خبرگزاری شبستان- خراسان جنوبی؛ روزنامه امروز خراسان جنوبی- رضا آرمانیان/ تأثیرات شبکههای مجازی و یک ضرب المثل: از وقتی شبکههای مجازی بهویژه شبکههای موبایلی وارد کشور شدهاند مطالب بسیاری در مورد این فنآوری جدید گفتهشده و چه بسیار مطالبی که در قالب کتاب، مجله، مقاله، گزارش و انواع و اقسام شیوههای متنوع دیگر نوشته و منتشرشده است.
ما نیز در این نوشته قصد داریم تا آنجا که حجم و قد و اندازه مطلب اجازه بدهد به بررسی تأثیرات شبکههای مجازی در شهرهای کوچک و کلانشهرها یا شهرهای بزرگ ایران پرداخته و این بار از این منظر به شبکههای مجازی نگاهی داشته باشیم.
قبل از اینکه وارد بحث اصلی شوم نمیدانم چرا ناخودآگاه ضربالمثل «هر که بامش بیش برفش بیشتر» به ذهنم خطور کرد. نمیدانم! شاید دلیلش این بود که به نظرم رسید برای استفاده از شبکههای مجازی بهویژه شبکههای موبایلی نیازمند یکسری زیرساختها مانند آنتنهای موبایل و تجهیزات مخابراتی و اینترنتی هستیم و همانگونه که احتمالاً به گوشتان رسیده پوشش شبکههای اینگونه گاهی حتی در برخی از نقاط کلانشهرها نیز با مشکل روبرو میشود چه برسد به شهرستانها و احتمالاً روستاهایی که چند صد فرسخ با شهرهای بزرگ و مراکز متصل به امکانات و تجهیزات موردنیاز کاربران اینترنت فاصله دارند.
امکانات پایتخت در مقایسه با عدم دسترسی شهرستانی ها در سخن اول میبینیم که کاربران ساکن در کلانشهرها بهاحتمال خیلی زیاد دسترسی بهتر و مناسبتری به اینترنت که لازمه اتصال به شبکههای مجازی است را دارند بنابراین دور از ذهن نیست که فکر کنیم این فرصت به آنها فرصتهای دیگری همچون دانلود بهتر و راحتتر فیلم و عکسهای منتشرشده در فضای مجازی را خواهد داد.
پس اگر بپذیریم که این ماجرا در عالم واقع نیز در جریان است میتوان گفت حداقل در بخش صوتی و تصویری کاربران بیشتری در کلانشهرها درگیر و درنتیجه متأثر از این فضا خواهند شد هرچند که اغلب شهرهای ایران امروز این امکان را در اختیار دارند و فقط ممکن است کیفیتش متفاوت باشد و یا تا رسیدن به آنچه مثلاً پایتختنشینان به آن دسترسی دارند هنوز فاصله داشته باشند.
در این بخش میتوان به سیمکارتهای نسل جدید اشاره کرد که در پایتخت کشور فعالشده اما این فنآوری هنوز تا رسیدن به شهرهای کوچکتر فاصله دارد و یا اپراتورهایی که سیم کارت نسل چهارشان هنوز در برخی نقاط کشور فعال نشده و کاربران نمیتوانند از این امکان جدید بهرهمند شوند و درنتیجه نخواهند توانست از امکان دانلود سریع و بدون به هم ریختن اعصاب و روانشان بهرهمند شوند.
اما اگر بخواهیم از بحث سختافزاری مسئله بگذریم و بای دیدگاه فرهنگی به مسئله نگاه کنیم در ابتدا باید به تفاوتهای فرهنگی مردم پایتخت و کلانشهرهای مختلف کشور که عمدتاً هرکدام مرکز یکی از استانهای کشور هستند نیز نیمنگاهی داشته باشیم. بهعنوانمثال وقتی شایعهای در مورد یک مسئله مهم سیاسی مطرح و وارد فضای مجازی شود قاعدتاً تأثیر این شایعه علاوه بر اینکه به سواد رسانهای و اطلاعاتی کل جامعه بازمیگردد به نسبت اهمیت آن در شهرها و نقاط مختلف کشور ممکن است تأثیرات مختلفی داشته باشد و یا اگر این مسئله مثلاً مربوط به مسئولان استانی در غرب کشور باشد ممکن است در شرق کشور تأثیر متفاوتی داشته یا اصلاً به آن توجهی نشود.
تاثیرات متفاوت در سایه تغییر فرهنگ ها: اگر بخواهیم در راه بررسی تأثیرات فضای مجازی در کلانشهرها، شهرستانها و حتی روستاهای کشور بحثهای مانند فیلمهای پورنو گرافی و یا شبکههای مروج بیبندوباری اخلاقی را موردتوجه قرار دهیم خودش جای بحث و تحقیقات فراوانی دارد که نگارنده هنوز نتوانسته به منبع قابل اتکایی در این مورد دست یابد اما آنچه از تحقیق و پرس و جوهای شخصی حاصلشده نشان میدهد این تأثیرپذیری بازهم ارتباط مستقیم و زیادی با دیگر مسائل همچون سطح سواد و فرهنگ، وضعیت اقتصادی و کار و روزگار مردم آن منطقه دارد هرچند که به هر صورت این شبکهها در فرهنگها و نقاط مختلف کشور تأثیر خودشان را گذاشتهاند اما با سطح و اشکال گوناگون برگرفته از تفاوتهای شخصیتی و آنچه بیان شد.
هرچند که بررسی دقیق علل، چگونگی و چرایی تأثیرات فضای مجازی و مقایسه سطح این تأثیرپذیری در کلانشهرها و شهرهای کمجمعیت و روستاهای ایران نیازمند انجام تحقیقات علمی و جامعهشناسانه و محققان مردمشناسی است اما در یک سطح کلی میتوان چند مسئله را برای کاهش آسیبها در هر دو سطح کلانشهرها و شهرستانهای کوچکتر بیان کرد.اول اینکه باید سواد عمومی جامعه بهمنظور بهرهوری و استفاده بهینه از شبکههای مجازی و موبایلی با آموزشهای مستمر از رسانهها و همچنین حضور کارشناسان خوب و مطرح کشور در فرهنگسراها و مراکز مختلف شهرستانهای کشور افزایش و فرهنگسازی لازم در این زمینه انجام یابد.مسئله مهم دیگر همان مسائلی است که زندگی افراد و جوامع را درگیر خودش میکند که یکی از مهمترین آنها بحث مسائل اقتصادی و کار و اشتغال بهویژه جوانان است.
جوانان ساکن در شهرهای بزرگ یا کوچک کشور مادامیکه براثر بیکاری درگیر انواع و اقسام شبکههای ماهوارهای و یا اینترنتی و موبایلی شوند امکان به خطا رفتن آنها وجود دارد که در نتیجه نیروی جوانی که باید صرف سازندگی کشور شود به هرز خواهد رفت.
بازگشت به خویشتن و توجه به فرهنگهای خوبی که در هر منطقه از کشور قرار دارد و استفاده از فضاهای مجازی برای تشویق و تبلیغ گرایش سبک زندگی ایرانی و اسلامی نیز کاهش خطرات فضای مجازی در نقاط مختلف کشور را در پی خواهد داشت. درهرصورت دنیا و فنآوریهای لحظهبهلحظه موجود در آن منتظر کسی نمیماند و هر ملتی که بتواند این فضا و فن آوریها را در اختیارگرفته و به نفع خودش بهره ببرد از شانس بیشتری برای یک زندگی خوب و سالم برخوردار خواهد بود.
نظر شما