صبح بود و آفتاب داغ مکه بر سر سفید پوشانی که راهی رمی جمرات بودند می تابید. فارسی زبانانی که در خیابان 204 که به خیابان 223 می رسید و پس از آن ها قرار بود آن ها را به منا برساند، در حال راز و نیاز و گام برداشتن بودند. زائرانی که روز گذشته در عرفات دل هایشان را سبک کرده بودند و سبک تر از همیشه قابلیت مهاجرت به سمت خد را داشتند.
ساعت به 8:30 رسید و کسانی که به خیابان 223 رسیده بودند توان ورود به این خیابان را نداشتند چون خادمین این خیابان را بسته بودند و لحظه لحظه باقی زائرانی که وارد ورودی 204 می شدند به آن ها اضافه می شدند و سدی در برابرشان بود تا این که ازدحام به حدی رسید که زائران در این ازدحام زیر دست و پای یکدیگر له شدند. جانشان را تسلیم آفریننده شان کردند تا فاجعه و جنایتی دیگر در تاریخ خدمت عربستان به حجاج ثبت شود.
در آن روز زیر نور شدید آفتاب ۲٬۲۳۶ حاجی با لب تشنه به شهادت رسیدند که ایران با ۴۶۴ جانباخته، بیشترین کشتهٔ شناسایی‌شده را در آسیا داشته‌است. بر اساس آمار به دست آمده، مالی با ۳۱۲، نیجریه با ۲۷۴، مصر با ۱۹۰، بنگلادش با ۱۳۷ و اندونزی با ۱۲۹ جانباخته پس از ایران بیشترین تلفات را داشته‌اند.
این واقعه مرگبارترین رویداد تاریخ حج است که دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران پس از این فاجعه دست به پیگیری حقوق شهدای منا دست زد و گزارشی در چند روز گذشته بنابر اقدامات انجام شده به شرح زیر منتشر کرد:
وزارت امور خارجه موضوع منا را در همه عرصه های بین المللی مطرح کرده است و 570 ملاقات رسمی و غیر رسمی در سطوح مختلف فقط برای حادثه منا انجام شد که آثار سیاسی در عرصه بین المللی دارد.
ایران آمادگی خود را برای رسیدگی به این موضوع اعلام کرد امّا فقط یکی دو کشور حاضر به همکاری در این زمینه شدند.
با وکلای اقصی نقاط جهان از طریق نمایندگی های وزارت امور خارجه و همچنین وکلا و حقوقدانان داخلی مذاکره شد که همه آن ها بر این عقیده بودند که نمی توان در دیوان های بین المللی دادگستری و کیفری که تنها مراجع بین المللی قضایی هستند طرح دعوی کرد زیرا فرآیند عضویت ما و عربستان در این مراجع کامل نیست البته البته این پرونده باز است و اگر حقوقدان یا کسی معتقد است که می توان در این مراجع طرح دعوی کرد بیایند و اعلام کنند.
درباره فاجعه منا در محاکم داخلی خودمان هم نمی توانیم اقامه دعوا کنیم زیرا این اقدام، اصل مصونیت دولت ها را نقض می کند و ما در کنوانسیون، مصونیت دولت ها را پذیرفته ایم.
راه دیگر ، اقامه دعوی در محاکم عربستان است که این راه هم از نظر شکلی و هم ماهوی شدنی است لذا سر کنسول ما پیش از واقعه سفارت عربستان، با 28 وکیل سعودی در ریاض گفتگو کرد و دو تن از آنان وکالت ما را پذیرفتند.
عربستان، قوانین کیفری ندارد و دادگاه های عربستان مستنبط از فقه حنبلی، حکم صادر می کنند که اکثر فقهای عامه و همه فقهای اهل سنت و امامیه قاعده فقهی "قتیل الزحام" را قبول دارند.
