به گزارش خبرگزاری شبستان// خراسان شمالی
در نخستین روز از ماه شوّال که «عید فطر» است، پس از یک ماه عبادت و روزه، به شکرانه این توفیق نماز باید خواند. این نماز، در زمان حضور امام علیه السلام واجب است و باید به جماعت خوانده شود ولى در زمان ما مستحبّ است.
وقت آن، از اوّل آفتاب روز عید، تا ظهر است ولى بهتر است که در آغاز روز، پس از بلند شدن آفتاب بخوانند.
در رکعت اوّل بعد از خواندن حمد و سوره، باید پنج تکبیر گفت و پس از هر تکبیر، قنوت گرفت. در قنوت، هر دعایى مىتوان خواند، ولى بهتر، دعاى «اللهم اهل الکبریاء والعظمة ...» است. در رکعت دوّم چهار تکبیر است، که پس از هر تکبیر، قنوت لازم است.
نماز عید فطر، با معنویت خاصّى که دارد، دلها را متوجّه خدا مىکند، حالت توبه و استغفار در دلها ایجاد مىسازد و مستحب است که انسان، پیش از نماز عید، غسل کند، دعاهاى خاصّى را بخواند، و در فضاى باز و در زیر آسمان به نماز بایستد.
امام رضا علیه السلام مىفرماید: «انّما جُعِلَ یَوْمُ الفِطْر العیدُ، لِیکُونَ لِلمُسلِمینَ مُجْتمعاً یَجْتَمِعُونَ فیه و یَبْرُزُونَ لِلّهِ عزّوجلّ فَیُمجّدونَهُ عَلى ما مَنَّ عَلیهم، فَیَکُونُ یَومَ عیدٍ و یَومَ اجتماعٍ وَ یَوْمَ زکاةٍ وَ یَوْمَ رَغْبةٍ و یَوْمَ تَضَرُّعٍ»
خداوند، روز فطر را بدین سبب «عید» قرار داد، تا مسلمانان، مجمعى داشته باشند که در آنروز، جمع شوند و در برابر خداوند، بخاطر منّتها و نعمت هایش، به تمجید و تعظیم بپردازند، پس آنروز، روز عید و تجمّع وزکات و رغبت و نیایش است.
در این حدیث شریف، فلسفه این نماز و عید در محورهاى اجتماع و گردهمایى، زکات و رسیدگى به فقرا، رغبت و گرایش به خدا و تضرّع و نالیدن به درگاه پروردگار. و اینها، هم ناظر به بعد معنوى و عرفانى این نماز و مراسم عبادى است، هم توجّه به آثار اجتماعى و فوائدى دارد که به مردم مىرسد و مردم با پرداختِ «زکات فطره» بینوایان مستمند را به نوایى مىرسانند و به یک لحاظ، از نظر تأمین معاش محرومان، عید فطر، «عید فقرا» محسوب مىشود.
جایزه الهى
عمدهترین چیزى که در این نماز، از خدا خواسته مىشود، آمرزش و مغفرت الهى و مبارک ساختن این عید، با قبولى طاعات است و این، بهترین جایزهاى است که خداوند به نمازگزاران روزه دار، عطا مىکند.
امام باقر علیه السلام مىفرماید: رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: هرگاه روز اوّل ماه شوال (عید فطر) فرا مىرسد، یک منادى از سوى خداوند ندا مىدهد:
«ایُّها المُؤمنونَ! اغْدُوا الى جَوائِزِکم»! بشتابید به سوى جایزه هایتان.
آنگاه، امام باقر علیه السلام رو به جابر کرده، فرمود: اى جابر! جوایز خدا، مثل جایزههاى این پادشاهان نیست! ... امروز، روز جایزههاست!
عید فطر، صحنهاى از قیامت
از آثار تربیتى و سازنده نماز عید فطر، آنست که در آن اجتماع دعایى و حضور نیازمندانه، در مصلاى بى سقف، انسان به یاد خدا و قیامت و نیازمندى خویش به رحمت الهى مىافتد و صحنه قیامت در نظرها مجسّم مىشود. یادآورى قیامت در آن روز، سفارش امیرالمؤمنین علیه السلام است.
در روایت است که على علیه السلام در یک روز فطرى در خطبهاى که خواند، خطاب به مردم فرمود: اى مردم!
این روز شما، روزى است که نیکان، پاداش مىگیرند.
در این روز، بدکاران، زیان مىکنند.
این روز، شبیهترین روز به قیامت شماست.
با بیرون آمدنتان از خانهها به مصلا، بیرون آمدنتان از قبرها را به یاد آورید.
با توقف خود در مصلا و انتظار نماز، توقّف در حضور خدا را در قیامت به خاطر آورید.
و با بازگشت خود به خانهها، بازگشتتان را به خانههاى خود در بهشت یا جهنم به یاد آورید.
امام مجتبى علیه السلام روز عید فطر، به عدهّاى برخورد که به خنده و بازى مشغول بودند، به همراهان خویش فرمود: خداوند، رمضان را، میدانى براى مسابقه و دستیابى به رحمت و رضوان خویش قرار داده بود، که عدّهاى پیش تاخته و بردند، عدّهاى هم عقب مانده و باختند. شگفت از آنکه در این روز پاداش، به خنده و بازى مشغول است.
پایان پیام/
نظر شما