به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان، حسین دهباشی، مستندساز امروز در مراسم رونمایی از بسته فرهنگی مجموعه مستند رویای آمریکایی که در خبرگزاری فارس برگزار شد، گفت: به این آثار مستند نگاه کردم و متوجه نقاط ضعف و قوتی در آنها شدم، مهمترین نقطه قوت این آثار کم خرج بودن آنهاست. این مسئله این درس را دارد که اگر می خواهیم آثار مستقل داشته باشیم به آثار کم خرج توجه کنیم.
دهباشی ادامه داد: حواسمان باشد که هرگز نباید آثار را از این منظر نگاه کنیم که توجیه گر شرایط همان سوژه ها در کشور باشد. در مستندی می بینیم که در آمریکا افرادی در سطح زباله ها مانده های غذا را می خورند، این نمی تواند توجیه کننده این باشد که اساسا برخی در کشور ما حتی به دورریز گوشت و مرغ دسترسی ندارند. بد بودن شرایط انسانی در آمریکا توجیه بد بودن شرایط انسانی در کشور ما نیست.
وی یادآور شد: در 38 سال اخیر هیچگونه ویزای خبرنگاری برای ایرانی ها در آمریکا صادر نشده است مگر ویزای همراه یا خدمه جهت خبرنگاران صدا و سیما و خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران تنها برای تردد در سازمان ملل. حقیقت دوم این است که در خارج از آمریکا از دوره کارتر تا امروز گفت و گوی مقامات مستقر آمریکایی با خبرنگاران ایرانی به طور مطلق ممنوع است.
این مستندساز با بیان اینکه سه دسته مستند در دنیا تولید می شود، عنوان کرد: دسته اول مستندهایی هستند که توسط جریان اصلی ساخته می شوند و شرکت های معتبر آنها را حمایت می کنند، این مستندها شبکه توزیع مناسبی دارند. دسته دوم مستندهای جشنواره ای هستند که با قصد تولید و توزیع در تلویزیون ساخته نمی شوند، این مستندها برای نمایش های خصوصی تر ساخته می شوند. دسته سوم مستندهای دانشگاهی هستند که اساسا در ایران کمتر هستند. ساخت این مستندها در 18 سال اخیر در دنیا شتاب گرفته است. آثاری که امروز شاهد رونمایی آنها هستیم با ذائقه آمریکایی سازگار نیست و بازار چندانی در جامعه آمریکا ندارد، جامعه هدف این آثار نخبگان هستند، همانگونه که در ایران نیز جامعه هدف این آثار نخبگان هستند.
دهباشی تصریح کرد: درست است که مخاطب این آثار محدود است هر آنچه که مخاطب کم داشته باشد اعتبار محسوب می شود بلکه نقطه ضعف است، متاسفانه این آثار مستند خیلی دیر ترجمه شدند. تاریخ مصرف برخی چیزها تمام شده است به عنوان مثال بحران مسکن و سهام که در برخی از این مستندها شاهد آن هستیم دوره اش در آمریکا تمام شده است. در حقیقت این آثاری که اکنون ترجمه شده اند فرزند زمان خود نیستند، پیشنهاد می کنم که یک دوره از این آثار را برای دانشجویان صنعتی شریف تهیه کنند. عده بسیار زیادی از این دانشجویان می خواهند از ایران بروند و بد نیست بدانند قرار است در چه جایی زندگی کنند گویا 60 درصد جامعه ایرانی مایل به مهاجرت دایمی از ایران هستند. تصورات بخشی از این 60 درصد واقع بینانه نیست، این مجموعه مستند برای واقع بین کردن این افراد موثر است.
نظر شما