خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: دو کشور ایران و سوئیس از قرن هفدهم میلادی با یکدیگر رابطه دارند. ایران در سال ۱۹۱۷ سفارت خود در برن را افتتاح کرد و در سال ۱۹۱۹ کنسولگری سوئیس درایران شروع به فعالیت کرد که در سال ۱۹۳۶ به سفارت تبدیل شد. سرکنسولگری ایران در ژنو در سال ۱۳۳۶ شمسی گشایش یافت ولی در ۱۳۸۰ تعطیل و وظایف آن به سفارت جمهوری اسلامی ایران در برن واگذار شد. سوئیس حافظ منافع ایران در مصر است و در طول تاریخ خود حافظ مافع کشورهای ایتالیا (۱۹۴۶)، استرالیا، کانادا، بریتانیای کبیر، ایرلند و نیوزلند (۱۹۵۲)، آفریقای جنوبی (۱۹۵۲ , ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۵)، لبنان (۱۹۸۴) و ایالات متحده آمریکا (۱۹۸۰ تا به حال) در ایران بوده‌است. در سال ۲۰۰۵ ،۱۸۷ سوئیسی در ایران زندگی می‌کردند و طبق آمار سال ۲۰۰۴، ۳٬۸۰۱ ایرانی در سوئیس زندگی می‌کردند.
بنابراین گزارش، در پی اعمال تحریم‌های اقتصادی یک‌طرفه از جانب اعضای اتحادیه اروپا بر ایران به دلیل آنکه پافشاری برای تعلیق برنامه اتمی ایران نامیده شده است، سوئیس که از جمله اعضای این اتحادیه به شمار نمی‌رود، در این مدت تغییر برنامه محسوسی در مراودات خود با ایران وارد نکرد و به طور معمول به ارسال تجهیزات صنعتی و سایر کالاهای تجاری به ایران ادامه داده و قراردادهای بزرگ خرید گاز نیز با ایران امضا کرده است که این موضوع با مخالفت سیاستمداران دولت فدرال آمریکا مواجه شده بود اما دولت سوئیس از این کار خود دفاع کرد و اعلام کرده بود که علت این تصمیم بر سیاست خارجی این کشور اتخاذ شده است و نه منافع مالی. حال پس از لغو تحریم ها بواسطه توافق هسته ای سوئیس بازار ایران را بازاری پرسود برای خود می داند و بدنبال حضور پررنگ در این عرصه است و در این راستا ایران و سوئیس برای دستیابی به بازار اوراسیا همکاری خود را آغاز کرده اند.
این گزارش می افزاید: اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در این زمینه به نقل از پدرام سلطانی، نایب رئیس اتاق ایران نوشته است: "آینده خوبی برای روابط اقتصادی دو کشور متصور هستیم، زیرا با فعالیت شورای مشترک ایران و سوئیس تحرک خوبی در این زمینه ایجاد شده است. زمینه‌های همکاری در بخش‌های بانکداری، توریسم، فناوری، داروسازی، خدمات و بسیاری از حوزه‌های دیگر وجود دارد که باید با اراده جدی‌تری توسطدو کشور دنبال شود. می‌توان با تمرکز در هر رشته و تعیین بازه زمانی مشخص با پیگیری مجدانه به نتیجه مطلوب رسید. در زمینه روابط بانکی گشایش‌هایی اتفاق افتاده، اما هنوز راه زیادی مانده که باید طی شود. بخش خصوصی دو کشور باید با درخواست از دولت‌ها به دنبال هموار کردن راه تجارت باشند، زیرا تسهیل در روابط بانکی یکی از اصلی‌ترین پیش‌نیازهای روابط اقتصادی است.
ایران می‌تواند مسیر دستیابی به کشورهای CIS باشد. ایران به‌زودی عضو اتحادیه اوراسیا می‌شود و از این موقعیت تجاری می‌توان به‌خوبی استفاده کرد، زیرا این منطقه بهشت صادرات کالاست. شرکت‌های ایرانی و سوئیسی می‌توانند فعالیت مشترک در زمینه‌های مختلف داشته باشند و صادرات به کشورهای مشترک المنافع (CIS) را در دستور کار قرار دهند. می‌توان اتحادیه‌ها و انجمن‌های تخصصی به سوئیسی‌ها معرفی کرد تا با ایجاد ارتباط مستقیم همکاری میان دو طرف شکل بگیرد؛ باید برای همکاری در حوزه‌های تخصصی دوره زمانی در نظر گرفته شود تا به‌سرعت نتیجه حاصل شود."
یادآور می شود: بررسی مبادلات تجاری ایران و سوئیس نشان می دهد در 10 سال گذشته ارزش صادرات ایران به این کشور کاهشی قابل توجه داشته است. در حالی که صادرات ایران به سوئیس در سال 1385، 19میلیون و 900هزار دلار بود، این میزان در سال 1393 به 10میلیون و 700هزار دلار رسید. فرش و کف پوش نسجی، زعفران، روده، بادکنک و شکمبه حیوانات و گل و غنچه از اقلام صادراتی ایران به سوییس است. در مقابل ذرت دامی، لوبیای سویا، کنجاله و سایر آخال های جامد، روغن خام سویا، انواع دانه ها و مکمل های دارویی از اقلام وارد شده به ایران از سوییس را تشکیل می دهد.
نظر شما