به گزارش خبرگزاری شبستان ، در پشت جلد این کتاب می خوانیم:« امیل برای اولین بار اجازه می یابد به تنهایی راهی برلین شود. مادر بزرگ و دختر خاله اش در کنار یک دکه گل فروشی در ایستگاه قطار منتظرش هستند ، اما امیل نمی آید . قطار بعدی هم از راه می رسد ، ولی خبری از امیل نیست، او در شهرهای بزرگ و غریب درگیر تعقیب و گریز مهیجی شده تا دزدی را پیدا کند که همه پولش را در قطار از او دزدیده است. خوشبختانه گستاو بوقی و دوستانش زود به کمک امیل می آیند.
اریش کستر شهرت خود را مدیون کتابهایی است که برای کودکان نوشته ، کلاس پرنده، امیل و کارآگاهان ، اوته و همتایش فلفلی و آنتون از آثار معروف او هستند.
بر اساس کتاب حاضر، فیلمی به نام شاخ گاو در سال 1374 به کارگردانی کیانوش عیاری ساخته شده است. »
گفتنی است اِریش کستنر پس از گذراندن دوره تربیت معلم، در سال ١٩١٧ و در بحبوحهٔ جنگ اول جهانی به عنوان سرباز به جبهههای جنگ فرستاده شد. در جبههٔ جنگ به بیماری قلبی دچار گشته و در حالی که به شدت ضعیف و بیمار شده بود، به خانه بازگشت. بعد از بازگشت از جبهههای جنگ نخست در یک بانک شروع به کار کرد و سپس به تحصیل در رشته «زبان و ادبیات آلمان»، تاریخ و فلسفه پرداخت. از سال ۱۹۲۷ میلادی به عنوان نویسنده و خبرنگار غیر وابسته، در شهر برلین اقامت گزید. اولین آثار او شامل نمایشنامههای انتقادی و سیاسی آمیخته به طنز میباشد. در سال ۱۹۳۱ میلادی با نوشتن رمان «فابیان» نیش تیز قلم را متوجه فاشیسم، ارتش سالاری و بینش منحط خورده بورژوازی نمود.
همگام با خلق آثار ادبی و نمایشنامه هائی مانند «مدرسه دیکتاتورها» با شماری از نشریات در ستون انتقادی- سیاسی- علمی همکاری میکرد. فیلم نامه و داستانهای کودکان که به شیوهای مهیج در ارتباط با آموزش آنان مینگاشت از جمله فعالیتهای اریش کستنر است که معروفترین آنها «امیل و کارآگاهان» میباشد. این کتاب به صورت فیلم و تئاتر نیز نمایش داده شده است. امیل و کارآگاهان به سی زبان مختلف ترجمه و جزو آثار جاودانه ادبیات کودکان محسوب میشود. اریش کستنر به علت فعالیتهای سیاسی مجبور بود که نوشتههایش را غالباً با اسم مستعار منتشر کند، اسامی مستعاری که وی استفاده میکرد، عبارت بودند از: Melchior ملشیور کورتس ، روبرت نوینر و غیره. علیرغم به آتش کشیدن آثارش به وسیله فاشیست ها در سال ۱۹۳۳ میلادی و سلب کامل حقوق و آزادیهای نویسندگی از وی در سال ۱۹۴۲ میلادی، هرگز به خارج از آلمان مهاجرت نکرد و کتاب هایش را در دیگر کشورها منتشر نمود.
بعد از جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ میلادی، اریش کستنر سردبیری ستون ادبی- انتقادی نشریه «نویه زایتونگ» در مونیخ و مدیریت مجله نوجوانان« پنگوئن» را به عهده گرفت. در سال ۱۹۵۷ میلادی به مقام ریاست انجمن قلم آلمان فدرال و در همین سال به دریافت جایزه گئورگ-بوشنرمفتخر شد. در این هنگام شصت ودوساله بود.
«امیل و کارآگاهان» عنوان اثری از«اریش کستنر» با ترجمه «فرناز تیمورازف» برای گروه سنی کودک و نوجوان است که نشر «ماهی» آن را در 152صفحه چاپ کرده است.
نظر شما