خبرگزاری شبستان: وقتی نگاهی به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران می اندازیم با منشوری کامل و جامع روبه رو می شویم. سطرسطر این مواد و تبصره ها با پشتوانه ای دینی و اعتقادی نگاشته شده است. یکی از مهم ترین بخش های این منشور، اصول 20 و 21 آن است. اصولی که نگاهی ویژه به مسئله زن و خانواده دارد.
زن در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
در ایجاد بنیادهای اجتماعی اسلامی، نیروهای انسانی که تاکنون در خدمت استثمار همه‌جانبه خارجی بودند هویت اصلی و حقوق انسانی خود را باز می‌یابند و در این بازیابی اصلی طبیعی است که زنان به‌دلیل ستم بیشتری که تا کنون از نظام طاغوتی متحمل شده‌اند، استیفای حقوق آنان بیشتر خواهد بود.
اصل 20
همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارند و از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازین اسلام برخوردارند.
اصل 21
دولت موظف است حقوق زن را در تمام جهات با رعایت موازین اسلامی تضمین نماید و امور زیر را انجام دهد:
1- ایجاد زمینههای مساعد برای رشد شخصیت زن و احیا حقوق مادی و معنوی او.
2- حمایت مادران، بالخصوص در دوران بارداری و حضانت فرزند و حمایت از کودکان بیسرپرست.
3- ایجاد دادگاه صالح برای حفظ کیان و بقای خانواده.
4- ایجاد بیمه خاص بیوگان و زنان سالخورده و بیسرپرست.
5- اعطای قیومیت فرزندان به مادران شایسته در جهت غبطه آنها در صورت نبودن ولی شرعی.
زن ایرانی و انقلاب اسلامی
ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی شاهد تحولی عظیم در ابعادی گسترده بود. جامعه زنان ایرانی، که یکی از ستون های مستحکم و مؤثر در به ثمر رسیدن انقلاب به حساب می آمد؛ خود نیز از جهاتی متأثر این تحولات شد. ایران اسلامی برای زنان، مطابق با قوانین اسلام و مسائل مشترک میان زنان، برنامه روشنی را تدوین کرد. بعد از انقلاب قشر زنان با مسائلی مواجه شدند که از بسیاری جهات ناملموس و تازه می نمود. تجاربی مانند جنگ تحمیلی، عوارض و آسیب های آن، شهادت یا مجروحیت مردان و پسران از مهم ترین مشکلات تاریخی زن ایرانی به حساب می آید.
در سال های اخیر دختران جوان ایران زمین به عنوان میراث دار شیرین و تلخ تاریخ این خاک با سیلی از مسائل تازه روبه رو شدند. تقاضا برای ادامه تحصیل و در راستای آن درخواست شغل، ازدواج و اقتصاد و زنان بی سرپرست، شد دغدغه فکر زنان این جامعه در حال رشد.
در میان این همه مسئله، این بحث پیش آمد که کدام معضل داری اولویت بررسی است؟ دراین رابطه مسؤولان به فکر تأسیس مراکزی افتادند تا به شکلی مستقل و علمی به بحث زنان بپردازد. نهاد هایی مانند، مرکزامورزنان ریاست جمهوری و شورای فرهنگی اجتماعی زنان، وابسته به شورای عالی انقلاب فرهنگی از جمله این مراکز تخصصی اند. یکی از مهم ترین مسئولیت های این نهادها شناخت و اولویت بندی مسائل و دست آخر ارائه راه حل برای آن هاست.
سؤال اساسی که ذهن هر مخاطبی را به خود مشغول می کند، آن است که نقش این نهادها در آگاهی سازی زنان در شناخت واقعی از مسائل شان چیست؟
مخاطب ارگان های فعال در حوزه زنان، تمام زنان ایران هستند؛ اعم از تحصیل کرده، بی سواد، دانشجو، شهری یا روستایی، شاغل و یا خانه دار.
