خبرگزاری شبستان:اسمشان را هر چیزی که می خواهید بگذارید، من به آنها می گویم مردم معترض، برخی بچه های بی بی سی فارسی به آنها می گویند شورشی و عده ای می گویند گنگستر! به هر حال گروهی از مردم معترض از پنج شنبه گذشته یعنی 13 مرداد 1389، به خیابان های لندن و برخی دیگر شهرهای انگلستان آمده اند و در مقابل پلیس تا دندان مسلح انگلیس ایستاده اند و فریاد اعتراض سر داده اند.
اما این اعتراضات که رسانه های رسمی انگلستان به سرعت برچسب شورش را به آن چسبانده اند، از کجا شروع شده است؟
به گفته شبکه های خبری، یک جوان 29 ساله رنگین پوست، در جریان عملیات پلیس کشته شده است. البته پلیس لندن مدعی است که وی به پلیس تیراندازی کرده است اما مردم معترض یا به زعم انگلیسی ها، شورشی ها، در واقع به همین عملکرد پلیس و کشتن یک جوان رنگین پوست معترض هستند. پلیس انگلستان و رسانه های رسمی این کشور مانند بی بی سی مدام بر طبل گنگستر بودن و شورشی بودن این جوان و بالتبع معترضان می کوبند اما مگر می شود مردم برای حمایت از یک گنگستر به خیابان بیایند و بعد در خیابان بمانند؟
اینجا چیزهایی هست که انگلیسی های مغرور و متکبر، می خواهند پنهانش کنند. چندین قرن بی عدالتی نسبت به طبقه پایین اجتماع، به ویژه مهاجران در انگلستان، هر از چند گاهی باعث می شود تا ایشان در پی جرقه ای به خیابان بیایند. جالب اینجاست که اینها دیگر شهروندان انگلستان محسوب می شوند اما روحیه خود برتر بینی انگلیسی ها که از سابقه چند صد ساله استعماری ایشان ناشی می شود، همواره دیواری ناپیدا میان ایشان و جامعه رنگین پوستان و مهاجران به مجمع الجزایر کشیده است.
همین الان رسانه های انگلیسی و مافیای رسانه ای تغذیه شده از انگلستان، سعی در کم اهمیت نشان دادن این اعتراضات دارند اما مردم خشمگین، قابل پنهان کردن نیستند.جالب اینجاست که نخست وزیر محافظه کار انگلستان، تا ساعاتی قبل از نوشتن این یادداشت در تعطیلات به سر می برده است! انگار برای ایشان، صدای اعتراض مردم، همچون وزوز پشه ای مزاحم بوده است که نباید مزاحم تعطیلات حساس! ایشان می شده است.
این اعتراضات پیام واضحی دارد. پایه های تخت سلطنت انگلستان، پوسیده است. این پایه ها بر بی عدالتی و تبعیض استوار شده اند و وقت فرو ریختن این تخت نزدیک می شود.
چند عکس از این اعتراضات را در زیر می آورم تا ببینید آنچه مطبوعات انگلیسی و سایر بنگاه های خبرپراکنی پنهان می کنند، چیست.
پی نوشت: بسیاری از کارهایی که دولت و رسانه های انگلیسی در جریان درگیری های بعد از انتخابات 1388 ایران از آن حمایت کردند، در جریان این اعتراض ها اتفاق افتاده است و با واکنش سخت دولت و رسانه های رسمی انگلستان روبرو شده است. به نظر می رسد آنها که برای ایران نسخه می پیچیدند و از جریان آزاد اطلاع رسانی دم می زدند، خود در هنگام عمل و دفاع از دولتشان، عملکرد مشابهی دارند. البته انگلیسی ها اصولا اعتراف به این چیزها نمی کنند چون مغرورتر و متکبرتر از آن هستند که اعتراف کنند.
وبلاگ خیزران
نظر شما