به گزارش خبرگزاری شبستان ، به نقل از پایگاه خبری سوره مهر، نورآبادی درباره کتاب،گفت: این اثر برگرفته از یادداشت‌های روزانه‌ای است که طی این مدت در جنگ نوشته بودم. این کتاب برگرفته از خاطرات من و تعدادی از رزمندگان روستای محل تولدم «مهرنجون» است.
این نویسنده ادامه داد: در خلال خاطراتی که در این کتاب گفته‌شده بازخوردها و نقشی که یک روستا می‌تواند در جنگ داشته باشد آن‌هم روستایی که نزدیک به جنگ نبوده و کیلومترها از جنگ فاصله داشته نیز بیان‌شده است.
نورآبادی، افزود: من بیش از شهر، فضای روستا و ایلات را درک کرده‌ام، به همین خاطر دوست دارم فضای داستان‌هایی که روایت می‌کنم از این مناطق انتخاب کنم. من با تلخی و شیرینی زندگی روستایی آشنا هستم وزندگی و نویسندگی خودم را مدیون این فضا می‌دانم.
وی درباره ویژگی اصلی این کتاب گفت: مهم‌ترین ویژگی این اثر این است که برای اولین بار نقش یک روستا در جنگ نشان داده‌شده و دیگری آن نگاه بومی و توجه به خورده فرهنگ‌ها است و نکته سومی که می‌توان به آن اشاره کرد نگاه به نسل نوجوان در این اثر است زیرا تمام خاطراتی که در این کتاب آورده شده خاطرات نوجوانان از جنگ است؛ البته خاطرات بزرگ‌سالان نیز در این کتاب به تصویر کشیده شده است.
در قسمتی از کتاب اینگونه آمده است: «غروب شده بود و بچه‌ها با هم پچ‌پچ می‌کردند که به نقطه رهایی نزدیک شدهایم یا نه؛ همان مکانی که روی نقشه به ما نشان داده و گفته بودند از آنجا نیروها رها شوند و به سمت دشمن یورش ببرند.
در کانال بودیم که متوجه دویدن نیروهای جلویی شدیم؛ یعنی همان چیزی که منتظرش بودیم. مثل پرندهای که برای پریدن دست و پای خود را جمع کند، به تجهیزاتم دستی کشیدم و خودم را جمع و جور کردم. دویدن آغاز شد و ما هم شروع کردیم. سرِ یک پیچ، که کانال انحنای نسبتاً دایره‌وار داشت، متوجه جدا شدن نیروها از کانال شدم. نوبت به ما هم رسید.»
نظر شما