رد خبر ارسال پیام آمریکا به ایران/ پیام های رمضانی انگلیس و آمریکا

به گزارش خبرنگار سیاست خارجی خبرگزاری شبستان، رد خبر ارسال پیام آمریکا به ایران، پیام های رمضانی انگلیس و آمریکا، حضور فعالانه در حوزه حقوق بشر در نظام بین الملل اولویت دولت دوازدهم برخی از سرتیترهای اخبار سیاست خارجی در هفته گذشته بود. ادامه اخبار و رویدادهای این حوزه را در گزارش زیر بخوانید:

رد خبر ارسال پیام آمریکا به ایران

یک رسانه کویتی خبری مبنی بر تهدید ایران از سوی آمریکا منتشر کرد.

بنابراین گزارش، روزنامه الرای کویت مدعی شد که آمریکا در پیامی به ایران اعلام کرده که اگر به سربازان آمریکایی در عراق و یا سوریه آسیب برساند به پایگاه‌های نظامی داخل ایران حمله خواهد کرد.

الرأی در پایان نوشت: مارتین دمپسی، یکی از مسئولان عالی‌رتبه پیشین آمریکا نیز قبل از آن گفته بود که از میان چهار هزار سرباز آمریکایی که در عراق کشته شدند هزار نفر از آنان را ایران کشت اما ایران این خبر را رد کرد.

سخنگوی وزارت امور خارجه در خصوص ادعای مطرح شده به نقل از روزنامه الرای کویت مبنی بر انتقال پیام آمریکا به ایران از طریق روسیه، این ادعا را به شدت تکذیب کرد.

حضور فعالانه در حوزه حقوق بشر در نظام بین الملل اولویت دولت بعد باشد

مهدی دواتگری، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس نهم شورای اسلامی در گفت و گو با خبرنگار سیاست خارجی در خصوص اولویت های سیاست خارجی دولت دوازدهم گفت: نظام جمهوری اسلامی ایران یک سیاست کلی در حوزه سیاست خارجی دارد که این سیاست مبتنی بر عزت، حکمت و مصلحت است.

وی افزود:‌ سیاست خارجی دولت دوازدهم نیز باید با حفظ عزت ملی با در نظر گرفتن مصالح ملی مبتنی بر سیاست های کلی ترسیمی رهبری تصمیم گیری می شود و دولت دوازدهم باید در کنار حفظ سیاست تنش زدایی و حفظ اقتدار نظام موضوع پیگیری منافع ملی کشورمان در اقصی نقاط جهان به خصوص در خاورمیانه و خصوصا در بحث حمایت از مقاومت اسلامی که به عنوان یکی از نقاط قوت جمهوری اسلامی است را مد نظر داشته باشد.

دواتگری عنوان کرد: پیگیری اجرای برجام و حضور فعالانه در مجامع بین المللی برای دفاع از حقوق ملت جمهوری اسلامی و حضور فعال برای دفاع از حقوق بشر می تواند از دیگر اولویت های سیاست خارجی دولت دوازدهم باشد زیرا که حقوق بشر ابزاری است در دست دولت های غربی که برای اظهارات علیه ایران استفاده می کنند و ما باید با حضور فعالانه با این عمل آن ها مقابله کنیم و چه در خصوص تبیین مواضع خودمان و تبیین وضعیت نابسامان حقوق بشر در کشورهای غربی اقدام کنیم.

پیام های رمضانی انگلیس و آمریکا/ آتش افروزان به صلح می خوانند

دو حامی اصلی تروریست که در سفرهای اخیرشان به عربستان در خصوص حمایت از تروریست و فروش اسلحه به این کشور برای جنگ افروزی در منطقه به توافق رسیده اند حالا در پیام های

بنابراین گزارش، رئیس جمهوری آمریکا در بیانیه ای ضمن تبریک فرا رسیدن ماه رمضان به مسلمانان جهان، خواستار استفاده از این فرصت برای پایان دادن به خشونت شد.

