به گزارش خبرگزاری شبستان از آذربایجان شرقی، آیت الله میرزا محسن کوچه باغی، از سرمایههای عظیم علمی و معنوی منطقه آذربایجان و از علمای صاحب نام و توانمند حوزه علمیه و عالم تشیع و امام جماعت مسجد آیت الله انگجی تبریز شب گذشته در سن 87 سالگی، به دیدار حضرت حق شتافت.
مراسم تشییع پیکر امام جماعت مسجد آیت الله انگجی تبریز روز سوم رمضان المبارک (پنج شنبه ساعت 10 صبح) از مقابل این مسجد به سمت آرامستان وادی رحمت تبریز برگزار و پس از اقامه نماز توسط آیت الله محسن مجتهد شبستری، نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه تبریز در قطعه صدیقین این آرامستان به خاک سپرده می شود.
لازم به ذکر است، مسجد آیت الله انگجی تبریز جزو مساجد فعال و پراهمیت این شهر است که در در خیابان جمهوری اسلامی به سمت چهار راه فلسطین واقع شده است.
آیت الله میرزا محسن کوچه باغی تبریزی از سرمایههای عظیم علمی و معنوی، از علمای صاحب نام و توانمند حوزه علمیه و عالم تشیع تبریز است که در 11 ربیع الاول سال 1345 هـجری قمری در خانوادهای مذهبی، در این شهر دیده به جهان گشود.
پدربزرگوار ایشان، آیت الله میرزا عباسعلی کوچه باغی از علما و روحانیان صاحب نام آن زمان در تبریز بودند، و وی از همان کودکی تحت تربیت پدر بزرگوارش قرار گرفت و در جلسات درسی که شاگردان ایشان حضور داشتند، حاضر میشد و با دروس حوزوی آشنایی بیشتری مییافت.
این عالم برجسته دروس ابتدایی را تا ششم آن زمان که مواجه با زمان دیکتاتوری رضاخانی بود، در مدرسه اعتماد که بعدها به انوری تغییر نام داد به اتمام رسانید.
در زمان رضاخان با توجه به سختگیریها و مقابله با علوم دینی تعداد طلابی که در مسجد جامع تبریز مشغول تحصیل بودند از 7 نفر تجاوز نمیکرد و ایشان نیز یکی از آنها بودند و بعد از مدتی که از محضر پدر بزرگوارشان بهرهمند شده بودند، همزمان با تحصیل به تدریس دروسی چون صمدیه، صرف میر، امثله و... میپرداختند و در سکوی مسجد شیخ لر جلسات رفع اشکال برای برخی طلاب داشتند.
حجت الاسلام و المسلمین حاج میرزا محسن کوچه باغی از هفت سالگی با تعلیمات و تعقیبات پدر شروع به آموزش قرآن نمود و همراه با آن وارد مدرسه شد و تا سطح دیپلم را در چند مقطع به علت محدودیتهای آن زمان به پایان رساند و در یازده سالگی رسما با پدر همراه شد و در کلاسها و جلسات درس و بحث شرکت مینمود، به حدی باهوش و توانمند بود که بسیاری از دروس را با سرعت به پایان برد و همزمان با سن کمی که داشت شروع به تدریس به طلاب پایههای پائینتر نمود و تا حدی که در صحن مسجد شیخ لر جلسات رفع اشکال برای طلاب برگزار مینمودو جهت تکمیل معلومات و بهرهمندی از گنجهای معنوی آن زمان در حوزه تبریز که در حال حاضر به فراموشی سپرده شدهاند مباحث تکمیلی مقدمات و سطح را از اساتید گرانقدر خویش فراگرفت.
وی دروس صرف میر، امثله تا صمدیه را نزد آیت الله میرزا باقر واعظ ویجویهای که از افراد و علمای سرشناس آن زمان بود و پدر گرامیشان نیز به علت مبارزاتی که داشتند در واقعه مشروطه به دار آویخته شده بود به اتمام رسانید و بعد از آن دروس مطول و سیوطی جامی را نزد استاد گرانقدر آیت الله شیخ علیاکبر نحوی ادامه داد و برای تکمیل معلومات و ادامه دروس، دروس شرح لمعه، مغنی و شرایع را با آیات عظام، آیت الله شیخ حسین شنب غازانی، آیت الله حاج سید علی مولانا، آیت الله حاج حجت ایروانی به پایان برد. دروس سطح را که شامل رسائل، مکاسب و کفایه میشدند نزد آیت الله العظمی شهیدی به پایان رسانید و از شاگردان برجسته ایشان بهشمار میرفت و بیشتر اشکالات طلاب یا افراد مشتاق را ایشان پاسخگو بودند و تا سطح کفایه را در شهر تبریز تدریس می کردند.
همچنین دروس خارج را نیز تا حدودی از اساتید حوزه تبریز و قم تلمذ کرده بودند ولی اشتیاق ایشان به علم و دانش و عدم رضایت ایشان از سطح دروس تدریس شده و تکمیل معلوماتشان، ایشان را مجاب نمود تا به نجف اشرف هجرت کنند.
ایشان در آن زمان با مراجع قم نیز ارتباط داشتند که از آن عده میتوان به آیت الله العظمی بروجردی اشاره نمود که در 23 سالگی اجازه وکالت از ایشان داشتند و به گفته آیت الله بروجردی جوان ترین وکیلشان به شمار میآمدند و همچنین ایشان در قم با آیت الله نجفی نیز ارتباط داشتند. معظمله برای فرونشاندن عطشی که در باب علوم دینی و معرفتی در ایشان ایجاد شده بود راهی دیار نجف شد تا از محضر اساتید و فقهای نجف اشرف و در جوار مطهر باب علم نبی حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام از فیوضات و برکات این سفر بهرهمند شود.
حوزه نجف در آن زمان در اوج شکوفایی خود قرار داشت و مدت ده سال از این منبع بیپایان بهرهمند گردیده و در جلسات فقهی و اصولی مراجع عظامی چون آیت الله العظمی خویی، آیت الله العظمی سید محسن حکیم، آیت الله العظمی عبدالهادی شیرازی، آیت الله العظمی حلی و آیت الله العظمی کاشف الغطاء شرکت می کرد.
استاد وارسته آیت الله میرزا محسن کوچه باغی تبریزی، دارای قلمی توانا، شیوا و محکم بوده و با نگارش کتب پرارزش و کمنظیر و حتی بینظیر در طول عمر شریف و بابرکتشان در عرصههای مختلف خدمات فراوانی را به جامعه علم و دین نمودهاند.
حتی برخی از آثارشان هماکنون نیز به عنوان منبع درسی در حوزههای علمیه تدریس میگردد که از آن جمله می توان به ادعیه اعمال حج، ادعیه نماز شب، سری چاپی کتاب مکاسب آیت الله شهیدی، بصائر الدرجات صفار با تجدید طبع، اعمال حج و مدینه، دعای شفیع المذنبین، اجوبه الاستفتائات جلد 1، حاشیه بر عروه. البرهان علی وجود صاحب الزمان، آثار بیبدیل و بازبینی و تصحیح اشکالات کتاب بصائر الدرجات اشاره کرد.
پایان پیام/
نظر شما