به گزارش خبرنگار مهدویت خبرگزاری شبستان، در کتاب «انسان 250 ساله» براساس بیانات مقام معظم رهبری پیرامون امام زمان(عج) آمده است:
جامعه «مهدوی» یعنی، آن دنیایی که امام زمان (عج) می آید تا آن دنیا را بسازد، همان جامعه ای است که همه پیامبران برای تأمین آن در عالم ظهور کردند. یعنی همه پیغمبران مقدمه بودند تا آن جامعه ایده آل انسانی،که بالأخره به وسیله ولی عصر و مهدی موعود (عج) در این عالم پدید خواهد آمد و پایه گذاری خواهد شد، به وجود بیاید. مانند یک بنای مرتفعی که کسی می آید، زمین آن را تسطیح می کند و خار و خاشاک را از آن می کند،کس دیگری پس از او می آید و زمین را برای پایه ریزی، می کَند و گود می کند. کس دیگری پس از او می آید، تا پایه ها را شالوده ریزی کند و بلند کند و کس دیگری پس از او می آید تا دیوارها را بچیند و یکی پس از دیگری، مأموران و مسؤولان می آیند تا این کاخ مرتفع، این بنیان رفیع، به تدریج در طول زمان ساخته و پرداخته بشود.انبیای الهی (ع)، از آغاز تاریخ بشریت، یکی پس از دیگری آمدند تا جامعه را و بشریت را قدم به قدم به آن جامعه آرمانی و آن هدف نهایی، نزدیک کنند. انبیاء همه موفق شدند، حتی یک نفر از رسولان الهی هم در این راه و در این مسیر ناکام نماند، باری بود که بر دوش این مأموران عالی مقام، نهاده شده بود. هر کدام قدمی آن بار را به مقصد و سر منزل نزدیک کردند؛ کوشش کردند؛ هرچه توان داشتند، به کار بردند. آن وقتی که عمر آنان سر آمد؛ این بار را دیگری از دست آنان گرفت و همچنان قدمی و مسافتی آن را به مقصد نزدیک تر کرد. ولی عصر صلوات اللَّه علیه میراث بر همه پیامبران الهی است که می آید و گام آخر را در ایجاد آن جامعه الهی بر می دارد.
مقداری درباره اوصاف آن جامعه من حرف بزنم. البته اگر شما در کتب اسلامی، در متون اصلی اسلامی دقت کنید، همه خصوصیات آن جامعه به دست می آید. همین دعای ندبه ای که در روزهای جمعه، ان شاءالله موفق باشید و بخوانید و می خوانید، خصوصیات آن جامعه ذکر شده است. آن جایی که می گوید: « أَیْنَ مُعِزُّ الْأَوْلِیاءِ وَ مُذِلُّ الْأَعْداءِ »مثلا آن جامعه، جامعه ای است که اولیای خدا در آن عزیزاند و دشمنان خدا در آن ذلیل و خواراند،یعنی، ارزش ها و معیارها در آن جامعه، چنین است. « أَیْنَ الْمُؤَمَّلُ لِإِحْیاءِ الْکِتابِ وَ حُدُودِهِ » . آن جامعه، جامعه ای است که حدود الهی در آن اقامه می شود، یعنی، همه حد و مرزهایی که خدا معین کرده است واسلام معین کرده است، در جامعه زمان امام زمان (عج)، آن حد و مرزها مراعات می شود. امام زمان وقتی که ظهور می کند، جامعه ای می سازد که به طور خلاصه، دارای این چند خصوصیت است که من آن را می گویم و شما برادران و خواهران عزیز دقت کنید. در آیات و در ادعیه که وارد شده است; وقتی می خوانید، ذهن خود را در این مورد بازتر و بازتر کنید. فقط خواندن دعای «ندبه » کافی نیست; درس گرفتن و فهمیدن آن لازم است.
امام زمان (عج)، جامعه اش را بر این چند پایه بنا می کند؛ اول بر نابود کردن و قلع و قمع کردن ریشه های ظلم و طغیان.یعنی، در جامعه ای که در زمان ولی عصر صلوات الله علیه ساخته می شود، باید ظلم و جور نباشد، نه این که فقط در ایران نباشد، یا در جوامع مسلمان نشین نباشد، در همه دنیا نباشد. نه ظلم اقتصادی و نه ظلم سیاسی و نه ظلم فرهنگی و نه هیچ گونه ستمی در آن جامعه دیگر وجود نخواهد داشت. باید استثمار و اختلاف طبقاتی و تبعیض و نابرابری و زورگویی و گردن کلفتی و قلدری از عالم ریشه کن بشود.این خصوصیت اول.
