به گزارش خبرگزاری شبستان، محمود فرهنگ، نویسنده و کارگردان تئاتر که هم اکنون نمایش "اذان صبح" به کارگردانی او در تالار وحدت روی صحنه است، درباره رکود تماشاگر در ماه مبارک رمضان گفت: در سال های اخیر که این نمایش را در سالنهای وحدت و یا تالار اصلی مجموعه تئاترشهر و سالنهای بزرگتری که بیش از 2000 نفر گنجایش دارد به صحنه بردم، از نظر تماشاگر به مشکلی برنخوردیم و استقبال همیشه خوب بوده است.
وی با بیان اینکه خود اثر و چگونگی برنامهریزی برای جذب تماشاگر دارای اهمیت است، اظهار کرد: هیچ وقت در ماه مبارک رمضان توجه جدی به نوع و مضمون نمایشها نشده است، در حالی که انتخاب مضمون نمایش و کارکرد درست میتواند رکود تماشاگر را از میان بردارد. شاید توجه به موضوع، قیمت بلیط و برنامهریزی از مهمترین عناصر این رکود باشد.
فرهنگ در خصوص مضمون نمایش هایی که در این ماه به صحنه می روند، عنوان کرد: در این ماه باید روند انتخاب آثار متناسب با موضوع همین ماه باشد. همچنین باید از ابتدای سال برنامهریزی کرد که نوع نمایشها به تناسب این ماه اجرا شوند تا بتوانند جذب تماشاچی کنند.
وی سپس به اجرای نمایش در سایر فضاها اشاره کرد و افزود: سال گذشته بیش از 15 نمایش به مدت یک ماه در ایام رمضان در فضای باز اجرا شد و بیش از 60000 نفر از این نمایشها دیدن کردند و تجربه اجراهای شبانهای که چند سال پیش برنامهریزی کرده بودیم نشان داد با توجه به ژانرهای مختلف نمایشی، مخاطبان زیادی جذب شدند.
مدیر دفتر تئاتر دینی مرکز هنرهای نمایشی در ادامه درباره طرح افطاری به تماشاگران خاطرنشان کرد: اگرچه این مورد در گذشته تجربه شده و جواب داده اما ابتدا باید مخاطب را پشت در سالن داشته باشید بعد به آنها افطاری بدهید.
بنا به گزارش روابط عمومی مرکز هنرهای نمایشی، وی تصریح کرد: این کار را معمولا شهرداری انجام میدهد و در کنار برنامههای کاملاً سطحی مانند شعبدهبازی، تقلید صدا و... به مردم افطاری و یا شام میدهد. این برنامهها خالی از محتوا است و فقط یاد گرفتهاند که مردم باید در جواب این پذیراییها کف بزنند تا بتوانند از هر راهی شده مخاطب را جذب کنند.
فرهنگ در ادامه اظهار کرد: به نظر میرسد محتوا، موضوع، نوع نمایش و کارکرد تبلیغاتی آن بسیار مهم است. امروزه تئاتر نتوانسته آنطور که باید از ابزار تبلیغاتی بهره بگیرد و تقریباً در امور تبلیغاتی دچار ضعف زیادی هستیم و برنامهای نداریم. این همه مخاطب در شهر تهران هست و ما بلد نیستیم آنها را به سمت نمایش ها بیاوریم و یا نمایشها قدرت هنری و موضوعی جذابی ندارند.
پایان پیام/
نظر شما