این آگاهی چگونه حاصل می شود؟ زمانی مسئله کوچکی مانند دوچرخه سواری زنان مطرح می شود و گاهی از حقوق زنان برای حضور اجتماعی. آیا جایگاه طرح مسئله دوچرخه سواری زنان در سطح شهر در شورای فرهنگی اجتماعی زنان است؟
بی تردید ورزش، سرگرمی و تفریح جزء لاینفک زندگی بشر ازجمله زنان است. اما نکته قابل توجه شکل و شیوه این تفریحات است.
«مهشید رضوی»، روان شناس و مشاور دراین باره معتقد است؛ متخصصان و متولیان فرهنگی با مطالعه و تحقیق باید به دنبال ارائه راهکار در جهت معرفی روشی باشند تا زنان به شکلی صحیح بتوانند هیجانات روانی خود را تخلیه کنند. به گفته وی اگر قرار بر این باشد تا فردی را از فعالیتی منع کنیم باید جایگزینی را برای آن در نظر معرفی کنیم.
این مشاورخانواده با اشاره به مسئله دوچرخه سواری زنان در سطح شهر می گوید: این موضوع را از چند جنبه می توان بررسی کرد؛ دوچرخه سواری می تواند تنها در قالب ورزش باشد یا نوعی تخلیه روانی و حتی روشی برای نمایش؛ امکان بروز هر سه مورد وجود دارد. باید از جوان این ماجرا پرسید چرا به این کار اقدام می کند؟
رضوی با تأکید بر ایجاد محیط مناسب برای ورزش بانوان افزود: مردان در جامعه ما به راحتی می توانند درمحیط های باز فعالیت ورزشی داشته باشند، اما زنان با توجه به شرایط خاص از این امکانات کمتر بهره می برند.
وی با اشاره به نیاز جامعه به ارائه تعریفی از هنجار بیان کرد: اگرخواهان انسانی با بدن سالم و حافظ هنجارها هستیم، باید برای هنجارهای جاری در جامعه تعریف داشته باشیم.
به گفته وی مشکل اساسی دیگر جامعه دختران جوان، هویت جنسی است. رضوی معتقد است؛ نبود یک تعریف جامع درباره هویت جنسیتی موجب تمایل دختران و پسران ما به سمت اعمال و رفتار جنس مخالف خواهد شد. والدین باید به تفاوت های ادراکی از دین بین خود و فرزندان توجه ویژه داشته باشند.
این کارشناس مسائل اجتماعی در پایان برگزاری نشست های تخصصی و هماهنگی بین ارگان ها را در برطرف شدن مسائل زنان بسیار با اهمیت دانسته و عدم انطباق بین آموزش های داخل و خارج از خانه را موجب سردرگمی و بلا تکلیفی فرزندان عنوان کرد.
اهداف و شرح وظایف شورای زنان
«کلیات»
شورای فرهنگی اجتماعی زنان، نهادی است که به منظور سیاست گذاری و برنامه ریزی کلان، در مسایل فرهنگی و اجتماعی زنان و ایجاد هماهنگی های لازم در این امور، بر اساس مصوبه یکصد و پانزدهمین جلسه مورخ 19/3/1366 شورای عالی انقلاب فرهنگی تشکیل گردیده و از تیر ماه سال 1367 کار خود را آغاز نموده است.
شرح وظایف و اختیارات شورای فرهنگی اجتماعی زنان
ماده 1- وظایف:
1. تدوین و پیشنهاد سیاست های لازم به منظور ایجاد زمینه های مساعد برای رشد شخصیت زن و تسریع در بازیابی ارزش و کرامت انسانی و تأمین حقوق همه جانبه زنان بر پایه موازین اصیل اسلام و تدوین الگوهای مناسب.
2. تدوین و پیشنهاد سیاست های لازم به منظور شناخت ویژگی های مثبت فرهنگ اقوام و مقابله با تضعیف آن، همچنین ریشه یابی و مقابله با مظاهر منحط فرهنگ های بیگانه و انحرافات اخلاقی و نیز زدودن بقایای بینش های متحجر که به نام مذهب در جامعه وجود دارد و آثار ستم و تبعیضی که از دوران نظام طاغوتی بر جامعه بانوان تحمیل شده است.
