مجید ابهری، آسیب شناس علوم رفتاری در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی شبستان با بیان اینکه ازدواج پل اتصال انسان ها و قلب ها به یکدیگر است، گفت: منطق ما شدن من و تو باید به تمام ابعاد عاطفی و انسانی صدق کند از جمله خانواده های دو طرف ،متاسفانه بعضی از همسران بر اساس یک باور غلط و غیرعلمی مادرشوهر و یا مادرزن را در جایگاه دشمن و بی توجهی قرار داده و با رفتارهای نادرست به عمیق تر کردن شکاف ها می پردازند در حالی که بر اساس معیارهای دینی حتی بعد از جدایی از مرگ زوجین رابطه محرمیت بین مرد یا زن با والدین طرف مقابل باقی می ماند. شاید بعضی از والدین بر اساس یک ذهنیت تاریخی و غلط تصور کنند که عروس و داماد باعث کم شدن محبت به آنها می شود و از این جهت با این تازه وارد بنای مخالفت را بگذارند که در اینجا رفتار این همراه جدید می تواند خط بطلان بر این باور کشیده و یا اینکه آنها را پررنگ تر کند.
وی در ادامه بیان کرد: لذا برای برقراری یک رابطه صحیح و منطقی باید خانواده همسرمان نیز به اندازه خانواده خودمان احترام بگذاریم و با آنها طوری رفتار کنیم که با خانواده خودمان رفتار کنیم.
ابهری با بیان اینکه به هیچ کدام از خانواده ها اجازه دخالت در زندگی را ندهیم، افزود: در صورتی که خانواده ها قصد راهنمایی داشته باشند فقط از تجربه های آنها استفاد کرده و تصمیم نهایی را با مشورت با همسر خود بگیریم و در صورت بروز اختلاف از درمیان گذاشتن موضوع حتی با نزدیک ترین خویشاوندان خود نیز خودداری کنیم زیرا این کار موجب گسترش اختلاف بین زن و شوهر می شود.
این آسیب شناس با بیان اینکه باید در حضور خویشان به همسر خود بیشتر توجه کنیم، اظهار کرد: به او کمک کرده و او را در گفتگوها شرکت دهیم. اگر همسرمان همزبان ما نیست با زبانی حرف بزنیم که برای او قابل فهم باشد. همسر نیز باید تلاش کند زبان و آداب طرف مقابل را یاد بگیرد.
وی در ادامه تصریح کرد: لازم است گاهی همسران و گاهی به تنهایی به دیدار خانواده های خود برویم سعی کنیم به عروس و داماد قدیمی تر از ما حسادت نورزیم. این واقعیت را بپذیریم که علاوه بر همسر، پدر و مادر حق مسلمی بر گردن ما یا همسرمان دارند بنابراین در واقع ضروری و نیاز هر دو باید به شایستگی و خوبی از خانواده خود حمایت کرده و به کمک آنها بشتابند.
نظر شما