشت: در رمانهای انقلاب به محیط زندان به خصوص بند زندان سیاسی کم پرداخته شده است. در این اثر با صحنه هایی مواجه ایم که کمتر در ادبیات داستانی خود سراغ داریم. یکی از شخصیتها ننه آقاست که جالب است و به شکل گرفتن معنای نسل انقلاب کمک میکند. ظرفیتهای زیادی را در حوزه زندانیان زن سیاسی وجود دارد. رمان خانم انیسی رمان خیلی درخشانی است که به فضا و عرصه جدیدی ازرمان انقلاب وارد شده است. فضای عموما تکراری ساواکی، گارد و فرار در این اثر کمتر است.
وی با بیان اینکه رمان " شب پنجم " را میتوان به دو بخش تقسیم کرد، افزود: قسمتی از رمان که داخل زندان است بکر، عالی و درخشان است. در بخش دوم که خارج از زندان است، برخی از دیالوگها را گم میکنیم. با پایان فصل چهارم احساس میکنم، تعلیق کار به شدت کم میشود. در ابتدای فصل پنجم میبینیم صدیقه و منیره مشغول کارهای عادی میشوند و وجه مبارز انقلابی آنها کمرنگ میشود. مبارز انقلابی بودن، حبس کشیدن را برای منیره مسئله شخصی کرده است و این رها میشود و مولف پیگیر این ماجرا نمیشود.
این نویسنده و منتقد با اشاره به اینکه یک نسبت زیباییشناسی بین نمایش، نقل و توصیف وجود دارد، اظهار داشت: نسبت اینها در مکاتب و سبکهای نویسندهها فرق میکند. این نسبت را هر نویسندهای بر اساس سلیقه خود انتخاب میکند اما به هر حال این نسبت باید منطق خود را پیدا کند. این منطق در کتاب " شب پنجم " مخدوش شده است. در 3-4 فصل اول کتاب با نثر نمایشی خالی از جملات عاطفی مواجهایم، با این وجود متن اثرگذار است. در بخش دوم کتاب یعنی بعد از زندان خطی که نویسنده برای خود در نظر گرفته است، به هم میخورد. نقل بر نمایش برتری پیدا میکند و جملات عاطفی به شدت وارد اثر میشود و از قضا تاثیرگذاری کمتر میشود.
نظر شما