مرتضی مدرسی با حضور در غرفه شبستان در نمایشگاه قرآن کریم خراسان جنوبی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در بیرجند با بیان اینکه اردوهای جهادی بستری برای خودسازی و دگرسازی است، گفت: دانشجویان در این اردوی معنوی هم خودشان ساخته می شوند و هم اینکه دیگران را می سازند.
وی با بیان اینکه اردوهای جهادی نیروی محرکه است که هر سال باعث ایجاد انگیزه در بین دانشجویان و جوانان می شود، به خصوص برای کسانی که یک بار تجربه کرده باشند، افزود: من سال 91 وارد دانشگاه شدم و از همان سال اولین اردوی جهادی من رقم خورد و برای اولین اردو به روستای زلزله زده شاج زیرکوه رفتیم.
این دانشجوی جهادگر با اشاره به اینکه بعد از شاج، روستاهای کوچ القار، حسینیه گارجگان، روستای گمنج و ساخت منزل برای یک پیرزن بی سرپرست، چاه قدس، لخشک و چند روستای دیگر از مکان هایی بود که رفته ایم، ادامه داد: روستای شاج چون اولین اردوی ما بود و خیلی هم شرایط سخت بدلیل نبود امکانات در یک اتاقک 10 متری زندگی می کردیم، به تمام گروه، خیلی خوش گذشت و تجربه بسیار موفقی بود.
مدرسی با بیان اینکه بیشترین تاکید در اردوی جهادی بر روی معنویات و نماز اول وقت است، افزود: در تمام اردوهای جهادی که رفتیم نماز جماعت را در مسجد روستا و در بین مردم انجام می خواندیم تا به نوعی فرهنگ سازی هم بشود.
وی با اشاره به اینکه گروه جهادی وقتی وارد روستا می شود، در اولین اقدام طرح دوستی را با همکاری بچه های روستا پیاده می کند، گفت: آنقدر این طرح تاثیر دارد که بچه های روستا از آن روز تلاش می کنند که از اخلاق و رفتار جهادی ها الگو بگیرند.
این دانشجوی جهادگر با بیان اینکه بیشتر اردوها روی آقایان تاکید بر روی کار عمرانی و فرهنگی و در کنار آن آموزشی است، تصریح کرد: برگزاری کلاس های ورزشی، قرآنی و آموزشی از جمله برنامه هایی است که در روستاها توسط گروه ای جهادی انجام می شود.
مدرسی با اشاره به اینکه کسی که قبول می کند به اردوی جهادی بیایید، با خیلی چیزهای از جمله فضای مجازی و رفاه داخل منزل باید خداحافظی کند و آنها را کنار بگذارد؛ چراکه روستاهایی برای اردوها انتخاب می شود که نه اینترنت دارد و نه از وسائل رفاهی برخوردار است، اظهارداشت: فضای صمیمی و دوستانه ای که در اردوهای جهادی وجود دارد، طوری است که تمام سختی ها، شیرین و خاطره انگیز می شود به همین دلیل افرادی که یک مرتبه اردوی جهادی رفتند، تلاش می کنند که هر سال در این اردو شرکت کنند.
وی با اشاره به اینکه خاطرات اردوهای جهادی برای همیشه در ذهن می ماند، افزود: در یکی از روستاهایی که در تابستان 94 برای ساختن خانه مسکونی برای یک پیرزن بی سرپرست کار می کردیم، شب هوا بسیار گرم بود و بچه های گروه پیشنهاد دادند که برویم و پشت بام حسینیه روستا بخوابیم، هر نفر فقط یک پتو داشتیم و یک موکت هم به عنوان زیرانداز با خودمان بردیم؛ اول شب که هوا خوب بود اما ساعتای 2 صبح احساس کردیم که سردمان شده، بلند شدیم؛ دیدم که پتوهای ما رو باد برده است داخل باغ های روستا، همان موقع از پشت بام پایین آمدیم و رفتیم داخل حسینیه و این شب بیاد ماندنی شد.
این دانشجوی جهادگر با بیان اینکه وقتی انسان در محیط روستا خانوادههایی را می بیند که در شرایط فقر مطلق زندگی می کنند و حتی از کمترین امکانات محروم هستند، برای مان درد اور است، گفت: شیرینی اردوی جهادی دعای خیر مردم بعد از چند روز کار کردن است.
نظر شما