به گزارش خبرگزاری شبستان، در کتابهای حدیثی از امام رضا صلوات الله علیه نقل شده است که پیامبر گرامی اسلام صلی الله و علیه و آله و سلم در آستانه ماه مبارک رمضان خطبه ای ایراد نموده اند و در آن ضمن بیان اهمیت و فضیلت ماه مبارک رمضان، نکات درخور و جالب توجهی را در مسائل فردی و اجتماعی و وظایف و تکالیف بندگان در این ماه بزرگ گوشزد کرده اند. این خطبه گرانقدر که به خطبه شعبانیه معروف است دارای فرازهای متعددی است که از جمله می توان به آداب روزه داری، تلاوت قرآن در این ماه، یتیم نوازی و بنده پروری، تحسین اخلاق، پیوند با خویشان و توبه از گناهان و … اشاره کرد.
کتاب “ماه رمضان در بیان پیامبر اکرم صلی الله و علیه و آله و سلم” با بهره گیری از خطبه شعبانیه حضرت رسول، به بیان اهمیت ماه مبارک رمضان و حوادث تاریخی آن و مساله روزه می پردازد؛ ضمن اینکه متن خطبه همراه با ترجمه فارسی نیز در پایان کتاب آمده است.
فرازهایی از خطبه شعبانیه را در زیر می خوانیم:
امام رضا علیه السلام ـ به نقل از پدرانش علیهم السلام، از امام على علیه السلام ـ : روزى ، پیامبر خدا براى ما خطبه خواند و فرمود :«اى مردم! همانا ماه خدا ، همراه با برکت و رحمت و آمرزش ، به شما روى آورده است ؛ ماهى که نزد خدا برترینِ ماه هاست و روزهایش برترینِ روزها ،
شب هایش برترینِ شب ها و ساعاتش برترینِ ساعات است .
ماهى است که در آن به میهمانى خدا دعوت شده اید و از شایستگانِ کرامت الهى قرار داده شده اید .
نَفَس هایتان در آن ، تسبیح است ، خوابتان در آن ، عبادت ، عملتان در آن ، پذیرفته و دعایتان در آن ، مورد اجابت است .
پس با نیّت هاى راست و دل هاى پاک ، از پروردگارتان بخواهید تا براى روزه دارىِ آن و تلاوت کتاب خویش ، توفیقتان دهد ؛
چرا که بدبخت ، کسى است که در این ماه بزرگ ، از آمرزش الهى محروم بماند .
با گرسنگى و تشنگى خود در این ماه ، گرسنگى و تشنگىِ روز قیامت را یاد کنید ؛ به نیازمندان و بینوایانتان صدقه بدهید ؛
به بزرگان خود احترام ، و بر کوچک هایتان ترحّم ، و به بستگانتان نیکى کنید ؛ زبانتان را نگه دارید ؛ چشم هایتان را از آنچه نگاه به آن حلال نیست ، بپوشانید ؛
گوش هایتان را از آنچه شنیدنش حلال نیست ، فرو بندید ؛ به یتیمان مردم ، محبّت کنید تا بر یتیمان شما محبّت ورزند ؛
از گناهانتان به پیشگاه خداوند توبه کنید ؛ در هنگام نمازها ، دستانتان را بر آستان او به دعا بلند کنید ، که آن هنگام (وقت نماز) ، برترینِ ساعت هاست
و خداوند با نظر رحمت به بندگانش مى نگرد و هر گاه با او مناجات کنند ، پاسخشان مى دهد و چون او را صدا بزنند ، جوابشان مى گوید و چون او را بخوانند ،اجابتشان مى کند .
اى مردم! جان هاى شما در گرو کارهاى شماست ، پس با آمرزش خواهى خود ، آنها را آزاد سازید ؛ و پشت هاى شما از بار گناهانتان سنگین است ،
پس با طول دادن سجده هاى خود ، آنها را سبک کنید ، و بدانید که خداوند ـ که یادش والاست ـ به عزّت خود ،
سوگند خورده است که نمازگزاران و سجده کنندگان را عذاب نمى کند و در روزى که مردم در پیشگاه پروردگار جهانیان [براى حساب ]مى ایستند ،آنان را با آتش ، هراسان نمى سازد .
