به گزارش خبرگزاری شبستان، گناه‌کردن در هر مکان و زمانی ممنوع است اما چون مسجد جایگاه عبادت و انس‌گرفتن با معبود و گرفتن پاداش الهی است و این مطلوب زمانی حاصل می‌شود که انسان با اقامت در مسجد مرتکب گناه و معصیت نشود، اجتناب از آن بیش از جاهای دیگر لازم است.
امام صادق (ع) از پدرش و او از رسول خدا (ص) نقل می‌کند که فرمود: نشستن در مسجد به انتظار برپایی نماز عبادت است تا زمانی که حدثی از شخصی صادر نشود. گفته شد: ای رسول خدا، مقصود از حدث چیست؟ فرمودند: غیبت کردن (1).
روشن است که هر گناه دیگری هم در مسجد انجام شود همین اثر را دارد و این امر اختصاص به غیبت‌کردن ندارد. در روایت دیگری از وجود مقدس پیامبر خاتم آمده است: سخن زور و ظالمانه در مسجد اعمال نیک انسان را می‌بلعد، آن‌گونه که چهارپا علف را می‌خورد. (2)
اذیت و آزار دیگران در مسجد نیز در شمار اعمالی است که موجب بی‌بهره‌گی انسان از فضایل و آثار ارزشمند مسجد خواهد بود. در روایت دیگری از حضرت می‌خوانیم:
«هنگامی که یکی از شما وضوی خود را نیکو بگیرد و به سوی مسجد حرکت کند و انگیزه او به جای آوردن نماز در مسجد باشد در مقابل هر گامی که به سوی خانه خدا برمی‌دارد یک درجه وی را بالا می‌برد و یک گناه و لغزش از او محو می‌شود تا اینکه به مسجد داخل شود. وقتی به مسجد داخل شد اوقاتی را که صرف نماز و مقدمات آن نموده است برای او به عنوان نماز محسوب می‌شود و فرشتگان بر شخص نمازگزار تا وقتی که در محل نمازش اقامت نموده است، درود می‌فرستند و می‌گویند: خدایا وی را رحمت کن! خدایا، او را بیامرز! خدایا توبه او را بپذیر! البته این امر تا زمانی است که در مسجد کسی را مورد آزاد خود قرار ندهد و گناهی از او سر نزند.» (3)
پی‌نوشت:
1. شیخ صدوق، الامالی: ص 420، ح 11، المجلس الخامص والستون
2. مستدرک الوسائل، ج 3، ص 371
3. صحیح مسلم، ج 5، ص 162/ صحیح بخاری: ج 1، ص 264
نظر شما