به گزارش خبرنگار مهدویت خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام حسن ملّایی، مدیر گروه اخلاق و تربیت مرکز تخصصی مهدویت و مؤلف کتاب «سبک زندگی منتظرانه» در کانال تلگرامی خود (@hmollaey) پیرامون امام شناسی از محضر امام رضا(ع) می نویسد:
اگرچه درباره ضرورت معرفت امام و رهبر جامعه، سخنان فراوانی از رسول اکرم (ص) و پیشوایان ما نقل شده است اما مطلب مهم در سخنان امام رضا (ع) آن است که هیچ یک از مردم با عقل فردی و خرد جمعی خود به تنهایی قادر به شناخت امام حقیقی نیستند و باید به دنبال منبعی مطمئن برای کسب این معرفت باشند و این منبع فقط خدای متعال است.
امام رضا (ع) فرمود: إِنَّ اَلْإِمَامَةَ أَجَلُّ قَدْراً وَ أَعْظَمُ شَأْناً وَ أَعْلَى مَکَاناً وَ أَمْنَعُ جَانِباً وَ أَبْعَدُ غَوْراً مِنْ أَنْ یبْلُغَهَا اَلنَّاسُ بِعُقُولِهِمْ أَوْ ینَالُوهَا بِآرَائِهِمْ أَوْ یقِیمُوا إِمَاماً بِاخْتِیارِهِمْ إِنَّ اَلْإِمَامَةَ خَصَّ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهَا إِبْرَاهِیمَ اَلْخَلِیلَ ع بَعْدَ اَلنُّبُوَّةِ وَ اَلْخُلَّةِ مَرْتَبَةً ثَالِثَةً وَ فَضِیلَةً شَرَّفَهُ بِهَا وَ أَشَادَ بِهَا ذِکْرَهُ فَقَالَ: «إِنِّی جََاعِلُکَ لِلنََّاسِ إِمََاماً ...» امامت، قدرش والاتر و شأنش بزرگتر و منزلتش عالي تر و مكانش منيع تر و عمقش گودتر از آنست كه مردم با عقل خود به آن رسند يا به آرائشان آن را دريابند و يا به انتخاب خود امامى منصوب كنند، همانا امامت مقامى است كه خداى عز و جل بعد از رتبه نبوت و خلت در مرتبه سوم به ابراهيم خليل ع اختصاص داده و به آن فضيلت، مشرفش ساخته و نامش را بلند و استوار نموده و فرموده (بقره/124):«همانا من ترا امام مردم گردانيدم».(الكافي، ج1، ص199)
بهترین و جامع‌ترین تعریف امامت
بسیاری از سؤالات و شبهاتی که درباره امامان مطرح می‌شوند، به خاطر نداشتن تصور درست و عدم تعریف کاملی از امامت هستند و به همین علت مسلمانان شیعه و سنی درباره ائمه یا در دام تفریط(قُلُو) می‌افتند و یا دام افراط(غُلُو)؛ در حالی که راه صحیح راه میانه و قائل شدن به (عُلُو) برای ائمه است.
اکثر تعریف هایی که از جانب اندیشمندان علم کلام درباره امامت وجود دارد به گونه‌ای از این نقص رنج می‌برد و به همین علت منشأ درگیری‌های علمی و لفظی شده است.
معتقدم بهترین و جامع‌ترین تعریف از امامت را حضرت امام رضا (ع) فرمود:« إِنَّ اَلْإِمَامَةَ خِلاَفَةُ اَللَّهِ وَ خِلاَفَةُ اَلرَّسُولِ (الكافي، ج1، ص200). همانا امامت، منصب جانشینی خدا و رسول(ص) است».
با این تعریف، هرچه معرفت دقیق‌تری از خدا و رسول خدا داشته باشیم، به همان میزان شناخت‌عمیق‌تری از امامت و (عُلُو) ائمه خواهیم داشت و دیگر دچار قُلُو(تفریط) یا غُلُو(افراط) نخواهیم شد.
نظر شما