اى مردم ! هر که از شما در این ماه ، روزه دارى را افطار دهد ، پاداش او براى آن ، نزد خدا ، آزاد کردن یک برده و آمرزش گناهان گذشته اوست» .
پس گفتند : اى پیامبر خدا ! همه ما توانایىِ این کار را نداریم!
پیامبر صلى الله علیه و آله فرمود : «خود را از آتش نگه دارید ، هر چند با یک دانه خرما ؛ مخود را از آتش نگه دارید ، هر چند با یک جرعه آب .
اى مردم! هر کس اخلاقش را در این ماه ، نیکو سازد ، براى او وسیله عبور از صراط خواهد بود ، در آن روز که گام ها بر صراط مى لغزد ؛
و هر کس در این ماه بر بردگان خود آسان بگیرد ، خداوند حساب او را سبک خواهد گرفت ؛ و هر کس در این ماه ، شرّ خود را [از دیگران] باز دارد...
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
«اولیای الهی عاشق این ماه بودند، لذا پیش از فرا رسیدن آنخود را برای استقبال از آن آماده می کردند و دیگران را نیز آمادگی می دادند و پس از پایان این ماه با دلی دردمند و قلبی سوزان با آن وداع می نمودند . نگاهی به دعاهایی کهدهنگام رویت هلال این ماه و هنگام وداع با آن رسیده ( مانند دعای چهل و چهارم و چهل پنجم صحیفه سجادیه )بیانگر این واقعیت است.
ابواالصلت هروی گوید: در جمعه آخر ماه شعبان خدمت حضرت رضا(ع) رسیدم ، به من فرمود: ای اباصلت ماه شعبان بیشترش گذشت واین آخرین جمعه آن است. در این چند روزی که از این ماه باقی مانده است تقصیرات گذشته خود را جبران کن و تنها به آنچه که برایت کارساز است بپردازو از آنچه به کارت نمی آید دست بردار فروان دعا بخوان و استغفار کن و قرآن بخوان و از گناهانت به درگاه خدا توبه کن ، تا وقتی ماه خدا به تو روی آورد خود را برای خدا پاک و خالص کرده باشی، هر امانتی را که بر عهده داری ادا کن ، هر کینه ای که از مومنی داری از دل بزدا و از هر گناهی که به آن آلوده ای دست بردار و تقوای الهی پیشه کن.»
در بخش دیگری از این کتاب می خوانیم:
«ای مردم ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به شما روی آورده است. ماهی که نزد خدا بهترین ماهها، روزهایش بهترین روزها، شبهایش بهترین شبها و ساعتها و لحظه هایش بهترین ساعتها و لحظه هاست. ماهی است که در آن به میهمانی خدا دعوت شده اید و از کسانی که مورد لطف و عنایت الهی هستند قرار گرفته اید. نفس های شما در این ماه ذکر تسبیح است و خوابتان عبادت و اعمالتان پذیرفته و دعایتان مستجاب. پس با نیتهای راست و دلهای پاک از خدا بخواهیدکه شما را به روزه داری این ماه و تلاوت کتاب خود توفیق دهد، که بدبخت واقعی کسی است که در این ماه بزرگ از آمرزش الهی محروم بماند. با گرسنگی و تشنگی خود در این ماه از گرسنگی و تشنگی قیامت یاد کنید. به نیازمندان و تهیدستان خود صدقه بدهید
از گناهانتان به درگاه خدا توبه کنید و در اوقات نمازها دستهای خود را به دعا به آستان او بردارید، که این اوقات بهترین لحظه هاست، خداوند در این اوقات با نظر رحمت به بندگانش می نگرد، به راز و نیازشان پاسخ می دهد، ندایشان را لبیک می گوید و دعایشان را به اجابت می رساند...»
ماه رمضان در بیان پیامبر (خطبه شعبانیه( کتابی از« حسین استادولی» است که به فرازهای مختلفی از ماه مبارک رمضان می پردازد و مرکز فرهنگی و انتشاراتی منیر آن را در 48 صفحه چاپ کرده است.
نظر شما