به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از میراث مکتوب ،پژوهش حاضر جایگاه شش شخصیت برجسته اسطورهای: جمشید، ضحاك، فریدون، كیكاووس، اسفندیار و رستم را در ادبیات ایران باستان، با تكیه بر شواهد و جملات و عباراتی از متن اوستا به خط و زبان اوستایی، و اصل آثار فارسی میانه به خط و زبان پهلوی، جستجو كرده و آن را با دستهای از ادبیات شاهنامه فردوسی مقایسه و تطبیق نموده و مورد بررسی و تحلیل قرار داده كه با خصوصیات و كردارهای این هفت شخصیت در متونباستانی همخوانی و تناسب داشته است.
در این بررسیها مشخص گردید كه اكثر شخصیتهای اساطیری در ادبیات ایران باستان خویشكاریها و سرشت ایزدینه و ماورایی داشتهاند و پیشینه و جایگاه اصلی شمار بسیاری از آنان را در عقاید و باورهای كهن قوم هندوایرانی میتوان یافت.
شیوه كار مؤلف، از طریق مشاهده عینی و استقرایی متنهای باستانی به خط و زبان اصلیشان بوده است؛ یعنی برای بررسی و تحلیل شش شخصیت برجسته اساطیری ایران تلاش گردیده است تا از میان متون ادبیات اوستایی و فارسی میانه و شاهنامه، به عمدهترین آن متنها مراجعه شود، آنگاه شیوه زندگانی، صفات و كردارهای آنان، یك به یك، مورد مطالعه قرار گرفته و مشابهتها و تفاوتهای بنیادین این قهرمانان همانند و مشترك، در هر سه متن، عیناً آورده و نمایانده شود.
شیوه این تحقیق كتابخانهای است و تا سرحد امكان كلیه اسناد و مدارك علمی مرتبط با موضوع، اعم از كتابهای اوستایی، پهلوی، فارسی و انگلیسی و همچنین مقالات پژوهشی اساتید، مطالعه و بدانها ارجاع داده و تلاش شده است تا عین مطالب و شواهد متون باستانی ایران، حتیالمقدور از هر دو منبع ادبیات باستانی و به دو گونه خط و زبان پیش از عهد اسلامی دقیقاً آورده شوند.
انتشارات فارسیران اثر حاضر را در 512 صفحه چاپ و روانه بازار نشر کرده است.
نظر شما