رجایی خدمتگذار بی منت

خبرگزاری شبستان// خراسان جنوبی

شهید رجایی اسوه خدمتگذاری و الگویی تمام نما و به تمام معنا برای مدیرانی است که می خواهند با صداقت و ساده زندگی کنند و بی منت به مردم خدمت کنند.

زندگینامه

محمد على رجایى، در سال 1312 در شهرستان قزوین در خانواده ای متدین متولد شد و در سن چهار سالگى پدرش را از دست داد و تحت حمایت مادر فداکار و برادر بزرگترش تربیت شد.

محمدعلی تحصیلات ابتدایى را در قزوین گذراند و همزمان با تحصیل در بازار قزوین به همراه برادرش فعالیت می کرد.

وی در سال 1327 به تهران مهاجرت کرد و در بازار تهران به شاگردی در آهن فروشی و بلورفروشی و پس از آن به دست فروشی مشغول شد و همزمان نیز به ادامه تحصیل پرداخت.

محمد علی رجایی در سال 1328 به وارد نیروى هوایى شد و در مدت پنج سال خدمت در نیروى هوایى، دوره متوسطه را با تحصیل شبانه گذراند و پس از آن در سال 1335 به دانشسراى عالى رفت و توانست دانشنامه لیسانس خود را در رشته ریاضى اخذ کند.

رجایی در سال 1338 با سمت دبیر ریاضى به استخدام وزارت فرهنگ در آمد و در شهرستان هاى خوانسار، قزوین و تهران به تدریس، اشتغال ورزید.

وی در سال 1341 با یکی از بستگان خود ازدواج کرد و با خرید منزل کوچکی در تهران زندگی مشترک خود را آغاز کرد. 

محمد علی سه روز از هفته را در قزوین تدریس موظفی داشت و در این رفت و آمد به عنوان عامل توزیع و انتشار اعلامیه‏های نهضت آزادی در سطح شهر قزوین فعالیت می کرد که در اردیبهشت ماه سال 1342 زمانی که عازم دبیرستان در قزوین بود دستگیر و به زندان شهربانی آن شهر منتقل شد.

دوران بازداشت وی 48 روز طول کشید و پس از سپردن تعهد مبنی بر عدم همکاری با نهضت طی 2 مرحله محاکمه آزاد شد و مانند گذشته به تدریس در دبیرستان کمال و قزوین مشغول شد.

در سال 1346 که دوران تدریس وی در قزوین خاتمه یافت، در دبیرستان پهلوی و سخن به تدریس ‏پرداخت و همکاری وی تا سال 1353 ادامه داشت.

رجایی پس از عزیمت جلال‏الدین فارسی به سوریه با نام مستعار محمد امین مبالغی به فرانسه رفت و پس از یک اقامت 17 روزه از طریق ترکیه به سوریه رفت و از مراکزی که نیروهای مسلمان در آنجا آموزش نظامی و جنگ مسلحانه می‏دیدند بازدید نمود و مجدداً از طریق ترکیه به ایران بازگشت.

در سال 1353 رجایی با ارتباطی که با سازمان داشت تعدای از کتب دفاعیات کادر اولیه آن را در جلسات دادگاه به همراه تعداد دیگری از کتب‏هایی که ساواک درمورد آنها حساس بود به منزل یکی از خواهرانش انتقال داد تا از این رهگذر چون هر لحظه امکان دستگیری او می‏رفت سرنخی به دست ساواک نداده باشد. خواهرزاده او بدون کسب اجازه از شهید رجائی تعدادی از این کتاب ها را به دانشگاه می برد و بین دوستان خود توزیع می‏کرد که یکی از آنها با واسطه به دست ساواک رسید و منجر به دستگیری محسن صدیقی خواهر زاده وی و سپس خود رجائی شد.

وی در طول نزدیک به 20 ماه بازجویی و حبس در سلول انفرادی کمترین نشانه عجز و سازشی از خود نشان نداد و تا سال 1357 با شکنجه های گاه و بیگاه حبس خود را سپری کرد.

رجایی، پس از آزادی از زندان نه تنها دست از فعالیت های سیاسی و مبارزاتی خود نکشید، بلکه بر شدت و دامنه این مبارزات افزود و با مسؤلیتی که در رابطه با تبلیغات و راهپیمایی‏ها بر عهده گرفت، منزل خود و یکی از منازل مطمئن همسایه را به محل نوشتن پلاکاردهای راهپیمایی تبدیل کرد.

بعد از اعلام تشکیل دولت موقت از سوی حضرت امام، مهندس بازرگان عهده دار مسؤلیت نخست وزیری گردید و دکتر شکوهی را که از اعضای نهضت آزادی ایران بود به عنوان وزیر آموزش و پرورش معین کرد که رجائی به همراه باهنر و سید کاظم موسوی نقش بسیار فعال و تعیین کننده‏ای در اداره امور این وزارت بر عهده داشتند.

پس از استعفای آقای شکوهی از وزارت آموزش و پرورش، رجائی بعنوان کفیل وزارتخانه و سپس بعنوان وزیر آموزش و پرورش به خدمات صادقانه و انقلابی خویش ادامه داد.

رجایی پس از آن به عنوان نماینده مردم تهران در مجلس شوراى اسلامى انتخاب گردید و به دنبال تمایل مجلس شوراى اسلامى در مرداد ماه 1359 به عنوان اولین نخست وزیر جمهورى اسلامى ایران به مجلس معرفى و با راى قاطع به نخست وزیرى انتخاب شد.

محمدعلی رجائى در این مسئولیت خطیر، على رغم این که به فاصله بسیار کوتاهى با توطئه عظیم استکبار جهانى در ایجاد جنگ تحمیلى از سوى رژیم صدام روبرو شد و همچنین کارشکنى هاى بنى صدر و متحدانش و خرابکاریهاى منافقین و ساواکیها را در پیش رو داشت ، اما توانست به بهترین وجه از عهده انجام وظایف و مسئولیتهاى سنگین خود بر آید.

به دنبال عزل بنى صدر از ریاست جمهورى، رجائى با راى اکثریت مردم محرومى که شاهد تلاشهاى صادقانه وی بودند به ریاست جمهورى انتخاب شد.

دشمنان قسم خورده انقلاب اسلامى که توان تحمل وجود این مایه امید مستضعفان و عنصر ارزشمند و دلسوز را نداشتند در هشتم شهریور ماه 1360 او را به همراه یار قدیمى اش شهید باهنر در انفجار دفتر نخست وزیرى به شهادت رساندند.

منابع

جلد دوم روزها و رویدادها

سیره شهید رجائی
  

پایان پیام/