به گزارش خبرگزاری شبستان، قرآن کریم در آیه 269 سوره مبارکه بقره می فرماید: «يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلا أُولُو الألْبَابِ (1) خداوند حکمت و بینش را به هر کس بخواهد [وشایسته ببیند] می دهد و به هر کس حکمت داده شود، همانا خیری فراوان به او داده شده است و جز خردمندان از این نکته متذکر نمی شوند».
نکته ها:
1. حکمت را به معنی معرفت و شناخت اسرار و آگاهی از حقایق و رسیدن به حق دانسته اند که خداوند آن را به بعضی از افراد، به خاطر پاکی و تقوا و تلاش شان، عطا می کند تا آنان وسوسه های شیطانی را از الهامات الهی باز شناخته و چاه را از راه و شعار را از شعور تشخیص دهند و این، خیر کثیر است.
2. امام صادق(ع) راجع به این قول خدای عز وجل: «وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا» فرمودند: «مراد از حکمت، اطاعت خداو معرفت امام است. (2)
3. همه دنیا متاع قلیل است (3) ولی حکمت، خیر کثیر است؛ پس اگر همه امکانات مادی در راه دستیابی به حکت و بینش صحیح استفاده شود، ارزش دارد. «فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا»
4. حکمت، هدیه کلیدی و مادر همه خیرات است. هر که آن را به دست آورد، چیز‌های بسیاری خواهد داشت. «وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا»
5. هر کسی به ارزش حکمت پی نمی برد: «مَا يَذَّكَّرُ إِلا أُولُو الألْبَابِ» دنیا‌گرایان بر مال وآمار و محاسبات مادی تکیه می کنند و سود و زیان را بر اساس مادیات می‌سنجند، ولی دوراندیشان عاقل و راه شناسان اندیشمند، از بعد دیگری محاسبه می کنند.
1. سوره بقره آیه 269
2.سوره آل عمران، آیه 125
3. «متاع الدنیا قلیل» سوره نساء، آیه 77
برگرفته از «پرتویی از آیه های مهدوی»، نوشته محسن قرائتی
نظر شما