3. تدوین سیاست های لازم، برنامه ریزی و ایجاد هماهنگی در برنامه های پیشنهادی دستگاه های اجرایی برای تقویت هرچه بیشتر نهاد مقدس خانواده بر مبنای آسان کردن تشکیل خانواده، پاسداری از قداست آن و استوار ساختن روابط خانوادگی بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی و بررسی کارشناسی و ارائه پیشنهاد به دستگاه های مختلف اجرایی در زمینه های مزبور.
4. تدوین سیاست های لازم، برنامه ریزی و ایجاد هماهنگی در برنامه های پیشنهادی دستگاه های اجرایی برای استفاده بهتر دختران و بانوان از اوقات فراغت خود (از طریق استفاده مناسب از وسایل و امکانات ورزشی، آموزشی، تفریحی، هنری، رسانه های همگانی و غیره) و بررسی کارشناسی و ارائه پیشنهاد به دستگاه های مختلف اجرایی برای برنامه ریزی.
5. تهیه طرح هایی جهت ارتقای سطح آگاهی های عمومی و سوادآموزی و بررسی سیاست ها و شیوه های مناسب در زمینه های آموزش و پرورش و تحصیلات عالی زنان.
6. بررسی زمینه مشارکت زنان در فعالیت های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و هنری و بررسی نحوه رفع مشکلات و موانع موجود در راه گسترش اینگونه فعالیت ها.
7. بررسی و تدوین طرح های مناسب برای حل مشکلات زنان بی سرپرست و حمایت از آنها و همچنین بررسی وضع و شرایط شغلی بانوان.
8. اتخاذ تدابیر برای هماهنگ کردن فعالیت های مراکز و سازمان های فعال در امور فرهنگی و اجتماعی زنان و عنداللزوم ارائه طرح و پیشنهاد به شورای عالی انقلاب فرهنگی.
9. پیشنهاد تحقیق در مسائل مهم فرهنگی و اجتماعی زنان به اشخاص و مراکز صلاحیت دار و حمایت از نظریه پردازان، متفکران و دانشمندان مسلمان که به تبیین دیدگاه های اسلامی در زمینه خانواده و اجتماع می پردازند و کمک به ایجاد هماهنگی در برنامه های تحقیقاتی.
10. مطالعه و ارزیابی مستمر وضع فرهنگی و نهضت های انقلابی زنان در کشورهای دیگر به خصوص در کشورهای اسلامی.
11. برنامه ریزی برای توسعه مناسبات فرهنگی با جوامع و نهضت های انقلابی زنان در کشورهای دیگر به خصوص در کشورهای اسلامی.
12. اظهار نظر و یا تصمیم گیری در مواردی که از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی واگذار می شود.
13. پیشنهاد ضوابط و معیارهای فعالیتهای مراکز فرهنگی- تبلیغی زنان و نحوه نظارت بر آن فعالیت ها.
کلام پایانی
با توجه به وظایف شورای فرهنگی اجتماعی زنان و اهداف این شورا باید زمینه را برای حل مسائل روز زنان مساعد دید. اما سؤال این جاست که چند درصد از زنان ما با این شورا و وظائف آن آشنا هستند؟ و آیا آن ها از کارهای صورت گرفته این شورا با خبرند؟ تقاضا و در خواست های واقعی از این شورا چیست؟ طرح مسئله ای مانند دوچرخه سواری بانوان را هرچند می توان در حد توجه به سلامتی زنان جامعه مهم دانست، اما مهم تر از آن توجه به مهیا کردن زمینه های ارتقای سلامتی برای آن ها است.
مهیا کردن فضایی سالم، پر شور با امکانات کامل موجب تشویق زنان به ورزش خواهد شد. اگر دختران جوانمان را از برخی فعایت ها به دلیل مصونیت حریم منع می کنیم، باید جایگزینی مناسب برای آن ارائه دهیم. ایجاد فرهنگ اندیشدن به سلامتی خویش به ویژه در بین بانوان، قشری که تندرستی آن ها همیشه دست مایه شعارهای تبلیغاتی بوده اما در عمل کمتر شاهد عینیت بخشیدن به آن ها بوده ایم، نیازمند اجرایی شدن تمام سرفصل های نقش بسته بر روی کاغذها است که مطالبه آن تنها از عهده قشر زنان بر می آید.
پایان پیام/
نظر شما