دوم، خصوصیت جامعه ایده آلی که امام زمان صلوات الله علیه آن را می سازد، بالا رفتن سطح اندیشه انسان است؛ هم اندیشه علمی انسان و هم اندیشه اسلامی انسان. یعنی، در دوران ولی عصر (عج) شما باید نشانی از جهل و بی سوادی و فقر فکری و فرهنگی در عالم پیدا نکنید. آن جا مردم می توانند دین را به درستی بشناسند و این - همچنانی که همه می دانید- یکی از هدف های بزرگ پیامبران بود که امیرالمؤمنین صلوات الله و سلامه علیه این را در خطبه نهج البلاغه شریف بیان کرده است: « وَ يُثيرُوا لَهُمْ دَفائِنَ الْعُقُولِ ». در روایات ما وارد شده است که وقتی ولی عصر (عج) ظهور می کند، زنی در خانه می نشیند و قرآن را باز می کند و از متن قرآن، حقایق دین را استخراج می کند و می فهمد، یعنی چه؟ یعنی آن قدر سطح فرهنگ اسلامی و دینی، بالا می رود که همه افراد انسان و همه افراد جامعه و زنانی که در میدان اجتماع هم بر فرض شرکت نمی کنند و در خانه می نشینند، آنها هم می توانند فقیه باشند، دین شناس باشند. می توانند قرآن را باز کنند و خودشان حقایق دین را از قرآن بفهمند و شما ببینید که در جامعه ای که همه مردان و زنان در سطوح مختلف، قدرت فهم دین و استنباط از کتاب الهی را دارند، این جامعه چقدر نورانی است و هیچ نقطه ای از ظلمت در این جامعه دیگر نیست. این همه اختلاف رویه، دیگر در آن جامعه معنایی ندارد.
خصوصیت سومی که جامعه امام زمان (عج)، جامعه مهدوی دارا هست، این است که در آن روز، همه نیروهای طبیعت و همه نیروهای انسانی، استخراج می شود. چیزی در بطن زمین نمی ماند که بشر از آن استفاده نکند. این همه نیروهای معطل طبیعی، این همه زمین هایی که می تواند انسان را تغذیه کند، این همه قوای کشف نشده، مانند نیروهایی که قرن ها در تاریخ بود، مثلا نیروی اتم، نیروی برق و الکتریسیته؛ قرن ها بر عمر جهان می گذشت و این نیروها در بطن طبیعت بود، اما بشر آنها را نمی شناخت، بعد یک روزی به تدریج استخراج شد. همه نیروهای بی شماری که از این قبیل در بطن طبیعت هست، در زمان امام زمان (عج) استخراج می شود.
جمله دیگر و خصوصیت دیگر این است که محور در دوران امام زمان (عج)، محور «فضیلت و اخلاق» است. هر کس دارای فضیلت اخلاقی بیشتر است، او مقدم تر و جلوتر است .6/4/1359
در یک روایت دیگر می‌فرماید: « اَلْقائِمُ مِنّا مَنْصُورٌ بالرُّعْبِ مُؤَیَّدٌ بِالنَّصْرِ تُطْوی لَهُ الاَْرْضُ وَ تُظْهَرُ لَهُ الکُنُوزُ یَبْلُغُ سُلْطانُهُ الْمَشْرِقَ وَالْمَغْرِبَ » یعنی قائم ما بوسیله رعب نصرت می‌شود و دولتهای ستمگر و دستگاههای ظالم مرعوب او می‌شوند. این چیزی است که ما امروز یک نمونه‌ی کوچکش را در جامعه‌ی خودمان داریم می‌بینیم. امروز حکومت ما و جامعه‌ی ما و نظام اسلامی ما که یک رشحه‌ای از رشحات حکومت اسلامی است، یک قطره‌ای از اقیانوس آن عظمت الهی و سلطان الهی است، آنچنان در دل قدرتمندان عالم و ظالمین رعب انداخته که خود این رعب وسیله‌ی پیروزی ماست. امروز مستکبرین عالم از جمهوری اسلامی و از انقلاب ما و از ملت ما و نظام ما می‌ترسند؛ به خاطر ترسشان تلاش می‌کنند که این مزاحم قدرت ظالمانه‌ی خودشان را از میان بردارند و به عکس تلاش آنها- همان‌طور که دارید می‌بینید - در صحنه‌ی سیاست دنیا بیشتر به پیروزی اسلام و مسلمین منتهی خواهد شد؛ آن وقت یک چنین حالتی در دوران ولی‌عصر ارواحناه‌فداه آنچنان همه‌گیر و عمومی است که می‌تواند آن حکومت جهانی را به وجود بیاورد. « مُؤَیَّدٌ بِالنَّصْرِ » نصرت الهی او را تأیید می‌کند.زمین در مقابل او پیچیده است؛ یعنی در اختیار او و در قبضه‌ی قدرت او قرار می‌گیرد. گنجینه‌ها برای او ظاهر خواهد شد، و قدرت او به مشرق و مغرب عالم گسترش پیدا خواهد کرد.
