به گزارش خبرنگار شبستان، دکتر محمدرضا جوادی یگانه، رییس پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات عصر دیروز در نشست نقد و بررسی رمان " شاه بی شین " گفت: امیدوارم جریان ادبیات انقلاب دیده شود. نقد بخشی از ترویج است و آن را ژانر ادبی می دانند. رمان خواندن یک تجربه فردی است که باید فردی کشف شود. رمان خواندن یک لذت فردی است.
دکتر جوادی یگانه اظهار داشت: بنده تاریخ اجتماعی ایران را درس می دهم و می توانم بگویم، تقریبا راجع به پهلوی دوم چیزی نداریم. این یک نقیصه جدی است. فیلم های سینمایی معرفی جامعه آن دوران نیستند. مستند و عکس کمی از دوره پهلوی داریم. یکی از نقاط عالی کتاب شاه بی شین این است که به اواسط دوره قاجار تا پس از دوران انقلاب اشاره کرده است. این بخش خیلی خوب است.
وی با بیان اینکه چیزی به عنوان ادبیات انقلاب نداریم، عنوان کرد: ما ادبیات جنگ داریم. تصورم این است که در مورد انقلاب دارد، فراموشی صورت می گیرد. از یک دوره ای مردم از حکومت پهلوی دل کندند و این ذره ذره بیشتر شد تا به 22 بهمن رسید. از عصر 22 بهمن تفاوت ها و اختلاف نظرها شروع می شود. شکی نیست که همه مردم در این انقلاب شرکت داشتند. انقلاب مسیر خودش را رفت. برای تاریخ انقلاب و تاریخ دولت پهلوی کمتر کتابی مثل شاه بی شین و آه با شین داریم.
رییس پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات خاطرنشان کرد: کتاب شاه بی شین باید به این پرسش پاسخ می داد که چرا انقلاب کردیم. نظریه انقلاب باید از این فضا دربیاید. انتظار داشتم که در جایی از کتاب توضیح داده می شد که چرا انقلاب شد. نویسنده روانشناسی خوبی کرده و به شخصیت شاه نزدیک شده است. به نظرم کتاب شاه بی شین کتاب انقلاب نیست. نظریه کلی در کتاب این است که قاجاریه را بد می داند. اما من این قدر قاجاریه را بد نمی دانم. در کتاب شاه بی شین قاجاریه خیلی کوچک و خفیف شده است که من این را خوب نمی دانم. برای انقلاب کاری از نوع کتاب آه با شین لازم است. شاهی که نویسنده تصور کرده است، آن قدر بد نیست که ما علیه او قیام کردیم.
دکتر جوادی یگانه با بیان اینکه از زمان مشروطه خواستار استقلال و آزادی بودیم، عنوان کرد: امام راهی که ارایه داد تکیه بر جمهوری و اسلامیت بود. پاسخ امام به خواسته مردم جمهوری اسلامی بود و این شعار اصلی انقلاب شد. بارها از امام سوال کردند چه مشکل شخصی با شاه داشتی. ایشان فرمودند" من مشکل شخصی ندارم. مشکل عقب ماندگی فرهنگی، اجتماعی و سیاسی بود". مشکل ما با شاه مسایل شخصی او نبود. مسئله ای که با شاه داشتیم، دیکتاتوری و استبداد بود. اگر نظریه ای انقلابی باشد اما امام در آن نباشد، آن نظریه انقلاب نیست. به نظرم اینکه چرا انقلاب شد، جایش در کتاب شاه بی شین خالی است.
نظر شما