طبق ترجمه ایرنا «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری ایالات متحده در بیانیه ای که در تارنمای رسمی کاخ سفید منتشر شد: خطاب به همه مسلمان جهان، فرا رسیدن این ماه را از طرف مردم آمریکا به آنان تبریک گفت.

علاوه براینش، 'ترزا می' نخست‌وزیر انگلیس روز شنبه در پیامی فرارسیدن ماه مبارک رمضان را به مسلمانان بریتانیا و سراسر جهان تبریک گفت و از این ماه به ‌عنوان جشنواره صلح و زمانی برای نزدیکتر شدن مردم به یکدیگر و افزایش معنویت یاد کرد.

براساس گزارش ایرنا،نخست‌وزیر انگلیس در این پیام عنوان کرد: ماه رمضان، زمان خاص و منحصربه‌فردی برای مسلمانان در بریتانیا و اطراف جهان به شمار می‌آید. برای آنها، این‌زمانی برای تجدید ایمان به خدا و افزایش ازخودگذشتگی و تقویت معنویت بشمار می‌آید.

وی با اشاره به مصادف شدن ماه مبارک رمضان با گرم شدن هوا و طولانی بودن روزها در انگلیس ؛ افزود: ماه رمضان تقویت‌ کننده روحیه اجتماعی در مسلمانان است که باز شدن درب ‌های مساجد بر روی همه مردم از تمامی مذاهب و به اشتراک گذاشتن افطار بازتابی از این مساله بشمار می‌آید و من این را در حوزه انتخابیه‌ام شاهد بوده‌ام .

'ترزا می' اضافه کرد: این ‌یک شانس بزرگ برای مردم است که با یکدیگر غذا بخورند، گفت‌وگو کنند و تجربیات خود را با همسایگانشان به اشتراک‌ گذارند و نیز روابط دوستانه میان افراد افزایش یابد.

نخست‌وزیر انگلیس در بخش دیگری از این پیام از رمضان به‌عنوان یک جشنواره صلح، تأمل و ازخودگذشتگی مذهبی که سبب نزدیک‌تر شدن مردم به یکدیگر خواهد شد، یاد کرد و گفت : اجازه بدهید که مسلمانان بریتانیا و سراسر جهان بگوییم، رمضان کریم.

"تجهیزات نظامی زیبا" خاورمیانه را نجات نخواهد داد

محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه، طی یادداشتی در نیویورک تایمز به بررسی سفر اخیر ترامپ به عربستان پرداخت. در یادداشت وزیر امور کشورمان خارجه آمده است:

برخلاف سعودی ها، ایران به دنبال یک راه حل سیاسی در سوریه و عراق است. آیا نباید به صلح یک شانس دیگر بدهیم؟

تهران- در حالی که آقای ترامپ پس از امضای یک قرارداد تاریخی تسلیحاتی، میهمان قصرهای خانواده سلطنتی سعودی بود، مردم ایران نتیجه یک انتخابات واقعی و چالشی را جشن می گرفتند. انتخابات عزم رای دهندگان ایرانی برای ادامه مسیر میانه روی و تعامل سازنده بر اساس احترام متقابل را نشان داد- مسیری که توافق هسته ای ۲۰۱۵ را میسر نمود.

اگر کارایی روش های قبلی ملاکی برای موفقیت در آینده باشد، ۱۱۰ میلیارد دلار دیگر برای سلاح، ، نه "بار هزینه های اضافی را از دوش واشنگتن برخواهد داشت" و نه "به امنیت دراز مدت عربستان"  -- آنگونه که وزارت امور خارجه آمریکا ادعا می کند  -- کمکی خواهد کرد.  آخرین باری که سعودی ها چنین مبلغ هنگفتی را هزینه کردند،  میلیاردها دلار به صدام حسین برای تسلیح وی در تجاوز به ایران  در دهه هشتاد میلادی پرداخت کردند: ولی ببنید نتیجه این کار برای دنیا و خود آنها چه بود.