بعد چند جمله دارد بعد می‌فرماید: « فَلا یبقی فی الارضِ خَرابٌ الا عُمِّرَ » یعنی این قدرت در جهت آبادانی عالم صرف خواهد شد، نه در جهت سیطره بر منافع انسانها و به استضعاف کشاندن انسانها. در تمام گستره جهان هیچ نقطه‌ی ویرانی وجود نخواهد داشت، مگر این‌که آباد بشود؛ حالا چه ویرانی‌هایی که بدست بشر انجام شده، چه ویرانی‌هایی که بوسیله‌ی جهالت بشر بر انسانها تحمیل شده. یک روایت دیگر از امام باقر علیه‌الصّلاةوالسّلام می‌فرماید: « حتی اذا قام القائم جاءت المزایله و اتی الرجل الی کیس اخیه فیأخذ حاجته لایمنعه » این اشاره به اخلاق برابری طلبی و مساوات گرایی انسانهاست. ایثار و گذشت انسانهاست. نجات دل انسانها از تسلط بخل و حرص که بزرگترین وسیله برای بدبخت کردن انسانها بوده؛ مبشر یک چنین حالتی است. برادری به سراغ جیب برادر دیگرش می‌رود و از او به قدر نیاز خودش بر می‌دارد و او مانعش نمی‌شود. این در حقیقت نشان دهنده‌ی آن نظام سالم اسلامیِ اخلاقیِ اقتصادیِ اجتماعیِ آن روز است. یعنی زور و اجباری در کار نیست، خود انسانها از آن بخل انسانی و حرص انسانی نجات پیدا می‌کنند، و یک چنین بهشت انسانیتی به وجود می‌آید.
باز در یک روایت دیگر « إِذَا قَامَ قَائِمُنَا اضْمَحَلَّتِ الْقَطَائِعُ فَلَا قَطَائِعَ » این بخششهایی که حکومتهای مستکبر عالم به دوستانشان به یارانشان همیشه می‌کنند؛ حاتم بخشی‌ها، از کیسه‌ی ملتها به این و آن بخشیدن‌ها، اینها دیگر بساطش در دنیا برچیده خواهد شد. قطیعه که در گذشته به یک شکل بود، امروز به یک شکل دیگر است. در گذشته به این صورت بود که یک خلیفه‌ای، یک سلطانی یک تکه زمینی را، یک صحرایی را، یک دهی را، یک شهری را، گاهی یک استانی را می‌بخشید به یک نفر می‌گفت برو هر کار می‌خواهی آن‌جا بکن، از مردمش مالیات بگیر، از مزارعش استفاده کن، هر گونه بهره‌ی مادی دارد مال تو، یک حقی هم به سلطان باید می‌داد. امروز هم در شکل انحصارات گوناگون نفتی و تجاری و صنعتی و فنی و این صنایع بزرگ و این انحصارات بیچاره کننده‌ی ملتها، اینها همه‌اش در حقیقت در حکم قطیعه است، که این انحصارات امروزی هم در حکم همان قطایع است؛ برای خاطر این‌که این هم به کمک بند و بست با حکومتها و رشوه دادن و رشوه گرفتن به وجود می‌آید، این بساطهای انسان‌کُش و فضیلت‌کُش از بین خواهد رفت و وسیله‌ی بهره‌ی انسانها در اختیار همه‌ی آنها قراری خواهد گرفت.
در یک روایت دیگر باز ناظر به وضع اقتصادی می‌فرماید: «و یسوی بین الناس حتی لاتری محتاجاً الی زکاة» بین مردم آنچنان مساوات در امور مالی و اقتصادی را برقرار خواهد کرد، که یک نفر فقیری که شما بتوانید زکات مالتان را به او بدهید، پیدا نخواهید کرد؛ و این‌جا زکات طبعاً مصروف خواهد شد برای مصارف عمومی و به فقرا دیگر داده نمی‌شود، چون فقیری آن روز در دنیا نیست. و از این قبیل روایات که ترسیم کننده یک بهشت اسلامی و یک دنیای واقعی، مثل بقیه مدینه فاضله هایی هم که بعضی ها درست کردند، خیالی و توهّماتی نیست، نه. همان شعارهای اسلامی است که همه‌اش هم علمی است؛ و ما در جمهوری اسلامی احساس می کنیم که حقیقتاً یک دستِ قدرتمند و یک دل و اندیشه ای که متصل به وحی و تأیید الهی است و یک معصوم یقیناً می‌تواند در دنیا یک چنین وضعی را به وجود بیاورد و بشریت هم از آن استقبال خواهد کرد. این وضعیّت آن دنیا است.21/1/1366
ادامه دارد...
نظر شما