به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، فرخنده حق‌شنو از نویسندگان و منتقدان ادبی کشورمان است. وی آثاری چون «من بی‌تصویر»، مجموعه داستان «شمع‌آجین»، مجموعه نقد داستان‌های کودک و نوجوان با عنوان «جستار دیگر 3»، «برهنه‌های بی‌احساس» و مقالات و نقدهایی در نشریه فرهنگ و هنر را در کارنامه خود دارد.
حق‌شنو در روز ادبیات کودک و نوجوان گفت: ادبیات کودک و نوجوان همان‌طور که از نامش پیداست، ادبیاتی است برای کودک و نوجوان و هم درباره آنها که یا خود برای خود می نویسند و یا بزرگ‌سالان -از زبان خود، و یا از از زبان کودکان و نوجوان- برای آن ها می‌نویسند.
حق‌شنو ادامه داد: عمر این ادبیات در دنیا کم، و به تبع روال همیشگی در این زمینه، در کشور ما نسبت به کشورهای پیشرفته کمتر است. اما اگر بخواهیم از منظری دیگر به این موضوع نگاه کنیم، می‌بینیم ایرانیان از دیرباز به دلیل توجه به کودک و نوجوان و تربیت آن ها، به ادبیاتی که به این مهم می‌پردازد، نیز توجه خاصی داشته‌اند. به این ترتیب که نویسندگان و شاعران بسیاری در آثار خود ادبیاتی مخصوص این گروه داشته‌اند.
وی افزود: البته این ادبیات با ادبیات امروز تفاوت بسیاری داشته است. توجه به این ادبیات را به گذشته های دورتر هم می توان تعمیم داد، به دوره هایی که ادبیات عامه و فولکلوریک و شفاهی رواج داشته و بخش مهمی از این ادبیات، به ادبیات کودک و نوجوان می پرداخت. این ادبیات سینه به سینه منتقل می شد و اتفاقا لذتی بیش از لذت خوانش برای کودکان و نوجوانان – به خصوص کودکان - داشت. از زمان مشروطه نیز توجه به ادبیات کودکان و نوجوانان بیشتر شد، اما مشکل مهم این بود که شیوه نگارش این نویسندگان و شاعران ادبیات بیشتر به شکل نصیحت و پند و اندرز برای آن ها بود.
حق‌شنو با انتقاد از کم توجهی به ادبیات کودک و نوجوان گفت: یک مبحث اساسی که در ادبیات کودکان وجود داشت و هنوز هم متاسفانه وجود دارد، این است که برخی این ادبیات را ناکامل و کم مایه، و حتی نسخه ای کامل نشده از ادبیات بزرگ‌سال، برای مخاطبانی ناکامل می دانند. این در حالی است که این ادبیات بنا به ملاحظاتی که دارد، مهم تر و پر اهمیت تر از ادبیات بزرگ‌سال و تخصصی‌تر از آن هاست.
وی با اشاره به آثار نگاشته شده به دست کودک و نوجوان امروزی گفت: مشکل دیگری که این ادبیات دارد این است که هنوز نوشتن خود کودک و نوجوان که باید سهم مهمی از این ادبیات را تشکیل بدهد، آن‌چنان که باید و شاید در کشور ما رواج پیدا نکرده است و اتفاقا زمانی ادبیات کودک و نوجوان تکامل پیدا می‌کند که از این حیث نیز تکامل پیدا کرده باشد.
حق‌شنو با تاکید به نیاز سنجی دقیق و مخاطب‌شناسی درست کودک و نوجوان گفت: از مباحث دیگری که در ادبیات داستانی کودک و نوجوان وجود دارد، توجه به نیاز آن هاست. این گروه از عزیزان به عناصر هیجانی، طنز، احساس برانگیزی و سرگرم کنندگی در کنار مباحث دیگر نیازمندند؛ لذا اگرضرورت مباحث آموزشی در ادبیات داستانی احساس شود، بهتر است به شکلی غیر مستقیم و ضمنی و نهفته در درون‌مایه و مضمون باشد تا کشف آن بتواند لذت بیشتری برای مخاطب ایجاد کند. مگر در کتاب های آموزشی که به صورت مستقیم به آموزش می پردازند و جدا از ادبیات داستانی اند.
وی در پایان با اشاره به جدیدترین فعالیت ادبی هنری خود در حوزه کودک و نوجوان گفت: اثری که درحال نوشتن آن هستم مجموعه ای است از چند داستان قرآنی که از آدم و حوا -با نام فرشته ای که شیطان شد-و داستان هایی از سوره های مبارکه حشر، صاد، بقره، طه، اعراف و داستان حضرت نوح است که در مراحل اولیه نگارش آن ها هستم و امیدوارم داستان هایی خواندنی برای مخاطبان خود باشند.
نظر شما