بنابراین در خوشبینانه ترین حالت، آقای ترامپ مشغول اخاذی و دوشیدن همسایگان سعودی ماست، آن هم از پولی که در واقع قادر به پرداخت آن نیستند. در بدبینانه ترین حالت هم، وی آمریکا را به مزدور سعودی ها در خاورمیانه تبدیل خواهد کرد- زشتی این حالت زمانی مشخص تر می شود که بدانیم ۱۵ نفر از هواپیماربایان یازده سپتامبر از اتباع سعودی بوده اند. آنگونه که از سرکوب مردم در عربستان درست قبل از سفر اقای ترامپ و همینطور حمله مرگبار رژیم بحرین به اعتراض مردمی در این کشور بلافاصله بعد از این سفر مشخص می شود، حکام مستبد منطقه این حس را پیدا کرده اند که یک چک سفید امضا گرفته اند تا تمامی اعتراضات مسالمت آمیز باقیمانده را سرکوب نمایند.

به عبارت دیگر، اتفاقات بسیاری بدی در این بخش از جهان در حال رخ دادن است.

برای جلوگیری از گسترش بیشتر مصیبت تروریسم و افراطی گری خشونت بار، رهبران مسئول در پایتخت های منطقه و سایر کشورهای جهان باید به فوریت اقدام کنند و گام های جدی برای مقابله با این خطرهای فوری بردارند. صرف نظر از رقص های شمشیر و مهمانی های تشریفاتی، تضادهای بنیادینی در منطقه وجود دارد که باید به آنها رسیدگی کرد.

در یمن، عربستان سعودی به انصارالله حمله می کند که خود را بعنوان تواناترین نیروی مقابله با القاعده شبه جزیره عربستان(AQAP)، مرگبارترین گروه شبکه جهانی تروریسم در حال حاضر، به اثبات رسانده است. پشتیبانان غربی ائتلاف تحت رهبری سعودی، انگیزه خود را حمایت از "دموکراسی" می خوانند،  در حالی که همین مفهوم هم در ریاض و هم در نزد سایر متحدان عرب آمریکا طرفداران اندکی دارد.

تراژدی یمن متاسفانه در سوریه نیز تکرار می شود. در آنجا هم نیروهایی که در خطوط مقدم مبارزه با افراط گرایان وهابی هستند، همزمان با سیاست ضد تروریسم کشورها غربی هم تهدید می شوند؛ سیاستی که اغلب بصورت سلیقه ای دوستان و دشمنانش را انتخاب می کند.

بگذارید واضح تر بگویم:  آنچه آقای ترامپ"انبوه تجهیزات نظامی زیبا" خواند، مردابی را که گنداب تروریسم و افراطی گری ستیزه جویانه ایجاد کرده اند، تخلیه نخواهد کرد. نه "زنجیرهای طلا" و نه "گوی های درخشان" یک راه حل جادویی برای چالش های اجتماعی- اقتصادی و سیاسی که منشا افراط گرایی هستند، ارائه نمی کنند. چیزی که موثر خواهد بود تلاشی واقعی برای ایجاد تعاملی فراگیر میان قدرت های منطقه ای مبتنی بر یک سیاست همزیستی و پذیرش بی ثمر بودن راه حل های نظامی است.

در حالی که عربستان سعودی میلیون ها بصورت بی حساب هزینه ترویج ایران هراسی می کند تا اذهان را از صادرات جهانی خود یعنی وهابیت - که ایدئولوژی افراطی القاعده، داعش و هر گروه تروریستی ویرانگر دیگری از کراچی تا منچستر است – منحرف سازد، ایران به قربانیان افراط گرایی در عراق و سوریه کمک می کند. ایران ضمن کمک به حفظ بغداد و دمشق از تصرف داعش، فعالانه از راه حل سیاسی برای بحران های هر دو کشور حمایت کرده است.

