«حاشیه در برابر متن» و« ته مانده ی طهران» به گالری شیرین می آید

خبرگزاری شبستان:نمایشگاه «حاشیه در برابر متن» و« ته مانده ی طهران» با نمایش آثاری از مهدیه پازوکی و اشلینگ ساره حق شناس از ۲۶ تا ۷ مهر ماه در گالری شیرین برپا می شود.

 

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، گالری شیرین از فردا جمعه 26 شهریور ماه میزبان دو نمایشگاه «حاشیه در برابر متن» و« ته مانده ی طهران» خواهد بود در این دو نمایشگاه آثار مهدیه پازوکی و  ساره حق شناس به نمایش در می آید.

 

 

هلیا دارابی درباره  آثار«حاشیه در برابر متن»مهدیه پازوکی می گوید: این آثار با الهام از تزئینات هندسی سنتی در معماری ایرانی به وجودآمده،نقوش هندسی در هنر های سنتی به امر والا منتصب می‌شوند چرا که اساس طراحی آن بر نسبتهای ریاضی بین اشکال ابتدایی هندسی است، در گذشته نیز سعی بر آن بوده که حسهای انسانی کمترین دخالت را در ایجاد آن داشته باشد..
تلفیق عناصر تزیینی معماری و المانهای زنانه باعث ایجاد فرمهای جدید شده که با خواستگاه اصلی خود که امر قدسی است در تضاد است. شکست و گسستهای ایجاد شده بین فرمهای هندسی و یا کشیدگیهای ایجاد شده در آن سعی در مخدوش کردن و فروکاستن نظم پایدار و ساختار متوازن هندسی از پیش تعیین شده آن دارد در نهایت عناصر سنتی ماهیتی غیر از آنچه رایج است یافته و از تزیین صرف فاصله می‌گیرد و عناصر و مفاهیم جدیدی را بازتولید می‌کند .

 

 


جاگیری اثر در گوشه ها و حاشیه‌ها تاکید بر مکانهای نادیده و مغفول مانده در یک فضای پایدار مکعبی دارد و در تلاش برای به چالش کشیدن استبداد حاکم بر فضای عرفی نمایش اثر است که عاملی تعیین کننده بر اثر هنری است و در نهایت سرشت و کارکرد مواد به‌کار رفته در آثار با کارکرد سنتی آنها در تضاد است.





 

هلیا دارابی در روایتی با عنوان «داستان دو شهر» برداشت هایش از  نقاشی های ساره حق شناس در « ته مانده ی طهران» می گوید: تهران کجاست؟ آرمیده بر دامنهٔ زیبای البرز، پوشیده در ابری از غبار. تهران چیست؟ کلانشهر پهناوری که پروتئوس‌وار، مایع و بی‌چهره، در کوهپایه سرازیر می‌شود و سیمای خاکستری‌اش پیوسته تغییر می‌کند. تهران، به خلاف بسیاری از پایتخت‌های بزرگ، بی‌پروایی برای آیندگان، پیوسته از هویت خود تهی می‌شود.
اشلینگ حق‌شناس چهره‌ٔ شهر کودکی‌‌اش را، با دقت فراوان و جزئیات بسیار، صاف و روشن در ذهن نگاه داشته و از آن محافظت می‌کند. این دغدغه‌ای است که خودش آن را همگانی می‌پندارد. اما بسیاری از ما تهرانی‌ها به محو شدن حافظهٔ بستر خاطراتمان عادت کرده‌ایم. ضربه‌هایی که او را پیوسته نگران می‌دارد، بر وجدان بسیاری از ما چندان کارگر نیست. حافظهٔ تصویری او اما، بی‌رحمانه چهرهٔ قدیمی شهر را به رُخش می‌کشد؛ و جابه‌جا شدن کوچه‌باغ‌ها با برج‌‌ها و مراکز خرید او را پیوسته می‌آزارد. هر برجِ صدرنگِ درخشانِ سربه‌فلک‌کشیده‌ای که مایهٔ بهجت خاطر اهل مصرف و خرید است، چون خاری به چشم او فرو می‌رود. اشلینگ عادت نمی‌کند.
او طی روندی پنج‌ساله کوشید با عکاسی وظیفهٔ ثبت و حفظ این خاطرات را به انجام برساند و گذشته‌ای را که چون خطوط چهره بر گوشه و کنار شهر حک شده به قالب تصویر درآورد. عکاسی از زوایای محله‌های تهران و بیرون و درون خانه‌‌های قدیمی، مستندسازی‌هایی بودند که گاه بی‌درنگی پیش از تخریب آن سراها صورت گرفتند. اما او مبتلا به گونه‌ای حس‌آمیزی هم هست. نام‌های محله‌ها برایش رنگ و بو دارند. او می‌خواست این رنگ‌ها را گره‌خورده با محله‌ها به تصویر بکشد. رنگ‌هایی که ته‌ماندهٔ خطراتی‌اند که با ته‌مانده‌ٔ تهرانش در می‌آمیزند.

 

 


در ذهن او شهری هست موازی با تهرانی که روزانه در آن می‌زیَد. شهری که حافظه‌اش ثبت کرده. او گاه تکه‌هایی از آن شهر را در این یکی می‌بیند و بدین‌سان یک لحظه پیوندی بین این دو رقم می‌خورد؛ و زنجیره‌ای از این تداعی‌ها این دو شهر موازی را تا ابد به هم می‌پیوندد. در روند سریع تغییر چهرهٔ تهران، اما، هر از گاه، یکی از این حلقه‌ها ناپدید می‌شود؛ و بدینسان، آن شهر دیگر، پیوسته بیش از پیش اتصال خود را با شهر روزمره از دست می‌دهد و در خلاء شناور می‌شود. اشلینگ به دنبال حفظ این حلقه‌ها، پی‌گیرانه می‌کوشد از محو شدن بسترهایی که خاطره‌اش در آنها رنگ و بوی ایام گذشته را جای‌گزین کرده جلوگیری کند، مسئولیت حراست از خاطرهٔ جمعی را به عهده بگیرد، و آن شهر گریزان را به عالم واقع برگرداند.
از شهر ما گوشه‌ای دست‌نخورده نمی‌ماند که به یادگار به نسل بعدمان نشان دهیم. چه رسد به درختان صدساله، یا بناهایی که ردّ پای مادیِ تاریخ شهرند، در تار و پودشان داستان‌هایی تنیده‌اندِ و در بسترشان می‌شود رخدادهای مهم این سرزمین را دید و به یاد داشت و به آیندگان نشان داد. در این مجموعه نقاشی‌ها، اشلینگ حق‌شناس به مصاف این دغدغه رفته است. تجربهٔ زیستهٔ او در دو شهر موازی، دعوتی است تا محله‌های تهران را در این قاب‌ها احساس کنیم، تا شاید خاطراتمان فصل مشترکی، هرچند از دست رفته، بیابد.

 

این دو نمایشگاه از روز جمعه ۲۶ شهریور تا ۷ مهر  در گاالری شیرین برپاست، علاقه مندان برای بازدید از این نمایشگاه جمعه ها از ساعت 16 تا 20 شنبه تا پنج شنبه از ساعت 11 تا 19 به گالری شیرین به آدرس تهران، خیابان کریم خان زند، خیابان سنایی، خیابان سیزدهم، پلاک ۵ مراجعه کنند.

 

 

کد خبر 573992

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha