دغدغه های یک جوان خبرنگار

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان، همزمان با اعیاد شعبانیه و از روز ۲۷ اردیبهشت ماه جاری تا ۲ خرداد همزمان با ولادت حضرت علی اکبر (ع) با عنوان هفته جوان نامگذاری شده است.

این هفته تلنگری است تا به مسئله جوانان بیشتر پرداخته شود، جوانان با مشکلات مختلف دست به گریبان هستند، فرقی نمی کند، جوانی بیکار باشد یا صاحب شغل. در هر صورت مشکلات خود را دارد.

نامش مریم است، 31 سال دارد، مجرد است، در یک خبرگزاری معتبر مشغول به کار است، بازدید خبرهایش زیاد است، اکثر خبرهایی که منتشر می کند،  ممکن است مسئولان را با چالش رو به رو کند.

هفته جوانان بهانه ای شد تا با این خبرنگار حرفه ای عرصه خبر گفتگویی انجام دهیم تا مشکلات یک جوان را که در کار خود حرفه ای است.

وی در باره ی تحصیلات و شغل خود می گوید: دارای مدرک لیسانس ارتباطات شاخه روزنامه نگاری هستم، همین مدرکم موجب شد تا سال   88 وارد عرصه خبر شوم. اویل علاقه خیلی زیاد به این شغل داشتم اما به تدریج بعد از هشت سال کار از این شغل دل زده شدم.

وی افزود: شغل خبرنگاری امنیت شغلی ندارد، خبرنگاران یا حق التحریر هستند یا قرداد های یکساله دارند. قرداد بنده هم یکساله است و سال بعد نمی دادنم خبرگزاری قرداد می بند یا خیر.

این خبرنگار اجتماعی تصریح کرد: شغل خبرنگاری دارای استرس بالایی است، برای تهیه یک خبر پیگیری های زیادی باید کرد که اکثر مسئولان نیز پاسخگو نیستند. حتی پس از انتشار یک خبر با تهدید شکایت و اخراج از مجموعه از سوی مسئولان روبه روی می شویم. با وجود این تهدیدات و استرس ها حقوقی که دریافت می کنیم بسیار پایین است.

وی بیان می کند: با توجه به فشار های روانی که وجود دارد، دوست دارم دیگر خبرنگار نشوم، اما اگر این شغل را هم نداشته باشم با توجه به وضعیت کار در کشور دیگر نمی توانم شغلی داشته باشم.

مریم ادامه می دهد: دوست دارم معلم شوم، معلمی شغل مناسب برای یک خانم است. نیمه وقت است، تعطیلات نوروزی و تابستانه دارد. حقوقش نیز بهتر از شغل ما است.کارمندان دولت اکثرا ارتقای شغلی دارند اما کمتر خبرنگار خانم ارتقای شغلی می یابد.

وی بیان می کند: گاهی در شغل خبرنگاری مجبور می شوی تا سفارشی بنوسی. به دلیل سیاست خبرگزاری باید از هر آنچه که با سیاست و عقاید مسئولان خبرگزاری یکسان نیست گزارش های منفی بزنیم که این موضوع فشار روانی زیادی به همراه دارد.

این جوان تصریح می کند: از زندگی خود راضی نیستم، از وضعیت شغلم راضی نیستم. اکثر جوانان ایرانی خیلی شاد نیستند، اوقات فراغتی ندارند. باید برای یک سفر یا رفتن به یک کنسرت که چند ساعت یا چند روز است تا استراحت کنند، پول ندارند. با وجود اینکه  صاحب شغل هستم و در آمد نیز دارم، باز نمیتوام به سفر بروم چون هزینه بالایی دارد.

وی ادامه داد: اکثر جوانان ایرانی یک زندگی روتین دارند.خیلی اوقات فراغتی خوبی ندارند همین موضوع موجب شده تا خیلی شادی و نشاط نداشته باشند. حتی رسانه ملی نیز برنامه های جذاب ندارند که سرگرم باشیم.

این خبرنگار می گوید: در حال حاضر مجرد هستم، علاقه دارم ازدواج کنم اما خیلی از خواستگارانم شرایط معمولی هم ندارند یا خیلی از پسران نیز از ازدواج گزیزان هستند. وضعیت بد اقتصادی، آمارهای بالای طلاق، تهیه جهیزیه، مسایل بعد ازدواج موجب شده تا در ازدواج ها تاخیر بیفتد.

مریم از نامزدهای انتخاباتی درخواست دارد تنها وعده ندهند بلکه وعده های را عملی کنند و در این ارتباط نیز می گوید: برای طبقه متوسطه جامعه فرقی ندارد کاندیدها دارای چه حزبی باشند، برای آنان اهمیت دارد تا وضعیت معیشتیشان درست شود.  خودم به عنوان یک جوان ایرانی دوست دارم، دغدغه معیشتی نداشته باشم، شاهد تورم در کشورم نباشم.دوست دارم فضای کشور برای جوانان و مطبوعات بازتر شود.