به گزارش خبرنگار شبستان، امروز نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «آلزایمر» با حضور «احمد رضا معتمدی» (کارگردان)، «سعید سعدی» (تهیه‌کننده)، «مهران احمدی» و «مهتاب کرامتی» (بازیگران) ، «امیر قادری» (مجری و منتقد) و «شهرام گیل آبادی» (کارشناس فرهنگی) در فرهنگسرای رسانه برگزار شد.
احمد رضا معتمدی در ابتدای این جلسه با ذکر این نکته که قصد داشته یک درام عاشقانه با چاشنی طنز بسازد ، درمورد نامزدی فیلم سینمایی «آلزایمر» برای ارسال به اسکارگفت: با شنیدن نام فیلم خودم به عنوان یکی از نامزدهای اسکار شوکه شدم.
وی افزود: معتقدم باید شیوه بوروکراتیک در انتخاب یک فیلم به اسکار رعایت شود یعنی تعدادی از برگزیدگان و نخبگان جمع شوند و فیلمی را به اسکار بفرستند که سازو‌کار کار این جشنواره را داشته باشد. سپس دلایل حضور انتخاب خود را توجیه و به عموم مردم تبیین کنند.
سعید سعدی تهیه کننده این فیلم در ادامه با اشاره عنوان شدن نام این فیلم برای حضور در اسکار گفت: قضیه مطرح شدن فیلم «آلزایمر» برای اسکار در رونمایی فیلم در ایوان شمس مطرح شد. در آن مراسم «سید احمد میرعلایی» نظر شخصی خود را در مورد نامزدی این فیلم به اسکار عنوان کرد که متاسفانه در نهایت به ضرر فیلم تمام شد؛ چراکه از طرف دوستان جبهه‌گیری صورت گرفت.
سعدی با تاکید بر لزوم برگزاری یک اکران سالم برای «آلزایمر»گفت: نمایش «آلزایمر» یک هفته به اکران عید فطر شروع شد، اما طبق مصوبه شورای صنفی شامل کف فروش نمی‌شود و 17 سالن در تهران و از چهارشنبه 8 سالن در سینمای شهرستان را در اکران دارد.
در ادامه این نشست «شهرام گیل آبادی» در مورد فیلم سینمایی «آلزایمر»گفت: چند نقد در مورد فیلم خواندم اما در مجموع «آلزایمر» حرفی جدید در سینمای ایران برای گفتن دارد.
این کارشناس با اشاره به وجوه متفاوت و متنوع فیلم «آلزایمر»افزود: فیلم همزمان انگار در سه مقطع تدوین شده است. موضوع، زمان و مکان که در این شیوه کاملا موفق عمل کرده است و مفاهیم فلسفی فیلم به زبان سینما نزدیک شده و به صورت سیستم محور به مخاطب انتقال داده می‌شود.
معتمدی هم با تایید این نکته ادامه داد: طبیعتاً میزانسن تئاتر با سینما فرق می‌کند و معتقدم که باید تلاش کنیم تا به فرهنگمان اعتلا ببخشیم . متاسفانه امروزه کمی دچار بحران هویت هستیم و این در معماری و روابط فی مابین اعضای خانواده ها کاملا دیده می‌شود.
معتمدی افزود:چهار دیدگاه در «آلزایمر» مطرح می شود و مورد بررسی قرار می گیرد. اولی موضوع انکار است که توسط «مهران احمدی» مطرح می‌شود، دومی باور «آسیه» (مهتاب کرامتی) است، سومی سکوت «نعیم» (فرامرز قریبیان) است و چهارمی هم موضوعی است که در کلانتری مطرح می‌شود و تعلیق قصه در کلانتری رخ می‌دهد.
در این نشست «مهتاب کرامتی» بازیگر نقش «آسیه» با عنوان کردن این مطلب که «خوشحالم که در این فیلم سهیم هستم» گفت: «آسیه» نماینده باور است و در جاهای شک و دودلی دارد اما کمی در باور خود دچار تردید نمی‌شود، شاید در مقاطعی منزوی شود.من پیام، عشق و جذابیت فیلم را دوست داشتم و راهنمایی «احمد رضا معتمدی» به من کمک کرد تا بتوانم این نقش را بازی کنم.
مهران احمدی دیگر بازیگر این فیلم نیز در مورد نقش خود گفت: از اول قرار بود نقش یک آدم احمق را ایفا کنم و هیچ مشکلی برای ایفای این نقش نداشتم و تمام تلاش را کردم کنار بازیگران بزرگی چون «مهدی هاشمی»، «فرامرز قریبیان» و «مهتاب کرامتی» متفاوت باشم. کار سخت اما شیرین هم بود.
احمدی افزود: من فیلم را با 700 تماشاگر دیدم و همه سؤالشان این بود که این فرد مرده یا زنده است. این فیلم بدون ادا و اصول پیام و حرف خود را مطرح می‌کند؛ اما طراح صحنه و فیلمبرداری عجیب غریبی ندارد و من روزی 40 دقیقه توسط «سعید ملکان» گریم می‌شدم و لوکیشن‌ها هم خانه مخروبه و کلانتری بارها استفاده شده است.
این بازیگر ادامه داد: در فیلم زیاد دیالوگ داشتم و برایم سخت بود اما با معتمدی کمی صحبت کردم تا برخی دیالوگ‌های بارها گفته شده را دوباره تکرار نکنم.
پایان پیام/
نظر شما