در سال ۲۰۱۳، ایران پیشنهاد یک آتش بس فوری و یک طرح برای پایان دادن به جنگ در سوریه ارائه داد. برای بیش از دو سال، عربستان سعودی این واقعیت را که درگیری در سوریه راه حل نظامی ندارد رد می کرد، آن هم با این توهم که با کشاندن آمریکا به جنگ، دست نشاندگان افراطی اش به پیروزی در میدان جنگ دست خواهند یافت. پس از قربانی شدن جان های بی شمار، بالاخره در سال ۲۰۱۵ طرح ما درباره سوریه مبنای قطعنامه ۲۲۵۴ شورای امنیت سازمان ملل متحد شد.

به تازگی، ابتکار گفت و گویی که توسط ایران، ترکیه و روسیه برقرار شد، هرچند هنوز ایده آل نیست، توانست یک سازوکار موثر کاهش تنش ها شود. دیپلماسی دومسیره در قبال سوریه، که در آن منازعه کاهش یافته و تلاش های ضد گسترش می یابند، یک فرمول معتبر برای حل تعارضات دیگر منطقه نیز، فراهم می کند.

در یمن، از همان روزهای  اول از شروع خصومت ها در بیش از دو سال پیش، ایران یک طرح چهار ماده ای برای پایان دادن به جنگی ارائه داد که عربستان سعودی با احساس غرور کاذب از یک پیروزی دوهفته ای در آن دم می زد. پیشنهاد ایران شامل تضمین آتش بس فوری، ارسال فوری کمک های انسان دوستانه، حمایت از گفتگو بین گروه های یمن و کمک به یمنی ها برای ایجاد یک دولت فراگیر وحدت ملی با حمایت از همسایگان بود.

با هفت میلیون یمنی در آستانه قحطی ناشی از اقدامات بشری قرار دارند، و تقریبا نیمی از جمعیت سوریه که آواره شده اند، بحران بیش از آن فوری است که بخواهیم با انگشت سرزنش به سایرین وقت را تلف کنیم. در عوض و برای یافتن یک راه حل پایای بلندمدت برای خاتمه دادن به این بلایا، قدرت های منطقه ای باید عوامل موثری را که مشوق افراطی گری ستیزه جویانه است تشخیص دهند و به آن بپردازند.

در این راستا، ایالات متحده و متحدان آن امروز دو انتخاب دارند. آنها می توانند به حمایت مادی و معنوی خود و تشویق عاملان جنگ به تشدید تلاشهای جنگی شان ادامه  دهند که بی نتیجه بودن آن ثابت شده و مرگ و نابودی بیشتری را به ارمغان می آورد و دستیابی به یک راه حل پایدار را پیچیده تر می کند. یا، همانند آنچه ایران از روز اول گفته است، این دولت ها بر ایجاد یک راه حل سیاسی فراگیر با مشارکت همه گروه های سیاسی درگیر تمرکزکنند.

در سال ۱۹۹۰، زمانی که من یک دیپلمات جوان بودم، شاهد بودم که چگونه در دوران پس از تصمیم صدام حسین برای تجاوز به کویت و قربانی کردن حامیان مالی عرب خود، وزرای خارجه عربستان و متحدان عرب آن در پاسخ به پیشنهاد همتای  ایرانی شان برای پایه ریزی یک سازوکار فراگیر برای امنیت منطقه مخالفت کردند. بعد از هدر دادن صدها میلیاردها دلار برای خرید سلاح و پس از سالها خونریزی بی حد و حساب، ما به خانه اول بازگشته ایم.

اگر ما این چرخه را نشکنیم، این وظیفه خطیر را تنها برای فرزندان و نوادگان خود به جا خواهیم گذاشت. ما باید نسلی باشیم که از تاریخ یاد می گیرد و نه نسلی که محکوم به تکرار آن است.

محمدجواد ظریف، وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران