حجت الاسلام سیدمحمد مهاجرانی، نویسنده و شاعر در پاسخ به این سوال که ادبیات تا چه اندازه می تواند در بازآفرینی نکات اخلاقی در جامعه نقش داشته باشد؟ به خبرنگار شبستان گفت: به ادبیات نباید به عنوان درمان نگاه کنیم زیرا ممکن است ادبیات دردآور باشد. گاهی خشونت ها و بداخلاقی ها مولود ادبیات ناسالم است ،به هر حال نباید فراموش کنیم که ادبیات مانند چاقوی دو لبه است، هم می تواند باعث بریدگی شود و هم می تواند نافع و کارساز باشد.
حجت الاسلام مهاجرانی بهترین شکل آفرینی ادبیات برای ترمیم آسیب های اجتماعی و پیشگیری از آنها را در قالب فیلم، سریال و تئاتر ذکر کرد و افزود: حتی یک داستان عالی با توجه به تیراژ چاپ، حداکثر می تواند پنج یا ده هزار مخاطب داشته باشد، در صورتی که همین داستان وقتی در قالب تصویر در آید مخاطبانش میلیونی خواهد شد، براین اساس در شرایط امروزی با توجه به رشد تکنولوژی می توان با تبدیل داستان به فیلم بر مخاطب و جذابیت آن افزود.
وی با اشاره به تاثیرات سریع ادبیات بر جامعه اظهار داشت: گاهی برخی واژه های ادبیات یک فیلم و سریال لفظ مردم و قالب گفتگوی آنها می شود. حال اگر این واژه ها زیبا نباشد نه تنها اثرات مثبتی نمی گذارد، بلکه همانند چاقویی تیز باعث برندگی و آسیب می شود.
این نویسنده با اعتقاد بر اینکه اثر هر نویسنده آینه وی است، عنوان کرد: یک فیلم آرام، نرم و تاثیرگذار ناشی از روحیات فیلم نامه نویس و کارگردان است و یک داستان نیز منعکس کننده افکار و خلقیات نویسنده آن است. از نوع داستانها می توان فهمید که نویسندگان آنها عجول هستند یا آرام، عصبی و خشن هستند یا آرام و متین، امیدوار هستند یا مایوس.
این شاعر با ذکر مثالی از انعکاس روحیات خالق اثر در اثر، بیان کرد: شاعران روزی که سرحال و بانشاط باشند، قافیه های خوش ریتم به ذهن آنها می رسد اما وقتی خوشحال نباشند، واژه ها و وزن های خوش آهنگ در ذهن آنها جفت و جور نمی شود.
حجت الاسلام مهاجرانی با تاکید بر لزوم وحدت رویه بین نویسندگان به منظور اثرگذاری داستانهای آنها بر کاهش و پیشگیری آسیب های اجتماعی تصریح کرد: باید نشست ها و هم اندیشی هایی برای شعرا و نویسندگان به منظور افزایش آگاهی آنها نسبت به معضلات جامعه ایجاد شود تا آنها با اتحاد و همسو با هم بتوانند با انعکاس مطالبی مناسب تعادل، زیبایی و نرمی را در جامعه بازآفرینی کنند.
پایان پیام/
نظر شما