هم طبق قاعده فقهی "قتیل الزّحام" آن ها و هم بر اساس رویه های بین المللی و قواعد WTO و کنفوانسیون های ژنو و وین ، دولت عربستان در این باره مسؤل است و باید مسؤلیت را برعهده بگیرد.
هیئت زبده حقوقدان های ما برای گفت و گو با مسئولین کشورهای دارای قربانی در فاجعه منا عزیمت می کنند و سفیران ما هم با آن ها صحبت کردند . همچنین وزارت امور خارجه با وکلای عربستان هم در حال مذاکره است و باید همه ابعاد بررسی شود تا خدای نکرده آن ها ازایران سوء استفاده نکنند و رأی علیه ایران نگیرند و نباید احساسی برخورد شود .
همچنین به شورای حقوق بشر و دبیر کل سازمان ملل ، یادداشت رسمی ارایه شده و در آنجا هم پیگیری شده که اما سعودی ها در آنجاها نفوذ دارند. عربستان سعودی به هیچ کشوری در خصوص بازماندگان فاجعه منا، غرامت پرداخت نکرده است. البته هیچکدام از کشورهای اسلامی که در فاجعه منا شهید داده اند به علت رودربایستی که با عربستان دارند حاضر نشدند این موضوع را پیگیری کنند به جز دو کشور.
این در حالی است که رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز در سالروز این فاجعه در نامه ای که خطاب به مسلمین جهان منتشر کردند به نکات مهمی در خصوص جنایات آل سعود در این زمینه اشاره کردند.
آنان که حج را به یک سفر زیارتی ـ سیاحتی فروکاسته و دشمنی و کینه‌ی خود با ملّت مؤمن و انقلابی ایران را در زیر عنوان «سیاسی کردن حج» پنهان ساخته‌اند، شیطانهایی خُرد و حقیرند که از به خطر افتادنِ مطامع شیطان بزرگ، آمریکا، به خود میلرزند. حکّام سعودی که امسال صدّ عن سبیل‌اللّه و المسجد الحرام کرده و راه حجّاج غیور و مؤمن ایرانی به خانه‌ِی محبوب را بسته‌اند، گمراهانی روسیاهند که بقای خود بر اریکه‌ی قدرت ظالمانه را در دفاع از مستکبران جهانی و هم‌پیمانی با صهیونیسم و آمریکا و تلاش برای برآوردن خواسته‌ی آنان میدانند و در این راه از هیچ خیانتی روی‌گردان نیستند.
اکنون قریب یک سال از حوادث مُدهش منا میگذرد که در آن، چند هزار نفر در روز عید و در لباس احرام، در زیر آفتاب و با لب تشنه، مظلومانه جان باختند؛ اندکی پیش از آن در مسجدالحرام نیز جمعی در حال عبادت و در طواف و نماز به خاک و خون کشیده شدند. حکّام سعودی در هر دو حادثه مقصّرند؛ این چیزی است که همه‌ی حاضران و ناظران و تحلیلگران فنّی بر آن اتّفاقِ‌نظر دارند؛ و گمانِ عمدی بودن حادثه نیز از سوی برخی صاحب‌نظران مطرح شد. تعلّل و کوتاهی در نجات مجروحان نیمه‌جانی که جان شیفته و دل مشتاق آنان در عید قربان با زبان ذاکر و ترنّم آیات الهی همراه بود، نیز قطعی و مسلّم است. مردان قسیّ‌القلب و جنایت‌کار سعودی آنان را با جان‌باختگان، در کانتینرهای دربسته محبوس ساختند و به جای درمان و کمک یا حتّی رساندن آب به لبان تشنه‌ی آنان، آنها را به شهادت رساندند. چند هزار خانواده از کشورهای گوناگون عزیزان خود را از دست دادند و ملّتهای آنان داغدار شدند. از جمهوری اسلامی نزدیک به پانصد نفر در میان شهدا بودند. دل خانواده‌ها همچنان مجروح و داغدار است و ملّت همچنان غمگین و خشمگین است.
