به گزارش گروه اندیشه خبرگزاری شبستان: توجه به مقام مادر و عظمت رنجی که برای فرزند تحمل کرده، زمینه ساز آشنایی با جایگاه مادر است؛ از همین رو امام سجاد(ع) فرمود: حق مادرت این است که بدانی او تو را به گونه ای حمل کرد که هیچ کس دیگری را چنین حمل نمی کند و تو را از ثمره قلب خود چیزی عطا کرد که هیچ کسی به دیگری نمی دهد و تو را با همه اعضای بدن خود محافظت کرد و باکی نداشت که خود گرسنه باشد و به تو غذا دهد، یا تشنه باشد و تو را سیراب کند، یا خودش عریان باشد و تو را بپوشاند، یا خود در آفتاب باشد و تو را در سایه قرار دهد و برای تو از خوابش بگذرد و تو را از سرما و گرما حفظ کرد تا برای او باشی. بدان که توان شکر او را نداری جز به یاری خدا و توفیق او.
اولویت حق مادر
حق مادر به قدری گسترده و مهم است که حتی از حق پدر برتر است، از این رو رسول خدا(ص) فرمود: هرگاه در نماز مستحب بودی و پدرت تو را فراخواند، نمازت را قطع نکن، ولی اگر مادرت تو را فراخواند نمازت را قطع و اجابتش کن.
فزونی نیکی به مادر
امام باقر(ع) می فرماید: «حضرت موسی بن عمران(ع) سه بار به خدا عرض کرد: «پروردگارا! به من توصیه ای کن!» خدای سبحان در هر سه بار فرمود: «تو را به خودم سفارش می کنم»؛ آن گاه عرض کرد: «پروردگارا! مرا سفارش کن!» فرمود: «تو را به مادرت سفارش می کنم.» باز گفت: «پروردگارا! مرا سفارش کن.» فرمود: «تو را به پدرت سفارش می کنم.» امام باقر(ع) افزودند: «از همین رو گفته می شود که حق مادر از نیکی، دوسوم و برای پدر یک سوم است.»
نکته: هرچند در احادیث شریف، بر نیکی به مادر، پیش از نیکی به پدر توصیه شده است، در این حدیث مبارک این احتمال وجود دارد که توصیه یاد شده به حضرت موسی(ع) به جهت ویژگی مادر آن گرامی است.
امام رضا(ع) در تقدم حق مادر فرمودند: «بدان که حق مادر لازم ترین حقوق و واجب ترین آن است، زیرا او به گونه ای فرزند را حمل کرد که هیچ کس، دیگری را چنین حمل نمی کند؛ او با گوش، چشم و همه جوارح خود از فرزند مراقبت کرد در حالی که از این کارش شادمان و امیدوار بود؛ پس او فرزندش را با آن سختی که هیچ کس بر چنین سختی صبر نمی کند حمل کرد و راضی شد که خود گرسنه و فرزندش سیر باشد، خود تشنه و فرزندش سیراب باشد، خود برهنه و فرزندش پوشیده باشد و فرزند در سایه باشد، در حالی که خود در آفتاب به سر می برد، پس سپاسگزاری از مادر و نیکی به وی باید به اندازه این فداکاری او باشد، گرچه شما توان ادای کمترین حق او را ندارید، مگر به یاری خدا و خدای عزوجل حق او را قرین خود قرار دارد و فرمود: «مرا شکرگذار باش؛ مبادا فرمان نبری و سپاسگزاری نکنی که بازگشت همگان به سوی من است.»
برگرفته از مفاتیح الحیاۀ، تالیف آیت الله جوادی آملی
نظر شما