پرداخت هزینه های جنگ، از جیب فقرا/ فقر و بیکاری، هدیه حکام سفاک عرب به ملت خود

به گزارش خبرگزاری شبستان؛ «اسپوتنیک» در مقاله ای به قلم «عامر راشد» نوشت: سازمان امداد آوارگان فلسطینی «آنروا» وابسته به سازمان ملل متحد روز یکشنبه طی گزارشی تأکید کرد که 80 درصد از مردم نوار غزه به کمک های انسان دوستانه وابسته هستند، این سازمان همچنین افزود: شرایط نوارغزه پس از ده سال محاصره کامل و سه سال جنگ ویرانگر اسرائیل ناپایدار باقی می ماند و هیچ امیدی به بهیودی اوضاع وجود ندارد.

بیکاری در نوار غزه به بیش از 42٪ رسیده و دایره فقر همزمان با کاهش سطح معیشت دهها هزار خانواده، گسترش می یابد. اوضاع در کرانه باختری بهتر از نوار غزه نیست؛ نسبت فقر 56% و نرخ بیکاری 25%  برآورد شده است. باید توجه داشت که تشکیلات خودگردان فلسطین بزرگترین کارفرما بوده و در تأمین بودجه خود به کمک های خارجی متکی است.

در یمن، 50 درصد از مردم  به غدای کافی و آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند و قریب 6 میلیون یمنی در آستانه گرسنگی هستند. نرخ بیکاری نیز در پرتو گسترش جنگ داخلی دو ساله از  3%  افزایش چشمگیری داشته است.

نرخ فقر در عراق با وجود اینکه یکی از کشورهای نفت خیز جهان است، 38 درصد برآورد شده و افزایش نرخ فقر به عنوان شاخص بحران سیاسی، اقتصادی و اجتماعی این کشور در نظر گرفته می شود. همچنین نرخ بیکاری در این کشور 25% بوده و پیش بینی می شود نرخ فقر با توجه به بیکاری و میزان مهاجرت و بحران مالی ناشی از کاهش قیمت نفت بالاتر رود.

بر اساس گزارش کمیسیون اقتصادی و اجتماعی غرب آسیا وابسته به سازمان ملل متحد  (ESCWA)  و دانشگاه «سنت اندروز»، تعداد مردم سوریه که زیر خط فقر زندگی می کنند، از زمان آغاز جنگ پنج سال پیش تقریبا به سه برابرافزایش یافته است. طبق این گزارش 12.1 میلیون سوری از کمبود آب آشامیدنی سالم و خدمات بهداشتی رنج می برند. بخش آموزش نیز از این بحران در امان نبوده و حدود 2.7 میلیون کودک سوری از تحصیل محروم هستند.

بر اساس لیست سیاهی از آمار بیکاری و فقر، «لیبی»، «سودان»، «یمن»، «موریتانی»، و اکثر کشورهای عربی نیز از رنج این دو پدیده در امان نبوده اند. 

اقتصاد «سوریه» بالغ بر 275 میلیارد دلاربه دلیل جنگ زیان دیده و دهها سال برای بهبود نتایج آن نیاز است. اقتصاد یمن نیز حدود 215 میلیارد دلار، «لیبی» 200 میلیارد دلار و عراق 300 میلیارد دلار از جنگ های موجود آسیب دیده اند.

هزینه های جنگ جنبه دیگری از هدر دادن ثروت هاست، بودجه مسلح کردن نیز در بیشتر کشورهای عربی افزایش چشمگیری یافته است. طبق آمار ارائه شده توسط «موسسه تحقیقات صلح استکهلم» در پایان ماه فوریه سال جاری واردات اسلحه در خاور میانه در طول دوره سال های 2011 تا 2015 نسبت به دوره قبل 61% افزایش یافته است که می توان این روند را به  گرایش های نظامی سیاسیت های منطقه ای و پیش بینی تهدیدات از طریق مداخله نظامی مستقیم در درگیری های منطقه ای تفسیر نمود. 

«ائتلاف متجاوز عربی» به سرکردگی «عربستان سعودی» در صدر لیست پر هزینه ترین کشورها در واردات اسلحه در طول سال های 2011 تا 2015 قرار دارد.  بر اساس گزارش ها، واردات اسلحه در «عربستان سعودی» طی این دوره نسبت به دوره قبل خود 275% افزایش یافته است. در همین دوره واردات اسلحه در «امارات عربی متحده» حدود 35% و در قطر حدود 279% افزایش یافته است. بیشتر کشورهای عربی بودجه خود را برای مسلح شدن افزایش داده اند.

اما تمام این هزینه ها به حساب عرب های فقیر گذاشته می شود، فقرایی که هزینه جنگ را دوبار پرداخت می کنند، یکبار با تخریب اقتصاد کشورشان و محرومیت از ضرورت های زندگی و بار دیگر با هزینه ثروت های باقی مانده به منظور مسلح شدن برای ادامه جنگ به جای توقف آن و توسعه برنامه ها برای بازسازی و مبارزه با فقر و بیکاری و حمایت از مردم فلسطین و توانمند ساختن آنان برای مقاومت در برابر رژیم اشغالگر صهیونیستی....

کوتاه سخن اینکه: هیچ آرامشی برای عرب های فقیر و فلسطینیان زیر سلطه اشغال اسرائیل وجود نخواهد داشت.