حکّام سعودی به جای عذرخواهی و پشیمانی و تعقیب قضائیِ مقصّران مستقیمِ این حادثه‌ی هولناک، با نهایت بی‌شرمی و وقاحت، حتّی از تشکیل هیئت حقیقت‌یاب بین‌الملل اسلامی نیز سر باز زدند؛ به جای ایستادن در جایگاه متّهم، در جایگاه مدّعی ایستادند و دشمنیِ دیرین خود با جمهوری اسلامی و با هر پرچم برافراشته‌ی اسلام در مقابله با کفر و استکبار را با خباثت و سَبُک‌سریِ بیشتر آشکار ساختند.
بوقهای تبلیغاتی آنان اعم از سیاستمدارانی که رفتار آنان در برابر صهیونیست‌ها و آمریکا ننگ جهان اسلام است، تا مفتیان ناپرهیزکار و حرام‌خواری که آشکارا برخلافِ کتاب و سنّت فتوا میدهند، تا پادوهای مطبوعاتی که حتّی وجدان حرفه‌ای هم مانع دروغ‌سازی و دروغ‌گویی آنان نیست، تلاش بیهوده میکنند که جمهوری اسلامی را در محروم‌سازی حجّاج ایرانی از حجّ امسال، متّهم نشان دهند. حکّام فتنه‌انگیزی که با تشکیل و تجهیز گروه‌های تکفیری و شرور، دنیای اسلام را گرفتار جنگهای داخلی و قتل و جرح بی‌گناهان کرده‌اند و یمن و عراق و شام و لیبی و برخی دیگر از کشورها را به خون آغشته‌اند؛ سیاست‌بازانِ از خدا بی‌خبری که دست دوستی به رژیم اشغالگر صهیونیست داده و چشم بر رنج و مصیبت جانکاه فلسطینیان بسته‌اند و دامنه‌ی ظلم و خیانت خود را تا شهر و روستای بحرین گسترده‌اند؛ حاکمان بی‌دین و بی‌وجدانی که فاجعه‌ی بزرگ منا را پدید آورده و با نام خادمان حرمین، حریم حرم امن الهی را شکسته و میهمانان خدای رحمان را در روز عید در منا و پیش از آن در مسجدالحرام قربانی کرده‌اند، اکنون از سیاسی نشدن حج دَم میزنند و دیگران را به گناهان بزرگی که خود مرتکب شده یا تسبیب کرده‌اند، متّهم میکنند. آنان مصداق کامل بیان روشنگر قرآن کریمند که فرمود: وَ اِذا تَوَلّیٰ سَعیٰ فِی الاَرضِ لِیُفسِدَ فیها وَ یُهلِکَ الحَرثَ وَ النَّسلَ وَ اللّهُ لا یُحِبُّ الفَساد * وَ اِذا قیلَ لَهُ اتَّقِ اللّهَ اَخَذَتهُ العِزَّةُ بِالاِثمِ فَحَسبُه جَهَنَّمُ وَ لَبِئسَ المِهاد».
به گزارش شبستان، فاجعه منا در ۲ مهر ۱۳۹۴ برابر با ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۵ میلادی و ۱۰ ذیحجه ۱۴۳۶ قمری همزمان با عید قربان در مراسم رمی جمرات در «خیابان ۲۰۴» نزدیک تقاطع آن با «خیابان ۲۲۳»، در منطقهٔ منا، شهر مکه، عربستان سعودی رخ داد. ازدحام حجاج باعث شهادت دست‌کم ۲٬۲۳۶ نفر شد.
تعداد شهدای ایرانی در این حادثه ۴۶۴ نفر اعلام شده که تمامی مفقودان حادثه تا تاریخ ۱۶ دی ۱۳۹۴ شناسایی شدند و ۴۲ قربانی دیگر در قبورالشهدای مکه دفن شده‌اند.
نظر شما