به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، مراسم اختتامیه نخستین جشنواره خبرگزاری‌ها و روزنامه‌های انجمن صنفی روزنامه‌نگاران و خبرنگاران کشور امروز 10 اردیبهشت با حضور دکتر حسین انتظامی معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد ، اساتید علوم ارتباطات، مدیران خبرگزاری ها و فعالان رسانه ای کشور امروز 10 اردیبهشت در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد.
محمد خدادی مدیرعامل خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران ،ایرنا در سخنانی در این مراسم گفت:اینجا جلسه ای است که باید در مورد صنف خبرنگاران و روزنامه نگاران صحبت شود و می خواهم راحت و صمیمی صحبت کنم.
وی افزود : ما به دو عنصر اکسیژن و اطلاعات به یک اندازه نیاز داریم.امروز هر کسی که زنده است به اکسیژن و اطلاعات نیاز دارد و همان‌طور که می‌دانید صنعت اطلاعات در اختیار رسانه است. معتقدم تحولاتی که در این صنعت رخ داده است با تحولاتی که در صنایع دیگر رخ داده است قابل مقایسه نیست. به یاد دارم زمانی که در دهه 60 خبرنگار بودم و از هند برای خبرگزاری ایرنا خبر ارسال می‌کردم، گاهی چهار ساعت طول می کشید تا اخبارم ارسال شوند اما امروز اینطورنیست .
وی توضیح داد: در عرصه ارتباطات و رسانه ها سه انقلاب رخ داده است، انقلاب اول دیجیتالی شدن دیتاها، انقلاب دوم یکپارچه شدن سیستم‌ها و انقلاب سوم اکسیژنه شدن ارتباطات بود. یعنی هر جایی که بشر هست ومی‌تواند نفس بکشد، امکان ارتباط وجود دارد.
مدیرعامل خبرگزاری ایرنا در ادامه با بیان اینکه عده ای می گویند امروز تفاوت متولیان عرصه رسانه با افراد دیگری که این امکانات ارتباطاتی را در اختیار دارند، چیست ،توضیح داد:امروز با وجود تمام این امکانات ارتباطاتی که در اختیار همه قرار گرفته شده است، ما غنی‌تر هستیم، زیرا این شبکه‌های مجازی رقیب ما نیستند بلکه شریک ما هستند.
خدادی بیان کرد: اولین کسانی که وظیفه دارند صنف رسانه را به رسمیت بشناسند و حرمت آن را حفظ کنند ما اهالی این صنف هستیم. برای همه اساتید صنوف دیگر بزرگداشت می‌گیریم و به آنها احترام می‌گذاریم جز اساتید حرفه خودمان.
وی با مطرح کردن این پرسش که چقدر دانشمان به مهارت تبدیل شده توضیح داد:چرا باید هر کسی که احساس می کند می تواند وارد این حوزه شود مدعی می شود و وارد این حرفه می شود و اتفاقا حرمت ها را هم حفظ نمی کند و استاندارها را از بین می برد.
وی با گلایه از جایگاه اجتماعی فعالان رسانه ای در ایران گفت:در کشور هند اگر پشت ماشینت بنویسی پرس همه به تو احترام ویژه ای می گذارند و برایت حرمت قائلند اما متاسفانه در ایران اینطور نیست.
نظر شما